Daniel Bardet (79) overleden

23 april 2022 Overlijdens

Niet alleen de Belgische zanger Arno Hintjes overleed op 23 april, ook de Franse scenarist Daniel Bardet wisselde het tijdelijke voor het eeuwige. Hij legde zich voornamelijk toe op het schrijven van historisch gesitueerde reeksen, zoals De Mof en Malefosse. Het gros van zijn andere productie raakte niet of onvolledig vertaald.

Bardet startte in 1982 zijn samenwerking met François Dermaut, die in 2020 overleed, voor wat meteen zijn langstlopende reeks Malefosse zou worden. Blitz begon in 1988 met het vertalen van het vierentwintigdelige Malefosse, over twee huurlingen die in de zestiende eeuw op verschillende momenten betrokken raken bij de Drie-Hendriken-Oorlog. Blitz hield de reeks tot deel 7 in 1993 vol. In 2020 pikte Daedalus de draad op door de reeks opnieuw te beginnen vertalen. Jaarlijks verschijnt een integrale met vier verhalen waarop deze ook als afzonderlijke softcoveralbums verschijnen. Daedalus heeft inmiddels twee integrales uitgebracht. Het zevende softcoveralbum staat als volgende op de planning. Na Dermaut volgden nog twee tekenaars: Brice Toll (deel 13-18) en Brice Goepfert (deel 19-24).

In 1985 kwam Patrick Jusseaume op Bardets pad en begonnen ze de reeks Het Huis Kwant, waarvan het laatste deel 7 (getekend door Puchulu) in 1997 vijf jaar na het zesde deel verscheen en nooit vertaald raakte door opnieuw Blitz. Met Éric Arnoux en Élie Klimos creëerde Bardet Timon van de Velden (1986-1995, vijf delen bij Oberon en Blitz en twee albums niet vertaald).

In 1990 bedacht Bardet De Mof, gesitueerd in de Tweede Wereldoorlog met een half Franse, half Duitse hoofdrolspeler die voor de Fransen een mof is en voor de Duitsers een verrader. De reeks werd getekend door de gebroeders Jean-Marc en Éric Stalner. Vanaf deel 7 nam Stéphane Boutel de reeks over als tekenaar. De laatste cyclus speelde zich af in Vietnam. En wat een geluk, Blitz voltooide de complete vertaling na negen delen in 2005. Ook nog met de Stalner-broers maakte Bardet de niet-vertaalde Vikingstrip Nordman (1996) voor de Vécu-collectie van Glénat. Datzelfde jaar volgde een album van Le Parfum des Cèdres met tekenaar Klimos.

Voorgaande publicaties verschenen alle bij Glénat in het Frans. In 1997 schreef hij voor tekenaar Fabien Lacaf het one-shot Extrême Frontière dat bij uitgeverij Dargaud verscheen. Een jaar later verkende de scenarist het detectivegenre met Dokter Monge, die toch weer in het verleden is gesitueerd, met name 1840. Een voormalige scheepsarts vindt werk als dokter in een groot dorp op het Franse platteland waar hij door velen in vertrouwen wordt genomen. Wanneer binnen korte tijd verscheidene mensen sterven, zoekt Monge naar het verband tussen deze sterfgevallen en stuit hij op een netwerk van leugens, bedrog en domheid. De door Eric Chabbert (deel 1-5) en Michel Janvier (deel 6) getekende reeks verscheen bij Arboris, maar ook deze raakte niet volledig vertaald. Slechts drie van de zes verschenen delen kan je in het Nederlands lezen.

In 2001 ging Bardet opnieuw in zee met Jean-Marc Stalner voor De Meestersteenhouwer waarvan drie van de vier delen vertaald werden door Dargaud. In 2002 bleef de nieuwe reeks La Traque, die zich tijdens de heerschappij van de Franse koning Lodewijk XIV afspeelt, steken bij één Franstalig album, getekend door Lacaf. In hetzelfde decennium startte hij in 2006 de stripbewerking van Victor Hugo's romanklassieker Les Misérables voor tekenaars Bernard Capo en Jean-Yves Delitte. Daar verschenen twee delen van voor een literaire collectie. Voor dezelfde collectie bewerkte Bardet Sprookjes van 1001 Nacht en Madame Bovary voor respectievelijk de tekenaars Rachid Nawa en Michel Janvier & Yomaine Vallet. Alleen Madame Bovary raakte vertaald door Glénat voor een stripcollectie die bij De Morgen te koop was.

Onderstaande karikatuur van Daniel Bardet is het werk van François Dermaut.