929 of 1728
Krasse Knarren 6: Het Verstopte Oor
Sociaal engagement ten top
Wie had ooit gedacht dat oude gepensioneerden een hoofdrol zouden spelen in een stripverhaal? Ze zien er immers niet sexy uit, maar gerimpeld, zijn niet gewelddadig, kunnen zeuren over heel gewone dingen, maar zijn wel sociaal ingesteld. Ze willen steeds op hun ludieke manier onrechtvaardigheden, zowel kleine als grote, de wereld uit helpen, beter voor de natuur en beter voor de medemens.
Het vaste trio kameraden, die elkaar al kennen sinds hun kindertijd, Pierrot, Antoine en Mimile, wordt in dit album aangevuld met Errol, een man met een been- en armprothese. Hij daagde in deel 3 op als de kameraad-duiker tijdens de zeereizen van Mimile. In dit album reizen Pierrot en Antoine naar Guyana op uitnodiging van Mimile. De reisformaliteiten en het tropische weer zorgen voor de nodige ongemakken. In Guyana maken ze kennis met het project van Mimile ter ondersteuning van scholen voor kinderen. Groot is de verrassing als ook Sophie, kleindochter van Antoine en aanwezig in alle albums, gedurende enkele weken blijkt mee te helpen bij het project. Het groepje maakt kennis met de prachtige natuur van Guyana, maar ook met de desastreuze gevolgen van goudwinning op de biodiversiteit door het gebruik van kwik en cyaankali. Wanneer ze vernemen dat een mijnbouwbedrijf een kilometersgroot oerwoud wil kappen en diep uitgraven om goud te winnen, vragen ze zich af wat kan ondernomen worden om zoiets rampzaligs voor de natuur te verhinderen. Internationaal protest of lokale sensibilisering ? En hoe moet zo'n initiatief ondersteund worden?
Het stramien van de albums van Krasse Knarren is bekend. Er worden kleine leuke prikjes gegeven over het gebrek aan aandacht van de overheid of van bedrijven voor de behoeften van ouderen wegens onder meer verminderde beweeglijkheid en over het al te snel uitrangeren van oudere mensen. De regelmatig actievoerende Pierrot krijgt hier te maken met een strenge luchthavenpolitie omdat hij in hun computersysteem gekend staat als actief in "extreem-linkse bewegingen".
Daarnaast wordt in elk album wel een groter sociaal of ecologisch thema benadrukt: onbetaalbare woningen in grootsteden, de opvang van migranten, grote bedrijven zonder aandacht voor lokale tewerkstelling, het belang van de bijen, het behoud van de natuur... Dat wordt sensibiliserend gebracht, op een vriendelijke manier en met de suggestie dat het ook anders kan. In dit album is het hoofdthema het nodeloos vernietigen van prachtig oerwoud om een mijn aan te leggen. Zakelijke winsten, vervloekte gouddorst, wegen niet op tegen een onherstelbaar beschadigd natuurgebied. Meestal wordt ook nog een personage uit een ver verleden opgediept. In dit album is dit een zekere Blandine, die in haar jonge jaren een grote, maar onbeantwoorde sympathie voor Pierrot koesterde.
De tekeningen van Paul Cauuet zijn voortreffelijk, helder en kleurrijk. Hij weet de rimpeltrekjes van de ouderen passend weer te geven. Ze zijn geen schoonheden, maar opgewekte, karaktervolle figuren. Hoelang weten Wilfrid Lupano en Cauuet dit nog vol te houden? Ondertussen zijn er toch al zeker zes jaar verstreken in de overkoepelende verhaallijn, want Sophie heeft in deel 2 een baby op de wereld gezet die een kleuter van vijf à zes jaar is geworden. De knarren zien er nog hetzelfde uit. Ze zijn alleszins sociaal geëngageerd, maar zullen moeten beseffen dat ze niet alle wereldproblemen kunnen oplossen. Een strip met een glimlach en engagement.
JAN GOFFIN
929 of 1728