Tussen hamer en aambeeld

Over de rol van het Vaticaan tijdens de laatste wereldoorlog is nog lang niet het laatste gezegd en geschreven. Al vrij snel werd er geopperd dat de paus en zijn entourage een oogje dichtknepen voor de brute Jodenvervolging en dat er zelfs een heus vluchtelingennetwerk voor ex-nazi’s op poten gezet werd vanuit de ministaat. Dat Pius XII voordat hij het hoogste ambt ging bekleden heel wat jaren in Duitsland vertoefde als pauselijk nuntius, gooide alleen maar olie op het vuur van het groeiend aantal complottheorieën. De grote katalysator van deze ideeën was De Plaatsbekleder, een toneelstuk uit 1963 van Rolf Hochhuth, ook al is de inhoud historisch gezien serieus omstreden. Fake news is nu eenmaal van alle tijden... Scenarist Charles Rojzman vertrekt vanuit de incidentrijke Parijse opvoering om de levensloop van Eugenio Pacelli aan op te hangen. We zien hoe de jonge boekenwurm snel weet op te klimmen tot de hoogste katholieke regionen en met lede ogen moet aanzien hoe de internationale politiek een ruk naar extreemrechts maakt. Als hij dan in 1939 paus wordt, zit hij geprangd tussen hamer en aambeeld en probeert hij zich staande te houden tussen een aantal autoritaire leiders voor wie een gewapend conflict allesbehalve een no go lijkt.

Erik Juszezak is deze keer de tekenaar van dienst en hij kwijt zich meer dan behoorlijk van zijn taak. Doorheen de jaren heeft hij zijn realistisch palet serieus weten te verfijnen en dat zorgt hier voor een vorm van degelijke herkenbaarheid.

Zo is dit vijfde deel door onderwerpkeuze en uitwerking in onze ogen het interessantste album uit de conceptreeks Een Paus in de Geschiedenis geworden. Al zijn de avonturen van de Borgia’s natuurlijk ook nooit te versmaden...

MARIO STABEL