KINTSUGI*

"Ik ben geen racist, hé, maar..." En dan volgen vaak de meest gore opmerkingen aan het adres van iemand die onder een ander gesternte geboren is, zeker als de schrijver zich achter de anonimiteit van een online nickname kan verbergen. Verwensingen, halve waarheden en fake news overspoelen onze schermen en iedereen zien we achter zijn of haar eigen grote gelijk hollen. De nuance is weg, het ligt altijd aan de ander...

Catherine is ook geen racist... Totdat dochter Chloé de liefde van haar leven tegenkomt in de persoon van Abdelaziz, een jonge moslim met roots in Algerije. Terwijl vader Michel alles gemakkelijk een plaats weet te geven, krijgt Catherine het alsmaar moeilijker met het idee en doet ze alle moeite om het prille koppel stokken in de wielen te steken. Als dan het onvermijdelijke gebeurt, zijn er plots weer heel wat plooien die gladgestreken moeten worden en zet men de onderlinge relaties herhaaldelijk op scherp.

David Ratte kunnen we nog kennen van de smaakvolle reeks De Reis van de Vaders (waarvan de eerste vier delen nog vertaald werden door het ter ziele gegane Gorilla), maar hier tapt hij uit een geheel ander vaatje.

Mijn Dochter, Mijn Kind toont op een herkenbare manier de voortdurende twijfels waarmee het opvoedingsproces gepaard gaat. Zowel Catherine als Michel hebben het beste met hun dochter voor, maar zijn het totaal niet eens over het te volgen pad. Zo komt ook hun huwelijk onder heel wat stress te staan. De kracht van het album zit hem ook in de introductie van enkele krachtige nevenpersonages. De intermezzo's met het ruziënde ouwe besje bijvoorbeeld, geven tussen de regels veel meer info weg dan je op het eerste gezicht zou denken. Naast het verhaal van een puberende jongedame is het nog meer een parabel van een zoekende moeder geworden. Gaan ze de brokken ooit nog gelijmd krijgen?

We kijken dan ook terug op een ge(s)laagd album dat binnenkomt als een uppercut en moeiteloos een ereplaats in onze eindejaarslijst gaat weten te veroveren. De concurrentie is bij deze gewaarschuwd.

MARIO STABEL

* In 2015 doopte Ben Gibbard van Death Cab For Cutie zijn nieuwe plaat Kintsugi, naar de eeuwenoude Japanse reparatietechniek van kostbaar aardewerk. Nadat zijn relatie met actrice Zooey Deschanel op de klippen gelopen was, gebruikte hij die term als krachtige metafoor voor zijn scheiding. Door zich niet in zelfmedelijden te wentelen, leverde dit niet alleen een krachtige break-upplaat op, maar ook een mooie titel voor deze bespreking! Beter goed gejat dan slecht verzonnen!