522 of 1728
Klaw 1-2
1. Ontwaken - 2. Tabula Rasa
Waren we maar weer dertien...
Angelo Tamassini is een doodnormale tiener. Zo eentje met de typische verzuchtingen en probleempjes. Op een dag wordt hij door de pestkoppen van school achterna gezeten. De reden? Geen idee. Misschien omdat hij hen niet hielp met scheikunde? Misschien omdat hij altijd in een chique sportwagen door een bodyguard wordt afgezet aan de schoolpoort? Hij kan er toch ook niet aan doen dat hij de zoon is van een van de grootste industriëlen van de stad. Ach, het doet er niet toe. Uiteindelijk wordt Angelo door de pesters in het nauw gedreven. Wat dan gebeurt, grenst aan het ongelofelijke. Angelo verandert in een gigantische tijgerman en slaat het crapuul tot moes. Wat was dat? Amper bekomen legt zijn toegesnelde bodyguard hem uit dat hij een Dizhi is, een zeldzaam wezen uit de Chinese dierenriem dat half mens, half dier is. Elke keer hij in gevaar verkeert, breekt de tijger in hem los. Maar er is meer, veel meer.
Klaw begint ronduit onnozel. Zelfs een tiener moet beseffen dat zo’n vader meer is dan een eenvoudige vishandelaar. Maar eenmaal de waarheid aan het licht komt, breekt het verhaal los. De insteek van de Dizhi is enorm veelbelovend. Bovendien wordt de complexheid van die wereld en het aantal nevenverhalen fors opgedreven in het prima tweede deel. Hier zit echt wel genoeg stof in om ons nog lang te kunnen boeien. In het Frans telt deze reeks van Le Lombard dan ook al dertien delen en kent het een nog steeds groeiende aanhang. We begrijpen die kopers perfect. In het land waar meer dan helft van de verkochte strips manga’s zijn, slaat Klaw een brug tussen beide stripwerelden. Het verhaal en opbouw zijn overduidelijk Japans geïnspireerd, maar de stijl van Joël Jurion (Anachron) is nog Europees genoeg om een behoudsgezinder Franco-Belgisch publiek over de streep te trekken. Dit is echt wel maf!
We hebben geen greintje uitgeversverstand, maar we zijn echt wel overtuigd dat Diedeldus met Klaw een vette jeugdtopper aan de haak heeft geslagen. Alleen is het jammer dat hun matte druk, die zo goed werkt voor pakweg De Reuzen, Hexeleintje en Oceaankind, hier de tekeningen aan kracht doet inboeten. Klaw smeekt om kleuren die van de pagina’s moeten spatten.
Mochten we vandaag dertien jaar zijn, dan was Klaw onze lievelingsstripreeks. Klaw is de perfecte opstapreeks voor jongens die de gekende reeksen van Standaard Uitgeverij zijn ontgroeid.
WOUTER PORTEMAN
522 of 1728