Something Is Killing the Children 1-2 en andere horror (1/2)

American Vampire introduceert een nieuwe, wredere soort vampiers en traceert de bloedlijn van de wezens door tientallen jaren van de Amerikaanse geschiedenis met geheime soorten, een evolutie van vampiers en kruisbestuivingen die sinds de negentiende eeuw doorheen de Amerikaanse geschiedenis voor conflicten hebben gezorgd. De eerste van die American Vampire-soort is Skinner Sweet, een beruchte outlaw die uit de doden opstaat en vaststelt dat hij een vampier is geworden die sneller en sterker is dan welke andere vampier ooit gezien. Dat gaat gepaard met nieuwe sterktes, maar ook zwakheden.

Het eerste gebundelde album met de eerste vijf comicdeeltjes geniet nog van de medewerking van de wereldberoemde schrijver Stephen King en biedt twee verhalen aan, de ene geschreven door King, de andere door Scott Snyder. Snyders verhaal volgt Pearl Jones, een jonge vrouw in het Los Angeles van de jaren 1920, die op brute wijze in een vampier wordt veranderd en op wraaktocht trekt tegen Europese vampiers die haar martelden en misbruikten. Kings verhaal speelt zich af in het Wilde Westen. Daarin leren we de oorsprong kennen van Skinner Sweet.

Vanaf het zesde comicdeeltje was Snyder de scenarist. Een eerste cyclus liep tot deel 34 in 2013. Daarna volgden nog twee andere cyclussen van elf en tien deeltjes. American Vampire: 1976 dateert van 2020-2021 en sluit de reeks af. De nummers 19 tot 21 werden getekend door Jordi Bernet, die we nogal hoog inschatten dankzij de gangsterreeks Torpedo 1936. Uit de reeks vloeiden ook enkele spin-offs voort: Survival of the Fittest, Lord of Nightmares, The Long Road to Hell en American Vampire Anthology (met heel wat gasttekenaars en -scenaristen zoals Jason Aaron, Jeff Lemire, Gail Simone, Fábio Moon en Gabriel Bá, Greg Rucka, Kieron Gillen, Mirka Andolfo). De complete reeks inclusief spin-offs kan je in negen gebundelde edities kopen of als twee omnibussen van elk een kleine duizend pagina's.

Een eeuw geleden verschenen groteske reuzen, Titans genaamd, en verslonden alle mensen, op een paar duizend na. De overlevenden zochten hun toevlucht achter gigantische muren in steden. Tegenwoordig is de dreiging van de Titans een verre herinnering en een jongen genaamd Eren Jaeger verlangt ernaar om de wereld achter Wall Maria te verkennen. Maar wat begon als een kinderdroom wordt een ware nachtmerrie als de Titans terugkeren en de mensheid opnieuw op de rand van uitsterven brengen. Eren en zijn vrienden Mikasa Ackerman en Armin Arlert nemen dienst in de elitesoldatengroep Survey Cops om tegen de Titans te vechten nadat die hun stad zijn binnengedrongen en waarbij Erens moeder door een Titan werd opgegeten.

Behalve een van de best verkochte mangareeksen (140 miljoen verkochte exemplaren in 2023, alleen al in Japan), schopte de creatie van Hajime Isayama het ook tot een animereeks van vier seizoenen die tussen 2013 en 2023 liep. Met 95% op Rotten Tomatoes is het een van de hoogst gewaardeerde animereeksen aller tijden.

Uit onze bespreking: "Commissaris Gordon laat aan Batman weten dat de psychiatrische patiënten van Arkham Asylum de boel hebben overgenomen. Ze dreigen de staf van het asiel te vermoorden als Batman niet ingaat op hun verzoek om hen te ontmoeten... en een van hen te worden. De Joker zit achter de overname en laat het niet na om een bewaker te doden om te tonen dat het hem menens is. Ondertussen gaat het van kwaad naar erger met Two-Face die totaal verknipt uit therapie is gekomen nadat men hem aanleerde dat hij ook keuzes kon maken dankzij een dobbelsteen en vervolgens tarotkaarten. Maar nu kan hij zelfs niet meer beslissen over eenvoudige kwesties zoals naar het toilet gaan. Batman ziet zich verplicht om deel te nemen in een spel dat de Joker voor hem bedacht, al gaat de rest van de gevangenen zoals The Mad Hatter, Killer Croc, Clayface, Scarecrow en nog andere vijanden van Batman daar niet mee akkoord. 

