De top-100 van 2021

11 maart 2022 Awards en prijzen

Omdat nooit eerder zoveel deelnemers hun top-10 hebben doorgestuurd. Omdat de grote verscheidenheid aan keuzes, voorkeuren en smaak maar liefst 831 verschillende genomineerde albums hebben opgeleverd. Omdat we eigenlijk heel erg blij zijn met de gezamenlijke keuze van onze lezers. Omdat het altijd mooi is meegenomen om extra leestips aan onze lezers mee te geven... En daarom presenteren we de honderd beste albums van 2021, gekozen door onze lezers.

En de nummer 1 heeft ook nog een boodschap voor onze lezers via onderstaand filmpje.

1. Dagen van Zand (Aimée de Jongh, Scratch Books): Aimée de Jongh, de stripkoningin van de Lage Landen, is intussen al talloze malen bekroond met nominaties, prijzen, erkenningen en andere vormen van loftuitingen voor haar docudrama Dagen van Zand. Met alle herdrukken inbegrepen zit de verkoop in het Frans al boven de 30.000 exemplaren en in het Nederlands meer dan 10.000 stuks... and counting. Ze werkte jarenlang aan het verhaal en de opzoekingen die haar tot in Amerikaanse archieven bracht. Er is maar één correcte plaats om deze neo-klassieker naar zijn werkelijke waarde te schatten en dat is een dikke nummer 1 in de top-100 van 2021. Het was overigens een goed jaar voor Nederlanders in deze top, maar er kan er maar één de beste zijn. "Niet alleen grafisch wordt Aimée nog elke keer beter. Ook qua inkleuring (in vele schakeringen grijs en beige, maar ook strategisch kleurrijk) is Dagen van Zand haar sterkste werk tot nog toe. Wat het verhaal betreft, liet de Jongh zich inspireren door de duizenden foto's die in opdracht van de Farm Security Administration omstreeks de jaren 1930 zijn gemaakt om de armoedige levensomstandigheden van de verzandende regio nationaal wereldkundig te maken. De Jongh stuurt een jonge New Yorkse fotograaf de Panhandle in, die zich de ellende ter plaatse meer en meer aantrekt." (uit onze bespreking)
2. Blacksad 6: De Maskers Vallen - Eerste deel (Juanjo Guarnido + Juan Díaz Canales, Dargaud): Nadat Juanjo Guarnido jarenlang aan Het Goud van de Zwendelaar (de nummer 3 uit 2020) heeft gewerkt, het equivalent van vier gewone strips, ging hij meteen verder met Blacksad deel 6 én 7, want die vormen samen een tweeluik. De comeback van de zwarte kat wordt verzilverd met een tweede stek na vier nummer 1-posities voor vorige delen. In 2021 was er net één iemand die beter scoorde bij de meeste van onze deelnemende lezers. "Het duurt heel lang alvorens de maskers echt beginnen te vallen, maar ondanks deze lange aanloop barst het verhaal van het potentieel. Hopelijk spat de puist helemaal open in het slotdeel. Intussen genieten we van elk prentje dat Guarnido al op ons loslaat. Grafisch is hij nu helemaal wereldklasse." (uit onze bespreking)
3. De Avonturen van Blake en Mortimer 28: De Laatste Zwaardvis (Peter van Dongen / Teun Berserik + Jean Van Hamme, Blake en Mortimer): Blake en Mortimer is een vaste waarde in de gezamenlijke top van onze lezers. Maar het ene team is het andere niet. De Nederlandse boys hebben een streepje voor. Na een nummer 1-positie in 2018 en nummer 13 in 2019 voor de beide delen van het tweeluik De Vallei der Onsterfelijken, nummer 2 voor De Laatste Farao in 2019 en nummer 10 in 2020 voor De Schreeuw van de Moloch, landt het nog eens door Jean Van Hamme geschreven verhaal De Laatste Zwaardvis op de derde plaats van het afgelopen jaar. Voor volgende avonturen zullen Peter van Dongen en Teun Berserik voortaan elk hun eigen albums tekenen. "Van Hamme is terecht een van de meest succesvolle schrijvers van de laatste veertig jaar en ook nu bewijst hij nog altijd een goed verhaal te kunnen vertellen. We durven gerust te stellen dat dit album tot de betere Blake en Mortimers behoort. Hij houdt zich verre van grote pandaberen of buitenaardse wezens en gebruikt de sterke punten uit de reeks op een zeer straffe wijze. Het succes van Blake en Mortimer begon met Edgar P. Jacobs' Het Geheim van de Zwaardvis en dit verhaal is een indirect vervolg op deze klassieker." (uit onze bespreking)
4. De Slang en de Speer 2: Leeg-Huis (Hub, Silvester): De vorige keer stond deel 1 van de Azteekse detectivereeks De Slang en de Speer van Hub (Okko) op plaats 4 in de gezamenlijke top van onze deelnemende lezers. Uit het grote aanbod van 2021 handhaaft De Slang en de Speer diezelfde positie. Deel 2 eindigt in de top-100 van 2021 op de vierde plaats. "In het eerste deel vonden we dat Hub veel lijntjes uitzette en de vele personages kostten moeite om uit elkaar te houden. Door het lagere tempo krijgen de diverse personages nu meer tijd en raken we ook niet meer de draad kwijt. Wat volgt is een goed leesbaar en aangrijpend verhaal." (uit onze bespreking)

De nummers 5 tot 8

5. De Tijger Ontwaakt (Olivier TaDuc + Serge Le Tendre, Dupuis): "Net als Chen, zijn tekenaar Olivier TaDuc en scenarist Serge Le Tendre zowat een porseleinen huwelijk ouder geworden. Daar merk je helemaal niets van, want ze dartelen als jonge veulens doorheen dit relaas." (uit onze bespreking)
6. De Klaagzang van de Verloren Gewesten: De Sudenna's 1: Lord Heron (Paul tang + Jean Dufaux, Dargaud): "Bij de verhalen van Dufaux is het altijd een verrassing of het goed leesbaar is en of hij niet te veel bovennatuurlijke elementen erbij sleurt. Bij De Klaagzang van de Verloren Gewesten weet hij net als bij Murena de juiste sfeer goed neer te zetten. En een compliment voor de sympathieke Nederlandse tekenaar Paul Teng die in de voetsporen treedt van Grzegorz Rosinski, Philippe Delaby en Béatrice Tillier, niet bepaald de minste tekenaars." (uit onze bespreking)
7. Gung Ho 5: Witte Dood (Thomas Von Kummant + Benjamin Von Eckartsberg, Silvester): "Zes jaar na de eerste (Wow! Wat een knap verhaal! Wow! Wat een sterke personages! Wow! Wat een geniale tekeningen!) besluit deel 5 deze dystopische reeks met een apocalyptisch orgietje van geweld en bloed. En we staan nog steeds in wow-bewondering voor hoe Benjamin Von Eckartsberg ons als lezer op het verkeerde been kan zetten en absoluut niet kiest voor de sympathiekste weg, voor hoe Thomas Von Kummant ons versteld doet staan van zijn wervelende tekenwerk en voor hoe jammer we het vinden dat deze reeks ten einde is." (uit onze bespreking)
8. Robbedoes - Hoop in Bange Dagen 3: Het Begin van het Einde (Emile Bravo, Dupuis): "Beter dan welke Canvas-oorlogsdocumentaire of welk geschiedenisboek dan ook verhaalt Hoop in Bange Dagen wat de Tweede Wereldoorlog voor de Belgische bevolking betekende, inclusief de onderduikers. Voor het derde album op rij is de jonge Robbedoes bevriend met het echtpaar Felix en Felka Nussbaum-Platek, naar Brussel gevluchte Joden. Robbedoes’ oorlogssituatie is precair: hij verloor zijn job (toen het hotel ontplofte), hij heeft geen nieuws over zijn Kassandra (Joods meisje dat hij leerde kennen in de prequel uit 2008 van deze reeks: Dagboek van een Fantast), moet een blunderende (te veel voorbeelden om op te noemen) Kwabbernoot huisvesten én voeden, schraapt de eindjes bij elkaar met een poppenkast... Maar Felix en Felka laten pas echt zien hoe de dagen tussen de zomer van 1942 en die van 1944 steeds banger worden..." (uit onze bespreking)

