Terugblik op Amoras (1/8)

In acht weken publiceren we evenveel artikelen met een unieke terugblik op de reeks Amoras en De Kronieken van Amoras met tientallen beelden en commentaren van Charel Cambré en Marc Legendre. Het geheel biedt in de eerste plaats een virtuele expo.

Sommige ideeën moeten rijpen en, nog belangrijker, landen. Aan elk nieuw project gaat lobbywerk vooraf en zowel koppigheid als geduld zijn daarbij onontbeerlijk. Maar het allerbelangrijkste blijft de factor geluk. Daar wordt vrij makkelijk aan voorbijgegaan, alsof een afwijzing of mislukking altijd met een gebrek aan kwaliteit zou te maken hebben. Meer dan één schitterend idee van een talentvol team belandde in de prullenmand door stomme pech, de verkeerde persoon aan het roer, niet het juiste moment, een foute inschatting, enzovoort. Voor hij uit België vertrok, had Marc Legendre aan Standaard Uitgeverij voorgesteld om drie vierkante Jerom-albums te maken, getekend door Jan Bosschaert in de stijl van de uitgaven uit de jaren 1960. Alsof ze in de kelder van Willy Vandersteen teruggevonden waren. Ging niet door. En ook Ronald Grossey had een ingeving...

Cambré: “In 2008 trokken Ronald en ik met wat schetsen en één afgewerkte plaat naar de familie Vandersteen. Aanvankelijk waren ze zeer enthousiast, maar nadat er binnenskamers en ook met Standaard Uitgeverij verder werd overlegd, besloten ze toch om er verder niets mee te doen. De tijd was er toen blijkbaar nog niet rijp voor. Het zou een drieluik worden over Jerom. Wie is die figuur eigenlijk? Waar komt hij vandaan? En hoe raakt hij in dat hok met die dikke stalen tralies in De Dolle Musketiers. De afgewerkte plaat is geïnkt door Stedho van wie ik een enorme fan ben.”