Kroniek van een aangekondigde dood

September 1904. Het rommelt in Moskou. Door schaarste kunnen de kachels niet meer brandend worden gehouden. Er is massale hongernood. Het volk mort. In een poging om de rust te herstellen, houdt de gouverneur-generaal van Moskou, Sergej Alexandrovitj, een toespraak vanop het balkon van zijn paleis voor een opstandige menigte. Het duurt niet lang of hij wordt bekogeld met rotte groenten, en hierdoor laat hij zijn zakdoek vallen. Het signaal! De soldaten voor het paleis openen het vuur op de betogers. Achtenveertig doden en talloze gewonden was het bloedige verdict. De gouverneur is in alle staten. Het verdomde signaal was zwaaien met de zakdoek. Zwaaien! Maar het is te laat. De geest is uit de fles. Anarchisten zetten nu alles op alles om Alexandrovitj te vermoorden. Een bomaanslag wordt zijn lot.

Dit kon een gewone actiestrip geweest zijn, maar scenarist Fabien Nury maakt er iets geweldigs van. Enerzijds sleurt hij ons heel hard mee in de spiraal van geweld van fanatieke revolutionairen, verraders en andere intriges. Anderzijds benadert hij de gouverneur-generaal als een heel breekbare mens. De man siddert en beeft bij de gedachte dat hij vermoord zal worden. Iedereen in zijn omgeving, van zijn echtgenote tot de kokkin, praat over hem in de verleden tijd. Hij is al dood, alleen leeft hij nog eventjes. Nury duwt hem helemaal over de rand door hem brieven te laten lezen waarin iedereen hem dood wenst. De wereldvreemde Alexandrovitj begrijpt het niet. Hij is toch aardig? Hij is toch geliefd? Hoe kan hij hieruit raken? Iemand anders moet de schuld krijgen! De joden?

En dan zijn er de tekeningen van Thierry Robin! Ach, wat kan die man tekenen. In zijn unieke, wat karikaturale stijl pakt hij weer uit met perfect leesbare tekeningen, duidelijk herkenbare personages in een heel gevarieerde kadrering met continue perspectiefwissels. Het geeft de strip een ongelofelijke dynamiek.

Na het gelauwerde en verfilmde De Dood van Stalin staan Nury en Robin er opnieuw. Geen huis clos deze keer, maar een keiharde actiestrip boordevol psychologie. Wat zijn we blij dat dit alsnog vertaald werd! Topper.

WOUTER PORTEMAN