Paardenpubers

Hoewel zijn reeks De Minimensjes al heel wat jaren liep en een van de sterkhouders van het tijdschrift Robbedoes was, zette Pierre Seron in 1977 met deze Aurora en Ulysses, Centauren nog een nieuwe stripreeks op poten. Centraal staan twee jonge centauren die — nadat ze er als halve paardenpubers stiekem op uit getrokken waren — door Zeus gestraft worden en niet meer op de heilige Olympos terechtkunnen. Hierdoor zijn ze verplicht om op aarde op zoek te gaan naar een mythologische poort die hen een retourticket richting paradijs kan bezorgen. Die poort blijkt in de praktijk flink wat kuren te hebben en zo komen de twee protagonisten in nogal wat verschillende tijdperken en settings terecht met alle bijhorende avonturen van dien.

Voor de scenario’s werd Seron bijgestaan door Stephen Desberg en Mittéï en dit resulteert in een afwisseling van korte en langere verhalen die niet altijd even consistent van kwaliteit zijn. Bovendien dient de poort net een keer te veel als deus ex machina te fungeren, net zoals pakweg de teletijdmachine bij Suske en Wiske.

In sommige scènes heeft de tekenaar het geweld ook tamelijk hard in beeld gebracht en overstijgt hij zo het cartooneske, wat toch een beetje atypisch is voor een jeugdreeks uit die periode. Dat aspect en de ontluikende borstjes van Aurora vergde blijkbaar wel wat masseerwerk van de auteur bij de toenmalige hoofdredactie!

Seron werd nogal eens verweten dat hij geen eigen smoel had en te veel leunde op zijn grote voorbeeld André Franquin, maar de typische Robbedoes-/Dupuis-stijl heeft hij ongelooflijk goed in de vingers zitten.

We blijven dus een beetje met een gemengd gevoel zitten bij deze eerste integrale. Centauren is een knap getekende en entertainende reeks en het dossier is uitermate goed gedocumenteerd en rijk geïllustreerd. De verhalen zelf vonden we aan de andere kant niet altijd voldoende body hebben om al te lang te blijven hangen. Toch zullen we ook het tweede deel van deze integrale zonder al te veel nadenken in huis halen. Dat zal trouwens vooral focussen op de lange verhalen De Odyssee en De Amazones met opnieuw niet eerder in album uitgegeven verhalen.

MARIO STABEL