Eindelijk vertaald!

Tussen november 2022 en februari 2023 werd een lange frustratie van menig stripverzamelaar rechtgezet. Twee albums uit de oorspronkelijke Clifton-reeks die nooit eerder een Nederlandse vertaling kregen, werden voor het eerst op dit taalgebied losgelaten. Die twee albums — zo bleek voorheen al in het Frans — zouden de laatste twee albums worden, voordat de reeks onder de naam De Nieuwe Avonturen van Clifton een recente Nederlandstalige doorstart kreeg op scenario van Zidrou.

Revenons à nos moutons, we waren aanbeland bij de delen 20 en 21. Nadat het scenario enkele delen lang uitsluitend op de schouders van tekenaar Bédu heeft gerust, keert het scenario vanaf deel 18 terug naar haar geestelijke stiefvader die de reeks in de jaren 1970 overnam van haar bedenker Raymond Macherot. Stiefvader Bob de Groot schreef dus ook  het scenario van Elementary, My Dear Clifton! (deel 20), al is het er — dat moet gezegd — wel eentje op synopsis van tekenaar Michel Rodrigue. Harold Wilberforce Clifton moet zowaar zijn innerlijke Sherlock bovenhalen en er komt een soortement van tijdreizen aan te pas voor het opsporen van zijn sidekick Jade. Het resultaat mag er zeker zijn, al mist het wat van de gebruikelijke scherpte en staat het, wat ons betreft, ook net wat verder af van de originele geest van de reeks.

Grafisch hebben we de goeie ouwe kolonel al in verschillende gedaantes gezien en waren we altijd het meest gecharmeerd door de interpretaties van tekenaars Turk en Bédu. Hier, voor album 20 en 21, is Rodrigue de tekenaar. Zijn  duidelijk meer rudimentaire Clifton, auto’s en vaste nevenpersonages heeft-ie in de vingers. Zijn andere neven- of gastpersonages en decors ogen wat oncliftoniaans.

Voor album 21, Een Iers Uitje, neemt Rodrigue zowel de tekeningen als het scenario voor zijn rekening. Was dat misschien wat veel, of was het de verdeelde aandacht maar behalve de eerdere opmerkingen over de gastpersonages en het decor lijkt dit keer de afwerking wat minder nauwgezet. Het scenario begeeft zich, zoals de titel wel doet vermoeden, in Ierse sferen. Het is een vermakelijke cliftoniaanse speurtocht waarin de kolonel het lot onderzoekt van enkele oud-klasgenoten. Jammer is wel dat Rodrigues scenario het kenmerkende bijtende en flegmatieke kantje in de kolonels humor wat ontbeert. De humor is minder spontaan en formulematiger dan voorheen. De wederzijdse steken tussen de kolonel en de Ieren voelen wat getelefoneerd en de scène met de ober te gekunsteld.

Niet helemaal oldschool Clifton dus. Toch zijn we blij met de rechtzetting van dit (niet-)vertaalonrecht. De latere albums van Zidrou — met ouwe getrouwe Turk aan de tekentafel — hebben immers aangetoond dat de blondbesnorde kolonel verre van versleten is. Een derde album van die Turk-Zidrou doorstart staat trouwens op stapel. Dat wordt dan wel het laatste van Turk.

DIEDERIK VAN DE VELDE