Arkham Asylum is een klassiek geworden Batman-one-shot uit 1989, nu in een definitieve Nederlandstalige hardcovereditie. Geruggensteund door de twee revolutionaire comics The Dark Knight Returns van Frank Miller en Watchmen van Dave Gibbons en Alan Moore, die Arkham Asylum voorafgingen, koos de Schotse scenarist Grant Morrison voor een volstrekt omgekeerde aanpak door droomaspecten, het emotionele en irrationele van de Batman-mythologie uit te spitten. De bedoeling was om het meer op te vatten als muziek of als een experimentele film in plaats van een avonturencomic. Mede door een uitgebreide signeertoer in de Verenigde Staten brak het album alle verkooprecords in 1989. Samen met de vele uitvoeringen in hard- en softcover in binnen- en buitenland raakten er ongeveer een half miljoen exemplaren verkocht waardoor het tevens een van de best verkochte graphic novels aller tijden is. Dat is indrukwekkend gezien de minder voor de hand liggende collage- en schildertechniek van Engelsman Dave McKean."

Uit onze bespreking: "Alleen al de geweldige tekeningen van Lee Bermejo rechtvaardigen een aankoop. Zijn pagina's zijn net schilderijen waar je lang van kan genieten. Jammer dat zijn comicproductie redelijk beperkt is, maar de meeste lezers zullen hem kennen van de Batman-uitgaven. Behalve van Damned-verhaallijn is hij bekend van de one-shots Joker en Noël. Het uiterlijk van Joker, zoals gespeeld door acteur Heath Ledger in de Batman-film The Dark Knight, was geïnspireerd op de visuele versie zoals Bermejo hem had getekend in Joker.

Voor zijn verhaal houdt senarist Brian Azzarello het redelijk overzichtelijk, maar we vinden het niet zijn magnus opus. Op sommige punten vinden we het soms bijna filosofisch overkomen. Batman ontwaakt in een ambulance, net wanner een iets te nieuwsgierige broeder zijn masker wil verwijderen. Met het nodige geweld weet hij te ontsnappen. De mysterieuze antiheld John Constantine helpt hem onder te duiken. Later ontdekt Batman dat zijn aartsvijand Joker is vermoord en hoewel hij op de plek van de misdaad aanwezig is geweest, kan hij zich niets herinneren. In het tweede deel gaat de zoektocht verder en komt het tot een confrontatie met een andere bekende tegenstander uit het Batman-wereldje."

Gebaseerd op Koushun Takami's roman met dezelfde naam uit 1999, die ook al aan de basis lag van vier mangareeksen en twee films. Het vertelt het verhaal van een klas van middelbare schoolkinderen die worden gedwongen om elkaar te bevechten tot de dood. 

De oorspronkelijke mangareeks van tekenaar Masayuki Taguchi volgt het plot van de roman vrij nauwkeurig, maar breidt het achtergrondverhaal van elk van de studenten uit. Net als de roman en de verfilming, staat de manga bekend om zijn intense en bloederige geweld. 

Kanako Inuki (School Zone) kreeg de bijnaam "the queen of horror manga". Haar verhalen getuigen van een pervers gevoel voor humor. Deze manga bevat zes korte strips waarin een jonge vrouw telkens in een hachelijke situatie belandt die altijd slecht afloopt, hetzij voor haarzelf, hetzij voor de mensen om haar heen. 

