77 of 1728
Bouncer 12: Bloedbad
Genieten
Dat Bouncer tot de beste westerns van de laatste twintig jaar behoort, was al duidelijk. Het eerste deel verscheen in 2001 en tot 2013 verschenen er in totaal negen delen. Daarna stokte de productie, mede door drukke agenda’s van tekenaar François Boucq en het Chileense fenomeen Alejandro Jodorowsky. Boucq schreef zelf nog wel een tweeluik dat in 2018 verscheen. Daarna leek het wel of Bouncer met pensioen was gegaan. De Mexicaanse goudschat van de Oostenrijkse keizer Maximiliaan was in goede handen en nieuwe westernreeksen als Undertaker en Wild West verschenen aan de horizon van het Wilde Westen.
Na een pauze van bijna zes jaar keert Bouncer weer terug met een avontuur van maar liefst 144 pagiona's. Hiermee laat de inmiddels vijfennegentigjarige (!) Jodorowsky zien dat hij een zeldzaam cultureel en artistiek talent is. Geboeid door een scenario dat ook zou volstaan in een westernfilm, presenteert hij een pakkend verhaal dat bol staat van de dramatiek en geweld. Maar bovenal is er ook gewoon heel goed over nagedacht. De opzet is nog beter dan de kluis van de bank van Barro City waar het goud ligt opgeslagen. Om het terug te geven aan de Mexicaanse overheid wordt de hulp ingeroepen van het Amerikaanse leger. Wanneer de soldaten van kolonel Carter arriveren, grijpen ze de macht in Barro City en wordt de rechtspraak anders geïnterpreteerd dan voorheen. Bouncers saloon Inferno wordt amper nog bezocht, want de dames van de nieuwe saloon Pink Lady zorgen voor meer vertier. De komst van goochelaar Baldini zorgt voor een volle zaal en zo lijkt er toch weer hoop te gloren voor de Inferno. Maar dan breekt er een ander inferno uit. Vlammen en rondvliegende kogels vullen de pagina's en de nodige personages ruilen het tijdige voor het eeuwige bestaan. Het leven van Bouncer zal na dit album nooit meer hetzelfde zijn.
Boucq geldt als een van de artistieke erfgenamen van Blueberry-tekenaar Jean Giraud. Samen met Ralph Meyer van de reeks Undertaker behoort hij tot de beste westerntekenaars van het moment. Over de carrière van Jodorowsky valt nog veel meer te vertellen dan de omvang van deze Bouncer. Niet al zijn verhalen zijn makkelijk te volgen, maar dat geldt zeker niet voor de avonturen van de eenarmige schutter en zijn hond met drie poten.
Hoewel we pas in februari zitten, durf ik deze Bouncer nu al een podiumplek toe te bedelen voor mijn jaarlijkse top-10. Het was gewoon genieten van het verhaal, het aantal pagina’s, de tekeningen en de personages.
DAI HEINEN
77 of 1728