De nummers 9 tot 12

9. Noir Burlesque 1 (Enrico Marini, Dargaud): "Marini, die als kind gek was op de zwart-witmisdaadfilms van eind jaren 1940, brengt hier een absoluut eerbetoon aan het genre. Het eerste deel van het tweeluik is dus een klassieke polar met stoere dialogen en vooral veel non-verbale, betekenisvolle blikken in weinig beelden." (uit onze bespreking)
10. Ondanks Alles (Jordi Lafebre, Standaard Uitgeverij): "De grootste troef van Ondanks Alles is dus zijn opbouw. Daarmee bewijst Jordi Lafebre, die voornamelijk gekend is van zijn dromerige tekeningen in Mooie Zomers, dat hij de kneepjes van het scenaristenvak absoluut onder de knie heeft. Meer nog, we durven zelfs beweren dat hij aan het einde van zijn carrière om dit album zal herinnerd worden, meer nog dan om zijn knappe samenwerkingen met Zidrou." (uit onze bespreking)
11. Jagen op Ramirez 1 (Nicolas Petrimaux, Dark Dragon Books): "Van de vele strips die ook dit jaar verschijnen hadden we speciale aandacht voor Jagen op Ramirez. Vanuit Frankrijk hoorden we lovende berichten en toen we op vakantie in Kopenhagen een grote stripwinkel binnenliepen, was Ramirez daar net verschenen en had het een prominente plaats tussen de bekende titels. Nu we het album hebben gelezen, sluiten we ons aan bij de vele positieve reacties. Schrijver en tekenaar Nicolas Petrimaux brengt op grafisch zeer indrukwekkende wijze een actieverhaal in beeld wat we zelden hebben gezien." (uit onze bespreking)
12. Undertaker 6: Salvaje (Ralph Meyer + Xavier Dorison, Dargaud): "Tot ongeveer halverwege het verhaal waren we meer onder de indruk van de tekeningen dan van het verhaal. Gelukkig bewijst scenarist Xavier Dorison uit het juiste schrijfhout te zijn gesneden en voert hij tijdig het tempo op zodat we toch de benodigde actie gepresenteerd krijgen." (uit onze bespreking)

De nummers 13 tot 16

13. Monsters (Barry Windsor-Smith, Sherpa): "Grote klasse, zowel grafisch als verhalend. De clichés waar we melding van maakten in het begin werken gewoon, nergens komen ze storend over, ze zijn de onderdelen van een monsterlijk goed verteld verhaal dat in de handen van een andere verteller als een zandkasteel zou instorten. Hier blijven ze overeind als granieten stadsomwallingen." (uit onze bespreking)
14. Thorgal 39: Neokóra (Fred Vignaux + Yann, Le Lombard): De populaire Vikingreeks Thorgal nadert het veertigste deel. Deel 39 is alvast 8 pagina's dikker dan gewoonlijk.
15. Asterix 39: Asterix en de Griffioen (Didier Conrad + Jean-Yves Ferri, Les Éditions Albert René): "We kunnen hier over veel zaken kniezen en zeuren — Waarom is Obelix zo dom geworden? Moeten ze echt om de haverklap vechten? — maar dat is eigenlijk niet relevant. Binnen de enorme beperkingen die er zijn, hebben de nieuwe auteurs een heel aardig verhaal gemaakt voor een heel breed publiek. Een verhaal dat bovendien geweldig in beeld is gebracht door de voormalige tekenaar van De Onnoembaren." (uit onze bespreking)
16. Lonesome 3: Bloedbanden (Yves Swolfs, Le Lombard): "Het komende deel zou het laatste deel van Lonesome zijn, al kunnen het ook nog vijf delen worden. Mocht deze planning worden aangehouden, dan zijn er maar weinig vier- of vijfdelige reeksen zo goed als Lonesome. Door zijn gave om mensen te lezen wanneer hij ze aanraakt, geeft Swolfs zijn hoofdpersoon een meer menselijk karakter. En zijn voornaam kom je ook nog te weten." (uit onze bespreking)

De nummers 17 tot 20

17. Vleugels van Hoop 1: Engelen (Thomas Du Caju + Wander Antunes, Silvester): "Du Caju mogen we toch stilaan echt gaan bestempelen als de Vlaamse expert in het tekenen van historische voertuigen en oorlogsmachinerie met paardenkracht. Oldtimers, tanks, (jacht)vliegtuigen, het is te zien waar Du Caju’s hart ligt. Vooral nu hij geen deel meer uitmaakt van het team achter de Kiekeboes valt op hoezeer hij zich daarin is gaan specialiseren. Het spreekt voor Du Caju en zijn scenaristen (zowel voor Van Rijckeghem als nu voor Antunes) dat de aandacht voor de pk’s nooit de bovenhand neemt. Weinig gestoffeerde B-reeksjes met vliegende gevaartes zijn er al voldoende. Fijn dus om te zien dat hier een verhaal te bespeuren is dat aantrekt.." (uit onze bespreking)
18. De Tamboer van Borodino (Simon Spruyt, Le Lombard): "De Tamboer van Borodino is niet zomaar een stripverhaal en niet zomaar het zoveelste relaas van de Russische veldtocht. Verwacht je dus niet aan een historische strip zoals Berezina bij Microbe. Verwacht eerder een kunstzinnige interpretatie, zoals ook Tolstoj dat deed, waarbij het vredevolle engelengezicht van de dood de gruwel van de oorlog in al zijn aspecten toont." (uit onze bespreking)
19. Largo Winch 23: De Kármánlijn (Philippe Francq + Éric Giacometti, Dupuis): "Inmiddels zijn we toe aan het derde deel van Éric Giacometti, die de nobele taak had om Jean Van Hamme op te volgen als scenarist van Largo Winch, nog steeds een van de best verkopende stripreeksen van het moment. Giacometti bewijst ook nu weer dat hij een goed en leesbaar Largo Winch-verhaal kan neerzetten. Hij legt zijn eigen accenten zonder te grote wijzigen door te voeren." (uit onze bespreking)
20. Mooie Zomers 6: Les Genêts (Jordi Lafebre + Zidrou, Dargaud): Jordi Lafebre scoorde in 2020 fenomenaal met zijn eigen strip Ondanks Alles, waarvan later dit jaar een herdruk te verwachten is. Op scenario van Zidrou was er ook een nieuw album van Mooie Zomers, de traditiegetrouwe zomerlectuur.