Uit onze bespreking: "Uit de kokers van in totaal 33 stripmakers vloeiden een reeks horrorstrips over weerwolven, zombies, kannibalen, bezetenen, monsters, spoken en duivelse vrouwen. Verwacht je gerust aan de clichés van het genre. Die horen er beslist bij, de twist op het einde en zinvol naakt incluis. Sommigen brengen het gelukkig met een knipoog of een sprankeltje originaliteit, bijvoorbeeld in de grafische uitwerking ervan. Disney-tekenaar Maarten Janssens en voornaamgenoot Gerritsen, Paul Stellingwerf, Fred de Heij, Stephan Brusche, Marcel Ruijters, Sam Peeters, Minck Oosterveer en Koen Hottentot springen er wat ons betreft uit. Vlaming Kristof Spaey ook, maar dan in negatieve zin. Zijn beeldtaal is kien uitgedacht, maar het tekenwerk is haastig en oogt zelfs slordig. Ook de bijdrage van Menno Kooistra, de grote initiatiefnemer achter het project, is minderwaardig te noemen. De meeste karikaturale bijdrages vallen eigenlijk tegen, maar kom. Het spreekt voor hem dat hij een redactionele selectie heeft kunnen maken waarvan de eindbalans aangenaam verrast. Over veel andere verhalenbundels luidt het commentaar wel eens vergoelijkend dat het "gevarieerd" is, wat meestal wil zeggen dat er enkele goeie verhalen in staan tussen de hopen shit. In Bloeddorst staat ook rommel, maar ze bloeden dood naast de redelijk overtuigende rest." 

Momenteel loopt deze crowdfundcampagne voor een tweede deel met het thema film. Nederlands filmregisseur Martin Koolhoven (Brimstone, Oorlogswinter, De Kijk van Koolhoven) presenteert het geheel.

Deze reeks laat zich kenmerken als psychologische horror over een overbeschermende moeder. Het verscheen oorspronkelijk in Japan tussen 2017 en 2023.

Seiichi Osabe is een normale veertienjarige jongen met een mooie, liefhebbende moeder en een hardwerkende vader. De band tussen hem en zijn moeder is ijzersterk, maar na een ongeluk met zijn neefje begint Seiichi zich af te vragen of zijn moeders liefdevolle aard normaal is of iets sinisters en abnormaals. Wat volgt is een reeks gebeurtenissen waarin Seiichi's dagelijks leven een verschrikking wordt, levend onder de verontrustende bescherming van zijn eigen moeder.
 

Corpse Party: Blood Covered draait om een groep studenten van de Kisaragi Academy en een van hun leraren. Ze testen een mystieke amulet om een klasgenoot op te vrolijken die van school gaat veranderen, maar er loopt iets mis en ze komen vast te zitten in Tenjin Elementary School, waar Kisaragi Academy op is gebouwd. Wat nog erger is: ze verschijnen in totaal verschillende dimensies in de school. Terwijl ze de school doorzoeken, vinden ze de lijken van de mensen die voor hen vastzaten, samen met de geesten van vier kinderen die hen niet willen laten leven. De studenten van de Kisaragi Academy moeten het mysterie achter Heavenly Host ontrafelen en daaruit ontsnappen.

Deze stripreeks is gebaseerd op een Japanse game uit 1996 voor de Japanse markt met een latere release voor de internationale markt. Het was de eerste stripbewerking tussen 2008 en 2012, later vertaald in het Engels, Frans, Duits en andere talen. Nog drie andere mangareeksen volgden. Er raakten meer dan één miljoen exemplaren van verkocht.

Expliciet bloedige, choquerende, wrede maar bijwijlen ook grappige zombiereeks, oorspronkelijk getekend door Jacen Burrows op scenario van Garth Ennis (The Boys, Hellblazer, Preacher). Later volgden andere cyclussen door diverse tekenaars en scenaristen met ondertitels als Family Values, 3D, Psychopath en Badlands.

Vanaf 2008 worden mensen over de hele wereld besmet met een virus dat zich verspreidt door contact met lichaamsvloeistoffen en dat zijn slachtoffers vrijwel onmiddellijk besmet. Als een mens eenmaal aan het virus bezwijkt, krijgt hij een als een kruis uitziende uitslag op het voorhoofd en gezicht en het verlangen om iedereen die hij tegenkomt te vermoorden, verkrachten, kannibaliseren, in brand te steken, te ontheiligen en opnieuw te verkrachten. Binnen een dag na het verschijnen van het virus zijn de meeste gemeenschappen bendes van geïsoleerde overlevenden die proberen om ten eerste in leven te blijven en ten tweede zich te herinneren waarom ze überhaupt in leven willen blijven.

