Nostalgie naar de jaren 1950

Deze integrale bundelt drie verhalen, de delen 7 tot 9 die nog niet eerder vertaald werden: Gaby en Mary, De Echo van de Taïga, Le Christ-de-Saclay. Het laatste verhaal is een vervolg op het tweede.

Zoals gebruikelijk gaat het in deze verhalen telkens om één of meerdere misdrijven die Jacques Gipar, journalist bij de Parijse krant France Enquêtes, tracht op te lossen samen met zijn compagnon Petit-Breton. Een duo te vergelijken met Guus Slim en Vlinder. Het eerste verhaal is een afpersingszaak die zich grotendeels in Normandië afspeelt, het tweede gaat om een ontvoering van een Russisch meisje en dat tevens een verband legt met een spionagezaak rond een kerncentrale in het derde verhaal. De verhalen spelen zich telkens af begin jaren 1950 en in haast elk verhaal heeft Gipar een andere wagen van de krant ter beschikking omdat de vorige in de prak werd gereden. In fine van een verhaal wordt steevast een plattegrond getoond van de streek in Frankrijk waarop het gevolgde traject en de verschillende locaties staan aangeduid waar zich alles heeft afgespeeld. Daarnaast is er ook telkens een pagina die de technische fiche van een voertuig uit die periode weergeeft, het voertuig van Gipar zelf of een ander dat hij tijdelijk heeft mogen gebruiken. De lezer verneemt in deze integrale onder andere meer over de Simca Vedette, de Renault KZ 11 G7 en de Facel Véga FV. Gipar doorkruist met zijn onderzoeken vaak het pad van de plaatselijke recherche of de  gendarmerie, maar zijn tussenkomsten volgen toch meestal het juiste spoor en op de valreep wordt het misdrijf opgelost.

Jacques Gipar, die al een vijftiental jaar in het Frans loopt, vertoont qua sfeer, tijdsperiode en thema veel gelijkenissen met Guus Slim, het grote voorbeeld voor tekenaar Jean-Luc Delvaux en scenarist Thierry Dubois (Merlu) die zelf ook een boon heeft voor karaktervolle auto's uit de jaren 1950. Ook de klassieke tekenstijl met zwarte aflijning en rechttoe rechtaan zonder al te veel franjes, doet erg aan Maurice Tillieux denken. Delvaux is dan ook een grote fan van Tillieux en diens reeks Guus Slim, en werkte mee aan het vervolg op het eerste album van Paul Panter (Het Dodenmeer). Delvaux heeft er plezier in om regelmatig oude helden of bekende figuren af te beelden als passanten op straat of als toevallige cafébezoekers. In deze integrale kun je meerdere keren Guus Slims secretaresse Kersesteeltje herkennen, soms op haar Vespa, ook Vlinder en eveneens de gangster Nello Malaparte (uit Vlinder Neemt de Vlucht en Popaïne en Oude Kunst). Er treedt zelfs eventjes een commissaris Colombini op die helemaal tv-inspecteur Columbo is. Door de grote liefde voor auto’s gaat er geen pagina voorbij zonder een auto of een onderdeel ervan. Ook achtervolgingen met de auto doorheen het Franse landschap zijn schering en inslag.

De verhalen zorgen voor een pretentieloze ontspanning die je je met een glimlach doen nestelen in een zetel, benieuwd naar de ontmaskering van de boeven, en die doen mijmeren over de 'tijd van toen' zonder smartphones en moderne communicatiemiddelen. Je kan ondertussen genieten van het typisch Franse landschap van zeventig jaar geleden. 

Het album is verzorgd ingebonden en met een wikkel rondom waarop aan de binnenkant een scène over de hele breedte getekend staat.

JAN GOFFIN