De nummers 21 tot 24

21. Dune, de Graphic Novel 1 (Raul Allen / Patricia Martin + Brian Herbert / Kevin J. Anderson naar de roman van Frank Herbert, Silvester): Na de roman, het gefaalde en megalomane filmproject van Alejandro Jodorowsky, de film van David Lynch uit 1984 en de recentere film van Dennis Villeneuve krijgen we nu de officiële graphic novelversie naar de roman van Frank Herbert. Hier zullen drie delen van verschijnen. Er is ook al een prequelcyclus gestart.
22. De Kronieken van Amoras 9: De Zaak Sus Antigoon #1 (Charel Cambré + Marc Legendre, Standaard Uitgeverij): "Marc Legrendre speelt in dit verhaal weer knap met het fenomeen tijdreizen, hoewel hij het dit keer anders aanpakt. Er duikt een bekend persoon op in het verleden die we kennen uit het heden en het blijft nog een verrassing hoe dit kan. Logischerwijze moeten we daarvoor het volgende deel lezen. Het kan ook een verwijzing zijn naar een toekomstig album.." (uit onze bespreking)
23. Juffrouw Baudelaire (Yslaire, Dupuis): "Juffrouw Baudelaire is een onweerstaanbaar epos over de totale liefde van een dromerige narcist met zijn libertijnse muze. Gitzwarte romantiek, krachtig in beeld gebracht door een Yslaire in absolute topvorm. Een dijk van een strip." (uit onze bespreking)
24. In de Schaduwen 1 (Vincent Mallié + Hubert, Dupuis): "Ook deze In de Schaduwen is een topper. Huberts sprookje begint klassiek en onschuldig en ontpopt zich al snel tot een fantastische nachtmerrie. Innerlijke monsters vechten met echte beesten. Intimiteit vecht met publiek imago. Vrije wil met gelaten determinisme. De strijd is overal." (uit onze bespreking)

De nummers 25 tot 28

25. Franka 25: Gratis Goud (Henk Kuijpers, Uitgeverij Franka): "Ook in dit vijfentwintigste album, met de wat eenvoudige titel Gratis Goud, is er uitgebreid nagedacht over de verhaallijn. Behalve de vraag wat nu de reden is waarom het goud van een Engels schip is afgehaald, is de vertelling verder redelijk rechttoe rechtaan. Sommige gebeurtenissen zijn wel erg toevallig en de dader wordt ook makkelijk ontmaskerd, maar voor de rest leveren de 48 pagina's een lezenswaardig, compleet verhaal op. Grafisch legt Kuijpers de lat weer erg hoog." (uit onze bespreking)
26. De 5 Rijken 3: De Liefde van een Idioot (Jérôme Lereculey / Lucyd / Dianne Fayolle / Didier Poli + Andoryss / David Chauvel / Patrick Wong, Daedalus): "Dit derde album zit tjokvol actie en bevat een intrigerende complexiteit. Per album komen er personages, motieven en verhaallijnen bij. Die hoeveelheid lijkt zich gaandeweg te zullen opstapelen naar Game of Thrones-proporties. Hou er dus best je aandacht bij. Na een aantal verwikkelingen nemen de machtspelletjes toe." (uit onze bespreking)
27. De Nieuwe Avonturen van Roodbaard 2: Sea Dogs (Stefano Carloni + Jean-Charles Kraehn, Dargaud): "Dit tweede deel van de herneming voelt opnieuw aan als een echte Roodbaard. Nog meer dan het eerste deel. Kraehn weet zich intussen beter thuis in de verhaalsfeer. De aanzet van zijn verhaal — lees: de aanknoping bij de originele serie — liep in het vorige deel nog wat weifelend en mechanisch. Die aarzeling is nu weg. Voor dit deel kan de scenarist verder bouwen op een eigen idee. Het voelt meer naturel, er zit meer van zijn eigen vertelstijl in, zonder de geest van de traditie te hoeven verraden." (uit onze bespreking)
28. Driftwereld 3: Een Verhaal over een Heks (Ken broeders, Uitgeverij L): "Grafisch heeft Broeders zich ongelooflijk zitten amuseren, en laat hij Delric Twotter, Ysabeau en de Rode Tovenaar de strijd aanbinden met de kwade heks in steeds complexere en meer duizelingwekkende decors. De tekenaar Broeders neemt hier het voortouw en laat ons een poepje ruiken. Hier geen vaag geschetste achtergrondjes, geen snelle lijntjes die je met wat “flou artistique” moet gaan interpreteren. Neen, dit is old-school, oerdegelijk, ambachtelijk tekenwerk. Ellebogenzweet en uren tekenen en gommen. Magnifiek." (uit onze bespreking)

De nummers 29 tot 32

29. Wanted Lucky Luke (Matthieu Bonhomme, Lucky Comics): "Van Rataplan en de humor van Jolly Jumper krijgen we geen genoeg, maar toch missen we soms een personage in de meer dan tachtig albums van Lucky Luke. En dat is een vrouw op wie Luke verliefd kan worden. Hij komt er onderweg genoeg tegen, maar de onbereikbare liefde heeft hij nog niet ontmoet. Tegelijk is dat ook een van de krachten van een reeks die al vijfenzeventig jaar bestaat. Juist met het opvoeren van drie heldhaftige dames, drie zussen, die door Luke worden geholpen terwijl ze onderweg pech hebben, betreedt gastschrijver en -tekenaar Matthieu Bonhomme een vrijwel ongerept gebied in de wereld van de man die sneller schiet dan zijn schaduw." (uit onze bespreking)
30. Het Venijn 3: Schoot der Aarde (Laurent Astier, Daedalus): Het westerngenre blijft duidelijk een populair genre. De wraakwestern Het Venijn is een van de successen van de voorbije jaren, en ook nog eens mooi gewaardeerd bij onze lezers. Deel 2 haalde in 2020 nog plaats 15 in de top-50 van het jaar.
31. Suske en Wiske: De Vroem-Vroem-club (Gerben Valkema + Yann, Standaard Uitgeverij): "Sinds 2017 verschijnt jaarlijks een Suske en Wiskedoor... Gerben Valkema en Yann, het duo dat in 2016 de spits afbeet met Cromimi, komt een tweede maal aan zet. De Vroem-Vroem-club lijkt niets minder dan een remake van De Tuf-Tuf-club met Kovertol, een (witte) raaf, Stiffryckes en veel autogeweld... Een remake, maar dan wel met enkele belangrijke twists... Zo speelt De Vroem-Vroem-club zich af in 1966 en dan nog grotendeels in Texas. Deze setting laat de scenarist toe om volledig uit zijn dak te gaan in een door hem geliefde historische periode. Het album ademt bovenal ook een heerlijk sixtiessfeertje uit. Compleet met Amerikaanse Koude Oorlogparanoïa en heerlijke hot rods ter vervanging van Vandersteens Tuf-Tuf-autootjes. Yann serveert een heerlijk snel verhaal bomvol referenties naar het originele album en per uitbreiding naar de hele reeks." (uit onze bespreking)
32. Vergeet-Mij-Niet (Alix Garin, Daedalus): "Vergeet-Mij-Niet is zo'n strip die je niet snel vergeet. Een vlucht, een zoektocht, een dwaling, een kans om elkaar echt te ontmoeten,... Vergeet-Mij-Niet heeft het allemaal. Een debuutstrip om te koesteren." (uit onze bespreking)