In augustus 2024 raakte bekend dat er een filmversie in de steigers staat met Garth Ennis die het scenario neerpent.

Deze stripreeks lag in de lijn van Yves Swolfs' interesses: ten eerste de vampier als een geliefkoosd onderwerp en ten tweede de mix van fantasy en psychologie in de verhalen van Stephen King. Bij wijze van research bekeek Swolfs vele films (vooral van de Engelse Hammer Studio) en las een stapel boeken. Hij spiegelde Kergan allerminst aan de nieuwe duivel zoals Bram Stoker de vampier herschiep in Dracula, noch aan de acteur Bela Lugosi die onsterfelijk werd als veelvuldig vertolker van de graaf. De verhalen van Stephen King en Ann Rice (Interview with the Vampire) beïnvloedden hem meer. Kergan was een eigen variant en moest vernieuwing bieden aan het uitgemolken vampiersgenre. Om die reden merk je weinig van de conventies van het genre: look, crucifixen en het daglicht die een vampier kunnen belagen. De publicatie van deel 1 bij Glénat was een staaltje van perfecte timing, want het verscheen in de maalstroom na de succesvolle Francis Ford Coppola-prent Bram Stoker's Dracula uit 1992 en Interview with the Vampire uit 1994.

Kergan biedt zich aan als zanger op het kasteel van de Rougemonts. De brute heer Jehan is gefrustreerd omdat zijn vrouw Marianne sinds de geboorte van hun zoon alle gunsten weigert. Pater Thibaut vertrouwt de donkerharige Kergan alleszins voor geen meter. De vrouwen trekken zich terug om naar Kergans liederen te luisteren, maar een wachter betrapt de vampier terwijl hij bloed uit de keel van Marianne drinkt nadat hij een jonkvrouwe de strot afbeet. Jehan organiseert een drijfjacht en wordt een vampierjager.

Dissolving Classroom is een reeks opeenvolgende korte verhalen over Yuuma en Chizumi Azawa. Elk verhaal draait om de tragedies die broer en zus veroorzaken, voornamelijk door Yuuma's verontschuldigingen, die hij eigenlijk gebruikt om in contact te komen met de duivel. Door de kwaadaardige elektromagnetische golven tussen hem en de duivel laten Yuuma's verontschuldigingen, die meestal het gevolg zijn van Chizumi's angstaanjagende gedrag, de hersenen van mensen smelten en zorgen zijn complimenten ervoor dat mensen permanent en gruwelijk verminkt raken. 

De Japanse stripmaker Junji Ito groeide uit tot een voorbeeld en idool in het horrorgenre. het meeste van zijn werk bestaat uit bundelingen met korte verhalen waarin vaak groteske fantasieën, fetisjen en obsessies aan bod komen.

Caiman is een jonge man wiens gezicht door een betovering in een hagedis is veranderd. Samen met zijn jonge vriend Nikaido gaat hij op pad om wraak te nemen op de magiër die “van de andere kant” is gekomen om hem te betoveren. Maar zo eenvoudig is het niet, want En, de hoofdmagiër, is vastbesloten zich te ontdoen van de hagedis die zijn magiërs afslacht en niet gevoelig is voor hun magie. Dus stuurt hij een team moordenaars achter hem aan: Shin, Noi, Ebisu en Fujita...
 

De stripreeks werd bewerkt tot een animereeks die je op Netflix terugvindt. Er is een sequelreeks van aangekondigd.

25 januari 1931: een expeditieteam komt aan op een kampeerterrein in Antarctica... om de bemanning van mannen en sledehonden dood aan te treffen. Sommigen zijn afschuwelijk verminkt, anderen zijn ontleed op een merkwaardige en koelbloedige manier. Sommigen zijn vermist. Maar nog gruwelijker is de stervormige sneeuwhoop vlakbij... want onder de vijf punten bevindt zich een graf — en wat eronder ligt is niet menselijk!