De nummers 33 tot 36

33. Vleugels van Hoop 2: Demonen (Thomas Du Caju + Wander Antunes, Silvester): "Dit slot houdt het tempo en de toon van het sterke openingsdeel minder in de hand en verliest daardoor toch wat van het opgebouwde momentum. Deel 1 vloog pijlsnel de hoogte in, deel 2 vliegt zigzaggend terug huiswaarts, richting Dovers krijtrotsen. Met die beweging schudt je vijanden af, maar raak je zo nu en dan ook weleens een bondgenoot kwijt." (uit onze bespreking)
34. Een Nacht in Rome 4 (Jim, Saga Uitgaven): "Kan je de perfectie kopiëren? Nee. En dat weet Jim best. De Fransman doet er alles aan om ons in zijn 'tien jaar later'-vervolg te verrassen. Hij wisselt van invalshoek, laat de karakters van zijn hoofdpersonages fors evolueren, relativeert het vorige verhaal,... Maar hoe hard hij ook zijn best doet, de hoofdplot blijft dezelfde. Doen ze het of doen ze het niet? Erg is dat niet. Het hopeloze gevecht om ouder te worden te bestrijden met nostalgisch escapisme, voeren we uiteindelijk toch allemaal ooit eens. Bovendien hingen we door de gelaagde opbouw, aan Jims lippen. En dan zijn er nog de uitstekende dialogen. De toon is wat harder, maar de warme sfeer werkt uitermate verslavend." (uit onze bespreking)
35. Piet Pienter en Bert Bibber: De Geniale Soepselder (Charel Cambré + Marc Legendre, Standaard Uitgeverij): "En nu is er dan in de vorm van deze De Geniale Soepselder een reboot in de vorm van een hommage, goedgekeurd door de erven Jozef Van Hove blijkbaar. Dat hiervoor de usual suspects Charel Cambré en Marc Legendre mogen opdraven, is geen verrassing. Dit duo wist met Amoras ook met veel glans het Sus & Wis-stof weg te vagen van de indommelende hoofdreeks." (uit onze bespreking)
36. Servitude 6: Boek VI: Shalin deel 2 (Éric Bourgier + Fabrice David, Daedalus): Veertien jaar na de vertaling van deel 1 kon Daedalus een punt zetten achter de straffe fantasyreeks Servitude. Detaillistische tekeningen, een zware sfeerschepping en een duister verhaal. Het is even doorbijten, maar dan slik je ook wel wat binnen.

De nummers 37 tot 40

37. De Blauwbloezen 64: Waar Is Arabesk? (Willy Lambil + Raoul Cauvin, Dupuis): "Of is dit album een melancholische overpeinzing van Raoul Cauvin, die zijn personages nog één keer op hun mooist wil laten zien, als twee strijdmakkers die eigenlijk niet zonder elkaar kunnen, hoe hard ze elkaar ook het bloed van onder de nagels halen? Wat al enige tijd aangekondigd werd als het laatste De Blauwbloezen-album door Raoul Cauvin, is uiteindelijk postuum moeten verschijnen, gezien de grootmeester deze zomer jammer genoeg overleed." (uit onze bespreking)
38. Durango 18: Gegijzeld (Iko + Yves Swolfs, Arboris): Yves Swolfs heeft er met Lonesome inmiddels een western bij, terwijl hij van Durango een prequel voorbereidt over diens jongere jaren. Ook de reguliere reeks Durango blijft een klassieker, nu al een tijdje in handen van Iko, de tekenaar uit hetzelfde land als Sergio Corbucci, de regisseur van de westernfilm Il Grande Silenzio. De antiheld daarin bood rechtstreekse inspiratie voor Durango.
39. Jommeke: In de Knel én de Penarie (Thijs De Cloedt + Jelle De Beule, Standaard Uitgeverij): "Een van de grappigste strips van de laatste jaren, zeker voor een publiek dat opgegroeid is met vijfenzestig jaar aan Jommeke-albums." (uit onze bespreking)
40. de Kiekeboes 160: Patiënt Zero (Dirk Stallaert met medewerking van Jos Vanspauwen + Merho, Standaard Uitgeverij): "We zijn intussen gewoon aan wisselende auteursteams die werken aan de Kiekeboes. Voor dit album is Merho zelf nog eens scenarist van dienst. Het is te merken dat dit een scenario is waarover hij zelf enthousiast is. Niet alleen zijn alle gebruikelijke elementen aanwezig, er is ook een flair voelbaar die we al even niet meer in die hoeveelheid bij hem zagen. De auteur steekt op meer dan één vlak de draak met de huidige maatschappij." (uit onze bespreking)

De nummers 41 tot 44

41. De Klerk Bartleby: Een Verhaal van Wall Street (José Luis Munuera naar de novelle van Herman Melville, Dargaud): "De Klerk Bartleby is een bijna honderdzeventig jaar oude fabel die nog niets aan kracht heeft ingeboet. Dit is meesterlijk in beeld gebracht door de grote Munuera. Beklijvend over de hele lijn." (uit onze bespreking)
42. XIII 27: Geheugen Opgeladen (Iouri Jigounov + Yves Sente, Dargaud): "Xlll had enkele albums terug een mindere fase, maar inmiddels verheugen we ons weer als voorheen op een nieuwe portie actie van Jason MacLane, een dermate interessant personage dat met de juiste verhaallijn nog vele albums lang mee kan. Bij tekenaar Iouri Jigounov is hij in goede handen." (uit onze bespreking)
43. Rommelgem 2: Patiënt A (David Etien + BeKa, Dupuis): "Het eerste deel van de spin-off rond ons favoriete nevenpersonage uit Robbedoes en Kwabbernoot kon ons maar matig bekoren. Zowel de tekeningen als het scenario kwamen erg betuttelend, braaf en te correct over. Het mocht wat onveiliger en meer schuren. Dit tweede verhaal komt al grotendeels tegemoet aan onze wensen. Tekenaar David Étien heeft de personages nu echt vlot in de vingers en pakt geregeld uit met grafische straffe prentjes. Het swingt. Het beweegt. Kortom, het pakt." (uit onze bespreking)
44. De Havik 10: De Indiaanse Prinses (Patrice Pellerin, Silvester): "Mocht je De Havik nog niet hebben ontdekt en je hebt een voorkeur voor strips in een historische setting, dan is deze reeks een absolute aanrader. Je hebt dan het voordeel dat je de reeks in één ruk kan uitlezen in plaats van met pauzes die jaren aanslepen." (uit onze bespreking)

De nummers 45 tot 48

45. Bootblack (Mikaël, Dargaud): "Met een gelijkaardige magistrale precisie als hij deed voor zijn vorige one-shot, Giant, duikt Mikaël opnieuw in de beeldvorming van de grootste Amerikaanse metropool tijdens het interbellum, slechts enkele jaren na de setting van Giant. Dit keer is de tiener Al onze gids door het straatleven van New York. Sterker dan voorheen laat Mikaël onrechtstreeks één iets nog duidelijker zien. In Giantzag je de gevolgen van de beurscrash van 1929. Nu, in Bootblack, merk je duidelijk dat de malaise verder gaat dan die ene shock van toen. Tien jaar later is de systeemfout van armoede zonder vangnet er nog steeds. Het geeft een boost aan grote en kleine criminaliteit, die zich vaak groepeert volgens nationaliteit." (uit onze bespreking)
46. Duke 5: Je Bent een Pistolero (Hermann + Yves H., Le Lombard): "Inmiddels is bekend dat deze reeks over twee albums zal eindigen en scenarist en zoon Yves Huppen werkt langzaam naar het einde toe. Als lezer ontdekken we hoe Duke in het weeshuis is terechtgekomen en welke band hij heeft met de voormalige directeur. Er is genoeg actie, met in de finale een flinke schietpartij, en Duke krijgt er een nieuwe achtervolger bij." (uit onze bespreking)
47. De Kronieken van Amoras 8: Avontuur in Piscine-les-Bains (Charel Cambré + Marc Legendre, Standaard Uitgeverij): "Naar eigen zeggen hadden de jongens van Amoras, Charel Cambré en Marc Legendre, na het overdonderende succes van de zes originele delen, zin om meer met de personages van Willy Vandersteen te doen. Voor een keer kwam het voorstel om een idee te exploiteren dus niet van de uitgever, maar van de auteurs zelf. Schets onze verbazing wanneer bleek dat er van schaamteloos uitmelken geen sprake was. Allesbehalve." (uit onze bespreking)
48. De Gebroeders Rubinstein 1: Sjabbat Shalom (Étienne Le Roux / Loic Chevallier + Luc Brunschwig, Daedalus): "Luc Brunschwig heeft een stevig scenario neergepend over de belevenissen van dit Joods broederpaar. Hij situeert het verhaal tussen 1927 en 1948 en via diverse tijdsprongen laveer je door de avonturen van het tweetal, zowel in Frankrijk, de VS als in het concentratiekamp Sobibor. En al hoop je dat alles uiteindelijk op zijn pootjes terecht zal komen, alles lijkt erop te wijzen dat ze afstevenen op een end dat niet zo happy zal zijn." (uit onze bespreking)

De nummers 49 tot 52

49. Oceaankind (Stedho + Maxe L'Hermenier naar de roman van Jean-Claude Mourlevat, Diedeldus): "De parallellen met Charles Perraults Klein Duimpje liggen er vingerdik op, niet alleen qua thematiek, maar ook qua verhaalopbouw. Maxe L’Hermenier snoeide een beetje in het aantal personages, maar houdt zich grotendeels aan de oorspronkelijke verhaallijn en houdt zo een charmant, maar niet bijster origineel scenario over dat het vooral van een nogal duistere sfeerschepping moet hebben. Die eerder sombere teneur wordt nog extra in de verf gezet door de fraaie tekeningen van Stedho (Steven Dhondt) die hier een bleekbruin kleurenpalet hanteert en zelfs bij de apotheose de vrolijke pastelletjes achterwege laat." (uit onze bespreking)
50. De Baron (Jean)Luc Masbou, Daedalus): "De Baron is een absolute ontdekking. Masbou balanceert moeiteloos tussen filosofie, poëzie en de vetst aangedikte verhalen die je ooit gelezen zal hebben. Of deze waar zijn of niet, maakt ons geen bal uit. Wat wel waar is, is dat 99% van de strips die ooit verschenen zijn nog niet aan de enkels komt van deze strip." (uit onze bespreking)
51. Onmenselijk (Thibaud de Rochebrune + Valérie Mangin / Christophe Bec, Daedalus): "De start van het verhaal zette ons helemaal op het puntje van de stoel. Dit zijn Dennis Bajram (Universal War) en Valérie Mangin (Luxley, De Gesel Gods, Alex Senator) op hun best. Ook de tekeningen van Thibaud de Rochebrune bevielen ons. De decors zijn machtig uitgewerkt en fantastisch ingekleurd." (uit onze bespreking)
52. Lefranc 32: De Rechtvaardige Rechters (Christophe Alvès + François Corteggiani, Casterman: Kijk eens aan, dit avontuur speelt zich voor een deel af in Gent waar de detective-reporter Guy Lefranc zich in de illegale kunsthandel begeeft, meer bepaald omtrent het gestolen paneel De Rechtvaardige Rechters. In 2022 beleeft Lefranc al zeventig jaar lang avonturen. Dat wordt passend gevierd met twee nieuwe albums, waarvan eentje naar een oorspronkelijk idee van Jacques Martin.

De nummers 53 tot 56

53. Anaïs Nin: Op een Zee van Leugens (Léonie Bischoff naar de roman van Anaïs Nin, Casterman): "Niet alle, maar heel wat van deze polyamoureuze avonturen en de leugens die ermee gepaard gaan, komen in deze poëtische biografie door Léonie Bischoff aan bod. Vooral de relatie met Henry en June, maar ook haar knoert van een elektracomplex-annex-incestueuze affaire staan centraal in Anaïs’ coming of age als een schrijfster." (uit onze bespreking)
54. De Beestenburcht 2: Margrieten in de Winter (Félix Delep + Xavier Dorison, Casterman): Wellicht bij vergissing stemden deelnemers op de in 2021 verschenen luxe van De Beestenburcht deel 2, want het reguliere album dateert eigenlijk van december 2020. Niettemin waren er zoveel van die vergissingen dat het hoge puntenaantal niet vergooid mocht worden. Vandaar deze herkansing. In de top van 2020 haalde het reguliere album de zesde plek, deel 1 haalde de tweede plaats.
55. Airborne 44 9: Black Boys (Philippe Jarbinet, Casterman): "Met Black Boys begint schrijver en tekenaar Philippe Jarbinet aan zijn vijfde tweeluik van de oorlogreeks Airborne 44. De vaste schare fans weten wat ze kunnen verwachten: uitmuntende tekeningen, oog voor details en een goed opgebouwd verhaal. Ook deze keer slaagt Jarbinet in zijn missie om van Airborne 44 een ijzersterke oorlogstrip te maken. Hij neemt de tijd voor het verhaal waardoor het rustig start. Naarmate het einde van het eerste deel vordert, stijgt de spanning en komen de actierijke scènes vanzelf." (uit onze bespreking)
56. Het Beest 1 (Frank Pé + Zidrou, Dupuis): De herdruk van de nummer 1 van 2020 haalt zelfs een jaar later deze top. Een reden te meer dat herdrukken van uitverkocht geraakte toppers geen verloren moeite zijn, toch als het om het winnen van bijkomende zieltjes gaat. Het signaal van deelnemende lezers, die in 2020 wellicht het album niet hebben kunnen kopen en massaal op deze herdruk stemden, nemen we daarom ter harte door deze herdruk toe te laten.

De nummers 57 tot 60

57. Brussel: Hoofdstad der Dromen (François Schuiten + François Schuiten, Casterman): Dit 128 pagina's tellende, unieke boek bundelt vele illustraties die François Schuiten, bekend van De Duistere Steden en een bijzonder avontuur van Blake en Mortimer, doorheen de jaren van zijn geliefde stad Brussel heeft getekend. Veel van die illustraties zijn niet eerder gepubliceerd. Schuitens De Duistere Steden-kompaan Benoît Peeters schreef op basis van die illustraties nieuwe teksten. Dit is dus geen strip. Na het afwerken van zijn Blake en Mortimer-album besliste Schuiten om te stoppen als striptekenaar.
58. Wild West 2: Wild Bill (Jacques Lamontagne + Thierry Gloris, Dupuis): "Na twee delen zijn we danig onder de indruk van het verhaal zoals scenarist Thierry Gloris het vertelt. De pakkende tekeningen van Jacques Lamontagne zijn sfeervol, goed uitgewerkt en passen ook bij de setting van het verhaal. Als beide heren dit niveau weten vol te houden dan zal Wild Westsnel opschuiven richting de categorie 'beste westernreeksen van het moment'." (uit onze bespreking)
59. Ekhö - De Spiegelwereld 10: Een Geest in Peking (Alessandro Barbucci + Christophe Arleston, Uitgeverij L): Barbucci en Arleston blijven zich amuseren in de spiegelwereldversie van bekende wereldsteden. Het Aziatische sausje in dit Peking-verhaal biedt ook weer amusement aan de lezer.
60. Robbedoes door...: Pacific Palace (Christian Durieux, Dupuis): "Pacific Palace herinnert aan de periode van de val van het communisme. Het hotel waar Robbedoes en Kwabbernoot werken, wordt ingepalmd door de entourage van de verdreven dictator Iliex Korda, en Robbedoes door Korda's dochter Elena. Kwabbernoot heeft meer morele bezwaren tegen het bedienen van de Ceaucescu-kloon, maar niet tegen de journalistieke opportuniteit. De spanningen die dat teweegbrengt, leveren een ietwat melancholisch album op, dat niet bepaald humoristisch is, maar ook niet al te ernstig, en baadt in een sfeer van vergane glorie, voor zowel de dictator als het majestueuze hotel. Maar gelukkig niet voor Robbedoes of het werk van Durieux, die trouw is aan de personages, maar niet te beroerd is hun tegenstellingen uit te spelen en te gebruiken voor een nostalgische en zeer fraai ingekleurde aflevering in deze nog altijd boeiende reeks hommagealbums." (uit onze bespreking)