Gou Tanabe maakte er een missie van om H.P. Lovecrafts verhalen in stripvorm te gieten. Dat leverde tot nu toe elf albums op, die niet allemaal vertaald raakten vanuit het Japans. At The Mountains of Madness is wellicht zijn beste bewerking. Het bekendere The Call of Cthulhu is eveneens vertaald door Dark Horse Comics.

Aan het einde van elke horrorfilm overleeft altijd één meisje... in dit geval overleeft Cassie Hack niet alleen, ze draait de rollen om door te jagen op en het vernietigen van de verschrikkelijke slashers die de onschuldigen kwaad willen doen! Samen met de zachtaardige reus Vlad banen de twee zich een bloedig pad door degenen die het verdienen om keihard omgebracht te worden.

Tim Seeley creëerde Hack/Slash in 2004 als een reeks one-shots waarop al snel minireeksen, gebundelde korte verhalen en uiteindelijke een lopende reeks volgden. In 2017, na een pauze van enkele jaren, startte Resurrection met Celor en K. Michael Russell als tekenaars en Tini Howard als scenarist. Voor de minireeks Back to School (2023) fungeerde Seeley als uitgever en liet hij het tekenen en schrijven over aan Zoe Thorogood. De geliefde slasherreeks maakte een paar crossoveruitstapjes met Vampirella en Army of Darkness. Tot een film kwam het nog niet, ondanks verwoede pogingen, maar het leverde al wel twee toneelstukken op.

Emmy wist altijd al dat de bossen rondom haar huis krioelden van de geesten en monsters. Maar aan de vooravond van haar achttiende verjaardag leert ze dat ze verbonden is met deze wezens — en met het gebied zelf — op een manier die ze zich nooit had kunnen voorstellen.

De hele reeks is verkrijgbaar in tweeëndertig comics, acht TPB's, vier Library Editions of twee omnibussen, al dan niet met bonuspagina's.

John Constantine, Hellblazer werd door DC Comics gelanceerd in 1988 en stootte in 1993 door naar imprint Vertigo, waar het een van de langstlopende en succesvolste reeksen werd. Tekenaar John Ridgeway en scenarist Jamie Delano creëerden de reeks over de Engelse tovenaar en oplichter John Constantine die voor het eerst als een nevenpersonage opdook in Swamp Thing van Stephen R. Bissette en Alan Moore. Ze maakten er een occulte detectivereeks van die na driehonderd comics ten einde kwam en vervangen werd door Constantine. In 2019 maakte John Constantine, Hellblazer een kortstondige comeback als onderdeel van The Sandman Universe. Diverse stripmakers (Garth Ennis, Eddie Campbell, Warren Ellis, Grant Morrison, Neil Gaiman, Brian Azzarello, Andy Diggle,...) hebben een bijdrage geleverd aan de langlopende reeks die ook leidde naar een film met Keanu Reeves in 2005, tv-reeks, romans en meerdere spin-offs en crossovers.

John Constatine is een schimmige tovenaar die vecht tegendemonen, vampiers, enzovoort zonder buitensporige superkachten. Hij gebruikt alleen zijn verstand en magische kennis. Hij heeft geen krachten of spreuken zoals andere magiërs, in plaats daarvan gebruikt hij realistische magie zoals een echte occultist die zou gebruiken.

Uit onze bespreking: "Zoals Robert E. Howard met onder andere Conan de heroïc fantasy hielp meebepalen, zo beïnvloedde H.P. Lovecraft het horrorgenre. Beide schrijvers zijn tijdsgenoten en kenden elkaar. Ze begonnen allebei op hun vijftien-zestien jaar met het schrijven van genreverhalen voor diverse publicaties zoals het pulp- en fantasyblad Weird Tales. Ze stierven met een jaar verschil. In 1936 schoot Howard zichzelf door het hoofd. Lovecraft was hierdoor erg aangeslagen. De toch al berooide schrijver wisselde in 1937 het tijdelijke voor het eeuwige door darmkanker en ook ondervoeding. Beide schrijvers, maar dus net zo goed hun œuvre, blijven tot op de dag van vandaag tot de verbeelding spreken. Zo ook tot die van Erik Kriek.