De nummers 61 tot 64

61. Het Fortuin van de Winczlavs 1: Vanko 1848 (Philippe Berthet + Jean Van Hamme, Dupuis): "Wie het intussen gewoon geworden is dat pilootafleveringen van stripreeksen een saaie introductie van nieuwe personages inhouden, waarin verder nauwelijks iets gebeurt, komt met dit eerste deel bedrogen uit. De actie wordt razendsnel aan elkaar geregen. Van Hamme aarzelt daarbij niet om een blik open te trekken met een paar van zijn oude scenariospitsvondigheidjes. Door het familiekroniekachtige aspect echoën onvermijdelijk De Meesters van de Gerst al door." (uit onze bespreking)
62. Tango 6: Op de Oevers van de Paraná (Philippe Xavier + Matz, Le Lombard): "De Stroom van de Drie Grenzen is een typische Tango. Mooie landschappen, boottochten, stevig avontuur en fotorealistische, functionele tekeningen in een netjes afgerond avontuur. Dat is het. En daar is niets mis mee. Dit is de moderne versie van Hermanns klassieker Bernard Prince met sidekick Mario Borges die steeds meer op Barney Jordan lijkt." (uit onze bespreking)
63. Mijn Dochter, Mijn Kind (David Ratte, Saga Uitgaven): "Mijn Dochter, Mijn Kind toont op een herkenbare manier de voortdurende twijfels waarmee het opvoedingsproces gepaard gaat. Zowel Catherine als Michel hebben het beste met hun dochter voor, maar zijn het totaal niet eens over het te volgen pad. Zo komt ook hun huwelijk onder heel wat stress te staan. De kracht van het album zit hem ook in de introductie van enkele krachtige nevenpersonages. De intermezzo's met het ruziënde ouwe besje bijvoorbeeld, geven tussen de regels veel meer info weg dan je op het eerste gezicht zou denken. Naast het verhaal van een puberende jongedame is het nog meer een parabel van een zoekende moeder geworden. Gaan ze de brokken ooit nog gelijmd krijgen?" (uit onze bespreking)
64. De Dagelijkse Worsteling integraal (Manu Larcenet, Dargaud): "Manu Larcenet beschouwt de schoonheid van het alledaagse en het alledaagse van het schone in dit bedrieglijk luchtig beginnend werk. En al snel is de trage vertelling over hoe Marco in het reine probeert te komen met zijn eigen angsten en het leven tout court veel dieper en schrijnender dan verwacht. Nu we ook meer kijk hebben op zijn werk is het gemakkelijk er zijn stokpaardjes uit te halen: geestesziekheid, vogels, marteling, verstilde beelden, knorrige koppen. Laat je dit echter niet afschrikken, het is geen Blast of Het Verslag van Brodeck, waar de horror van elke pagina druipt. Dit is een bitterzoete vertelling. Elke pagina staat er wel een zin of een momentopname waar je langer kan blijven bij stilstaan en mijmeren. Zoals een scheurkalender van De Druivelaar, maar dan voor mensen met een ziel." (uit onze bespreking)

De nummers 65 tot 68

65. Inno 67 (Baudoin Deville + Patrick Weber, Anspach): "Je kan het nauwelijks een spoiler noemen als we meegeven dat dit verhaal gaat over de roemruchte brand in het Brusselse warenhuis. We vermelden met dat feit enkel de loop van de geschiedenis. Want net zoals in de vorige delen rond deze (voormalige) stewardess, wordt Kathleen karakteristiek haast toevallig betrokken partij in een belangrijke gebeurtenis uit onze vaderlandse geschiedenis." (uit onze bespreking)
66. Alack Sinner integraal 2: Dark City Blues (José Muñoz + Carlos Sampayo, Sherpa): Tweede integrale van de reeks die onder meer de auteurs van Blacksad beïnvloedde. Deze dikke bundel bevat de bikkelharde detectiveverhalen Ontmoetingen (80 pagina's niet eerder in het Nederlands verschenen) en de in de jaren 1990 door Sherpa vertaalde verhalen Constancio en Manolo, Dark City en Herinneringen. Een uitgebreid interview met tekenaar José Muñoz verrijkt het geheel.
67. De Duivelsprinsen 1: De Sterrenkoning (Paolo Traisci + Jean-David Morvan naar de roman van Jack Vance, Daedalus): "De juiste ingrediënten en een vleugje magie leveren soms prachtige resultaten op. Verstrippingen van literaire werken zitten in de lift. Met De Duivelsprinsenheeft uitgeverij Daedalus naar ons gevoel een pareltje in handen. Sciencefiction met een hoofdletter S, en wat ons betreft een van de betere stripverhalen van het jaar!" (uit onze bespreking)
68. Vermoorde Onschuld (Olivier Grenson + Sylvie Roge, Le Lombard): "Vermoorde Onschuld is geschreven door Olivier Grensons partner Sylvie Roge. En nu we het verhaal uit hebben, mogen we stellen dat mevrouw Roge weet hoe ze een familiedrama op papier kan zetten." (uit onze bespreking)

De nummers 69 tot 72

69. Esther 16: Drijfzand en Mascara (Kim Duchateau, Oogachtend): Esther Verkest vierde haar twintigste verjaardag in 2021. Daar hoorde uiteraard een nieuw album bij. Je kreeg er twee verjaardagskaarten bij en de cover is iets speciaals: die geeft licht in het donker. De inhoud is als vanouds het verwachte en het onverwachte.
70. De Killer - Staatszaken 3: Corrigerende Maatregel (Luc Jacamon + Matz, Casterman): "Met dit album wordt de cyclus Staatszaken afgesloten. Tijd voor iets anders. Op een ander gebied is daar al de aftrap van gegeven: Michael Fassbender en Tilda Swinton spelen mee in de voor Netflix bestemde verfilming van De Killer door regisseur David Fincher." (uit onze bespreking)
71. De Wolf Zei Me... 2 (Jean-Claude Servais, Dupuis): Slot van het tweeluik. Het werk van Jean-Claude Servais, zoals vaak een gebroed van mens en natuur, hoort sinds jaar en dag thuis in een prestigieuze collectie als Vrije Vlucht.
72. Dune, Huis Atreides 1 (Dev Pramanik + Kevin J. Anderson, naar de roman van Frank Herbert, Silvester): In het jaar dat een nieuwe Dune-verfilming in de cinema belandde, scoorde Silvester mooi mee met de start van een officiële stripbewerking en de niet minder officiële prequel Huis Atreides.

De nummers 73 tot 76

73. Tremen 2 (Pim Bos + Marc Caro, Standaard Uitgeverij): "Tremen blijft eruit zien als een bezwerende clip die van Tool had kunnen zijn. Maar deze Tremen voegt aan het prachtige voorafgaande een rechtlijnig avonturenverhaal toe. Bovendien bekent Bos' grijze, observerende mutant hier kleur, maakt keuzes en krijgt karakter." (uit onze bespreking)
74. Mademoiselle J. 2: 1938, Ik Zal Nooit Trouwen (Laurent Verron + Yves Sente, Dupuis): "In 1938 is hartlijdster Juliette een frisse twintiger, aan het roken geslagen en houdt ze van snelle auto's. Dat zijn dé vereisten om — zoals nog altijd haar droom is — journalist te worden! Ze heeft haar blijkbaar versterkte hart wel op de juiste plaats, want ze is allergisch voor nazi's. Ondanks het glazen plafond voor meisjes die van journalistiek dromen, krijgt ze een kans bij een links blad en ze kan dankzij haar connecties een snood naziplan blootleggen. Scenarist Yves Sente laat de plot nogal wat door het toeval bepalen, maar maakt er een best onderhoudend verhaal van, met een pittig hoofdpersonage." (uit onze bespreking)
75. Robbedoes in Berlijn (Flix, Dupuis): "Robbedoes in Berlijn is de eerste Robbedoes getekend door een Duitse tekenaar. Felix Flix, die ook een Mickey mocht tekenen, koos voor een leuke, uitnodigende stijl die erg jaren 1980 aanvoelt. Hij was supergoed gecast, want zijn Robbedoes in Berlijn werd een van de grootste Duitse stripsuccessen van de laatste jaren. Mede hierdoor werd het album alsnog vertaald in het Frans en Nederlands." (uit onze bespreking)
76. Sapiens - Een Beeldverhaal 2: De Pijlers van de Beschaving (Daniel Casanave + David Vandermeulen naar de roman van Yval Noah Harari, Thomas Rap): De roman Sapiens van Yuval Noah Harari bestormde bestsellerlijsten in meer dan veertig landen. Ook in het Nederlands raakten er meer dan een half miljoen exemplaren verkocht. Hij won zieltjes bij nogal wat bekende figuren, zoals Barack Obama, Bill Gates, wielrenner Bauke Mollema, Bart De Wever, Natalie Portman en Wannes Capelle van Het Zesde Metaal. Harari (die ook Homo Deus en 21 Lessen voor de 21ste Eeuw schreef) doceert geschiedenis aan de Hebreeuwse Universiteit van Jeruzalem en plant nog twee of drie vervolgen op Sapiens, maar bovenop zijn lezingen en massale ontmoetingen met zijn fans zijn er ook plannen voor tentoonstellingen, kinderboeken, workshops en tv-series. Intussen is er dit vervolg op Sapiens als stripverhaal.

De nummers 77 tot 80

77. Elfen 26: Raïken-Kahlaal (Giovanni Lorusso + Nicolas Jarry, Daedalus): Een door het verlies van zijn zielsverwant gekwelde elf dwaalt doelloos door de landen van Arran. Om zijn drugsverslaving te bekostigen, steelt hij. Na een mislukte diefstal wordt hij in de arena geworpen om daar te vechten voor het amusement van een mensenkoning. Hij zal zijn verslaving moeten overwinnen en daar kracht uit putten... Dit is het soort gedegenereerd larger than life-verhaal dat ook als fantasy goed gedijt. Zoals steeds met stevig realistisch tekenwerk barstensvol details.
78. De Mysteries van Maison Fleury 1: De Loper (Gabriele Di Caro, Dark Dragon Books): Erotisch vertier met een fiks thriller- en detective-element. Het zal dat spannende element geweest zijn dat dit eerste deel van een trilogie zo hoog doet eindigen.
79. Lucky Luke: Lekker Smeuïg (Ralf König, Lucky Comics): "König is duidelijk een Lucky Luke-fan, hij kent de reeks van binnen en van buiten, en dit album is dan ook een liefdevol eerbetoon aan Morris' reeks. De plot is gestoeld op een aan Brokeback Mountain ontleend motief: twee homoseksuele mannen die in een wereld leven waarin ze elkaar de liefde niet in het openbaar mogen betuigen. Gelukkig is daar Lucky Luke die elke kwezel die hen een strobreed in de weg wil leggen tot andere gedachten brengt. Of hij dat doet vanuit de puurheid van zijn geweten, of omdat hijzelf de herenliefde is toegedaan laat König over aan de lezer." (uit onze bespreking)
80. Bluebells Wood (Guillaume Sorel, Dark Dragon Books): "Bluebells Wood is een straffe intieme, magische fabel geworden. Evident is het verhaal nochtans niet. De Fransman wil zoveel uiteenlopende thema’s — van rouw, isolement over zotheid tot een onmogelijke liefde — verwerken in zijn verhaal dat het wat te veel wordt. Sommige elementen begrijpen we nog steeds niet — waarom viel dat hert nu uit de hemel? — maar dat kan de pret niet drukken. Je voelt dat Sorel alle moeite doet om ons te doen geloven in het onmogelijke. Door de geweldige, rechtstreeks ingekleurde tekeningen slaagt hij daar moeiteloos in. Elke pagina is een pareltje." (uit onze bespreking)

De nummers 81 tot 84

81. de Kiekeboes 158: Salami (Dirk Stallaert met medewerking van Jos Vanspauwen + Merho, Standaard Uitgeverij): "Er zit iets in een worst dat gewild is en waar verschillende mensen — waaronder heel wat louche figuren — achteraan zitten. Het lijkt een plot uit de Britse hitserie Allo Allo, maar het is weldegelijk een nieuw avontuur van de Kiekeboes. Vlaanderens meest standvastige formulestrip is intussen aan nummer 158 toe. Het voelt meteen aan als een vintagealbum, wat niet geheel vreemd is als je weet dat dit het eerste album is waar Merho opnieuw de scenaristenpen voor vastnam, nadat hij eerder zijn reeks overliet aan wisselende auteursduo’s en zelf in de regiestoel plaatsnam. Tegelijk is het originele plot niet ontsproten uit de koker van Merho, maar is het een bewerking van Salami, de roman van thrillerauteur Rudy Soetewey." (uit onze bespreking)
82. De Oase: Kleine Geboorte van een Biodiverse Tuin (Simon Hureau, Soul Food Comics): Soul Food Comics liet weer van zich horen met een prachtig album dat niet alleen stripliefhebbers moet aanspreken, maar ook tuiniers met aandacht voor biodiversiteit. De Oase is een leerzaam album vol tips. Auteur Simon Hureau vertelt het uit eigen ervaring en maakt van De Oase een heuse show and tell. Hij heeft tientallen strips op zijn naam staan, maar De Oase is zijn eerste in het Nederlands vertaalde strip.
83. Moord op de Tsaar (Thierry Robin + Fabien Nury, Dark Dragon Books): "Dit kon een gewone actiestrip geweest zijn, maar scenarist Fabien Nury maakt er iets geweldigs van. Enerzijds sleurt hij ons heel hard mee in de spiraal van geweld van fanatieke revolutionairen, verraders en andere intriges. Anderzijds benadert hij de gouverneur-generaal als een heel breekbare mens. De man siddert en beeft bij de gedachte dat hij vermoord zal worden. Iedereen in zijn omgeving, van zijn echtgenote tot de kokkin, praat over hem in de verleden tijd. Hij is al dood, alleen leeft hij nog eventjes. Nury duwt hem helemaal over de rand door hem brieven te laten lezen waarin iedereen hem dood wenst." (uit onze bespreking)
84. Vel (Sabien Clement + Mieke Versyp, Oogachtend): "Vel heeft het over de twijfels van een mens, twijfel over zijn eigenwaarde en over het relatieve belang van de uiterlijke schijn. Maar ook over de herinneringen die je meedraagt van waarden en normen gegeven door vader en moeder tijdens de opvoeding, en welke invloed die herinneringen nog wel kunnen hebben, ten goede of ten kwade. De kunst van het leven is het “lezen van een lichaam”, aanvoelen wat er onder iemands vel schuilgaat. “Vel als pantser, vel als spons, gehavend vel met littekenverhalen." (uit onze bespreking)