Krieks affiniteit met Lovecraft is bijzonder groot, dat is de conclusie die we kunnen trekken na het lezen van de bewerkingen die deze bundel te bieden heeft. De vier korte verhalen en het langere Schaduwen boven Innsmouth schetsen situaties waarin mensen, eenzaten vooral, geconfronteerd worden met fenomenen als een neergestorte meteoriet, zeemonsters, tijdreizen en gemuteerden. In donker aangezette prenten met veel grijsgradaties bepaalt Kriek de sfeer. Het zijn geen decors waar je langer dan een dag wil vertoeven. Een algemene indruk van onbehagen, kilte, een klamme vochtigheid en huivering blijft hangen doorheen het hele album. In elk verhaal komt wel een moment voor dat je de ogen doet opensperren en de wenkbrauwen fronsen. Bijvoorbeeld wanneer een landbouwer zijn monsterlijk vergroeide koeien in de stal te zien krijgt, wanneer je zelf een universum door je eigen lijf voelt gieren of wanneer de snerpende kreet van een gigantisch zeemonster je haast zelf hoort. Dit zijn de extra's die een strip heeft te bieden door het te visualiseren. Straf werk van Kriek."

Aisha is een Pakistaans-Amerikaanse vrouw uit New Jersey. Onlangs zijn zij, haar verloofde Tom en Toms dochter Kris bij zijn moeder Leslie ingetrokken na een explosie in haar gebouw. Volgens geruchten zou dat het werk zijn geweest van een mogelijke islamitisch-fundamentalistische terrorist. Het hoeft geen betoog dat dit problemen veroorzaakt met de buren voor Aisha, die duidelijk moslim is (ze draagt meestal een hijab in het openbaar), en er is ook wat onderliggende onenigheid tussen haar en Leslie, wiens man werd gedood tijdens 9/11. Tom is er ook niet al te blij mee en denkt dat het een vergissing was om hier in te trekken, hoewel ze door de constante herstellingen een lage huur betalen. Nog verontrustender is dat Aisha verschrikkelijke nachtmerries begint te krijgen waarin ze uitvalt naar haar omgeving. Ze vermoedt dat haar angstmedicatie hiervoor verantwoordelijk is. Haar dokter verandert deze, maar Aisha's dromen worden alleen maar erger... en er is steeds meer bewijs dat het misschien helemaal geen dromen zijn.

Wanneer een agent uit een kleine stad thuiskomt om zijn vermoorde vader te begraven — de gerespecteerde rechercheur James Sangster Sr. uit Philadelphia — begint hij een mysterie te ontrafelen dat hem naar een pad van verschrikkingen leidt dat zijn geloof tot op het bot zal doen wankelen. De stad die ooit het symbool was van vrijheid is ten prooi gevallen aan corruptie, armoede, werkloosheid, wreedheid... en vampiers. Welkom in KILLADELPHIA.

Scenarist Rodney Barnes kan een mooi palmares voorleggen met bijdragen aan tv-reeksen als The Boondocks (gebaseerd op de stripreeks van Aaron McGruder), Everybody Hates Chris, Runaways en American Gods. Op stripgebied schreef hij Falcon, de Star Wars-minireeks Lando: Double or Nothing en deze Killadelphia.

Uit onze bespreking: "Arnold Schwarzenegger werd beroemd door zijn rol in de Terminator-films, maar zijn hoofdrol in Predator uit 1988 zorgde dat hij verder opschoof naar de top van de bestbetaalde filmacteurs. Daarin wordt groep soldaten in de jungle van Guatamala achtervolgd door een mysterieus wezen terwijl de groep steeds kleiner van aantal wordt. Thomas Legrain is niet alleen familie van wijlen Jijé (Jerry Spring, Tanguy en Laverdure, Roodbaard), hij is zelf ook een begenadigd tekenaar van strips als Sisco, MX-22 en The Regiment. Van zijn hand is nu het one-shot Latah dat zich afspeelt in de jungle van Vietnam tijdens de beruchte oorlog in dat mooie Aziatische land.