De nummers 85 tot 70

85. De Ridder 3: Relax, T-Rex! (Frodo De Decker, Oogachtend): "Hoe komt het nu dat De Decker al drie albums met vlag en wimpel slaagt waar vele andere humoristische auteurs na een tijd de handdoek in de ring moeten gooien? Awel, we denken dat we zijn code hebben kunnen kraken! Soms is zijn Ridder namelijk een vileine smeerlap die letterlijk over lijken gaat om zijn doel te bereiken, maar enkele pagina's later is hij dan weer de naïeve schlemiel van dienst die zich maar al te gemakkelijk laat ringeloren door de nemesis van dat moment. Tel daar nog een mikmak aan culturele referenties en anachronismen bij en je zit met een hoofdpersonage dat niet voor een gat te vangen is en oprecht kan blijven boeien." (uit onze bespreking)
86. Dwergen 16: Tala van de Smidse (Pierre-Denis Goux + Nicolas Jarry, Daedalus): Vele kleintjes maken een grote. Deze fantasyreeks startte in het zog van Elfen en breidt inmiddels danig uit met knap realisme en doorgaans prima in elkaar getimmerde verhalen.
87. Ythaq 17: De Grot der Blikken (Adrien Floch + Christophe Arleston, Uitgeverij L): Met dit album nemen we (voorlopig) afscheid van de succesvolle sf-reeks Ythaq. Het auteursduo is enkele jaren geleden met de fantasyreeks Sangre gestart die nu voorrang krijgt.
88. De Nieuwe Avonturen van Rik Ringers 5: Commissaris Griot (Simon Van Liemt + Zidrou, Le Lombard): "Het alweer vijfde verhaal start als een Rik Ringers-verhaal uit de beginjaren, met een meeslepend gebracht moordmysterie. Uiteraard zijn er ook Zidrou-stokpaardjes aanwezig. Zo zijn er verwijzingen naar kolonialisme, raciale vooroordelen en huidskleur. Zidrou legt het er bewust allemaal erg dik op, om zo de houding van de Franse jaren 1970 te illustreren." (uit onze bespreking)

De nummers 89 tot 92

89. Mademoiselle J. 1: 1929, Ze Noemden Hem Rooie (Laurent Verron + Yves Sente, Dupuis): Dit is eigenlijk een heruitgave. Het one-shot Ze Noemden Hem Rooie (in 2018 nog nummer 9 in de top-40 van dat jaar) werd namelijk herdoopt als Mademoiselle J. deel 1 zodat deel 2 met Juliette als hoofdpersonage daarop kon aansluiten. Dat vervolg speelt zich negen jaar later af. Juliette is nu een reporter-in-opleiding en kampt met het seksisme van haar hoofdredacteurs en een aandelenkwestie ten voordele van de nazi's. In Ze Noemden Hem Rooie komt de jongen voor die Rob-Vel zou hebben geïnspireerd voor zijn stripheld Robbedoes.
90. Kronieken van Roncevaux 1: De Legende van Roelant (Jean-Louis Landa, Daedalus): "Juan Luis Landa (Arthus Trivium) verzorgt voor Kronieken van Roncevaux zowel het scenario als de tekeningen en de inkleuring. Landa levert alvast geen half werk af. De lezer wordt middels een introductie door chroniqueur Angelo van Syracuse midden in de actie gedropt. Aan een stevig tempo werkt Landa toe naar de confrontatie tussen het leger van Karel de Grote en dat van Abd-Al Rahman." (uit onze bespreking)
91. Solo Legatus 2: Het Groene Rijk (Oscar Martín, Dark Dragon Books): Deze spannende post-apocalyptische dierenstripreeks is een spin-off van Solo.
92. Atom Agency 2: Kleine Kever (Olivier Schwartz + Yann, Dupuis): Deel 1 van Atom Agency kreeg veel bijval bij lezers. De aanpak en de samenstelling van het speurderstrio is een vette knipoog naar de klassieke detectivereeks Guus Slim van Maurice Tillieux. Tekenaar Schwartz is inmiddels de nieuwe tekenaar van de reeks Robbedoes en Kwabbernoot.

De nummers 93 tot 96

93. De Laatste Zomerroos (Lucas Harari, Scratch Books): Van dezelfde auteur als De Magneet, eveneens uitgegeven door Scratch Books, kon zijn nieuwe one-shot, een aan Hitchcock schatplichtige thriller, de lezers beroeren. Ondanks de heldere kleuren van de Franse zomer leest dit als een donkere thriller.
94. Bob Fish & De Jonge Albert (Yves Chaland, Sherpa): Chalands detectivestrip Bob Fish is een ode aan het werk van Maurice Tillieux. Er verscheen slechts één album van in 1982 bij Oberon. Daarin kwam ook al Albert voor die later zijn eigen gagreeks kreeg. Deze gags verschenen in vertaling in het stripmaandblad Titanic. Deze sublieme editie van Sherpa overtreft alle voorgaande uitgaven. Anno nu kan de bewust vileine inhoud de wokegemeenschap wel op de kasten jagen.
95. Azimut 5: De Laatste Winterprik (Jean-Baptiste Andreae + Wilfrid Lupano, Daedalus): Laatste deel van de verbluffend getekende fantasyreeks door de scenarist van Wilfrid Lupano. Een soort volwassen versie van Roze Bottel met illustratieve impact van hier tot de maan en terug.
96. de Kiekeboes 159: Onvervalst Vals (Kristof Fagard met medewerking van Jos Vanspauwen + Peter Van Gucht onder supervisie van Merho, Standaard Uitgeverij): De Kiekeboes in het kunstmilieu en Marcel volgt een cursus inbreken bij een oude bekende. Dat zijn nog maar twee elementen waarmee het stripteam aan de slag gaat.

De nummers 97 tot 100

97. Duizend Bommen en Castraten (Jan Smet, Uitgeverij Vrijdag): Het levenswerk en het paradepaardje van Jan Smet, over censuur in stripverhalen, was op papier een risicovolle uitgave. De snelle verkoop en de herdrukken tonen aan dat het titanenwerk zijn weg vond naar de ware stripliefhebber.
98. Het Weeshuis (Luc Brahy + Sylbain Runberg naar de roman van Franck Thilliez, Daedalus): "Het Weeshuis moet de opener zijn van een langere reeks bewerkingen van de politieverhalen over Franck en Lucie, die in Thilliez' romans ook afzonderlijke avonturen beleven. Als die volgende bewerkingen van hetzelfde kaliber blijven, met telkens een stevige 100+ pagina's, dan staat ons nog veel detectiveplezier te wachten." (uit onze bespreking)
99. Meneer Vadim 1: Artrose, Misdaad & Schelpen (Morgana Tanco + Gihef, Saga Uitgaven): "Wat is dat een toffe strip zeg! Scenarist Gihef liet zich vrijelijk beïnvloeden door de beste thema’s uit De Zaak Alzheimer, Matroesjka’s, Marseille en Pulp Fiction. Bijster origineel is het allemaal niet, maar de mayonaise pakt. Het resultaat is een vlot geschreven thriller die zo bij ons op de buis kan. Dit is de betere shit die in Vlaanderen geweldig goed scoort in de kijkcijfers." (uit onze bespreking)
100. Centralia (Miel Vandepitte, Oogachtend): "Centralia is het stripdebuut van de pas afgestuurde Sint-Lucasstudent Miel Vandepitte. Wie het nog maar even doorbladert, kan niet anders dan een diepe buiging maken. Dit heeft liters en liters zweet gekost. Wat een decors! Centralia is een echte stedenstrip zoals François Schuiten ze ook graag tekent." (uit onze bespreking)