Een groep soldaten is op verkenning in het regenwoud en naarmate het verhaal vordert, blijkt dat het geen verzameling koorknapen is. Ze hebben zich schuldig gemaakt aan oorlogsmisdaden en de meningen in de groep zijn daarover verdeeld. Legrain kiest voor een rustige opbouw van de verhaallijn waardoor je al snel rond bladzijde 40 bent tot de eerste actie plaatsvindt. Tot dat moment is het vooral genieten van zijn grafische kunsten en de beklemmende vochtige sfeer van het Vietnamese klimaat. Onbewust is de groep soldaten het terrein van het mythische personage Latah binnengedrongen. Of het een legende, boze geest, demon of toch een nieuwe Predator is, ontdek je als lezer aan het einde van het verhaal. Maar voor de grote finale plaatsvindt, is er genoeg bloed gevloeid en soms gaat dat gepaard met delen van ingewanden."

Na de gruwelijke moord op hun vader tijdens een gewelddadige inbraak, keren de kinderen Locke terug naar zijn ouderlijk huis Keyhouse in het afgelegen Lovecraft, Massachusetts. Hun moeder, Nina, is te veel overmand door verdriet — en een wijnfles — om te merken dat alles in Keyhouse niet is wat het lijkt: te veel gesloten deuren, te veel onbeantwoorde vragen. De oudere kinderen Tyler en Kinsey gedragen niet veel beter. Maar dat geldt niet voor de jongste zoon Bode, die al snel een nieuwe vriend vindt die in een lege waterput woont. Met een nieuw speeltje, een sleutel, amuseert hij zich urenlang. Maar opnieuw is niet alles in Keyhouse wat het lijkt en niet alle deuren zijn bedoeld om geopend te worden. Al snel komen oude en nieuwe verschrikkingen, echte en ingebeelde, achter de Lockes en de geheimen van hun familie aan.

Joe Hill mat zich een pseudoniem aan om niet vergeleken te worden met zijn beroemde vader Stephen King. In werkelijkheid heet hij Joseph Hillström King. Naas boeken en kortverhalen startte hij in 2008 met het schrijven van strips, meteen voor Locke & Key dat met de zesdelige cyclus Welcome to Lovecraft begon. Intussen zijn er zeven gebundelde standaardedities en verschillende dikkere integrales. Met Keyhouse Compendium heb je de inhoud van de eerste zes bundels in huis. Voor Netflix werden drie seizoenen van een tv-reeks sgemaakt.

Uit onze bespreking: "Pandemonium begint in de zomer van 1951 in de VS. Doris brengt haar zieke, elfjarige dochtertje Cora naar het Waverly Hills Sanatorium, een gereputeerd ziekenhuis voor de behandeling van tuberculose. Om de kosten te kunnen betalen, heeft Doris een deal gesloten met het ziekenhuis. Ze komt er werken als verpleegster. Ze denkt gebeiteld te zitten, maar wat ze nog niet weet, is dat ze op de slechtst denkbare plaats is gekomen om een jong meisje te laten verzorgen. Welkom in Waverly, de wachtkamer van de dood! Cora begint er in het ziekenhuis overleden mensen te zien, de ene door ophanging, de andere door experimentele chirurgische ingrepen. Ze praat met enkele onder hen. Het ziekenhuispersoneel en haar moeder maken zich bezorgd. Ondertussen valt Doris van de ene verbazing in de andere. Er gebeuren vreemde zaken in het ziekenhuis en lang niet elke dokter heeft het beste voor met de zieken.

Voor deze trilogie baseerde Christophe Bec zich op ware en vermeende feiten. Het ziekenhuis bestond echt. Tussen 1920 en 1960 vonden er volgens media 63.000 personen de dood (in werkelijkheid zouden het er 'slechts' meer dan achtduizend zijn geweest). Het gebouw circuleert op lijstjes met meest angstaanjagende plaatsen ter wereld. Bec concentreert zich op de vermeende paranormale gebeurtenissen die er plaatsvonden en die in talloze documentaires, tv-uitzendingen, artikels, enzovoort uit de doeken werden gedaan."