Isabelle Avondrood 10: De Baby van Buttes-Chaumont

Tekenaar(s)
Jacques Tardi
Scenarist(en)
Jacques Tardi
Uitgeverij
Casterman
Verschijningsdatum

Einde van fantastische avonturen

Isabelle Avondrood heeft al vele buitengewone avonturen beleefd en vandaag zien we haar thuis bij een gezellig weerzien met een oude Egyptenaar, de vroegere mummie die in een vitrinekast stond op haar appartement. De herleefde mummie is naar Parijs gekomen voor een driedaags congres over thanatopraxie voor ‘onsterfelijken’. Tegen de achtergrond van dit weerzien maken we in het sympathieke café Raoul opnieuw kennis met oude figuren als Sander Morgendauw, Stigmates, Kazemat, Regis, Ghislaine met haar hond Gilbert, Deovolens, commissaris Laumann en vele anderen. Quasi alle personages uit de vorige albums passeren de revue. Ze lusten bij Raoul allemaal wel een glaasje witte wijn of een elixir van dokter Chou die felle huiduitslag veroorzaakt en zelfs een soort gekkekoeienziekte die je er doet uitzien als een rund. Sommigen hebben erg slechte herinneringen aan hun ontmoeting met Isabelle en zinnen op wraak. Ze hebben zes klonen van Isabelle gemaakt die kunnen ontploffen. Ze denken haar zo te verschalken en definitief uit te schakelen. We kunnen echter niet verklappen hoe dit afloopt.

Dit is het tiende album van Isabelle Avondrood. Haar eerste avontuur, Isabelle en het Monster, verscheen in 1976. Bijna vijftig jaar later wil tekenaar en scenarist Jacques Tardi een punt zetten achter deze reeks die voor hem een soort uitlaatklep was waarin hij alle fantasie kwijt kon. Het vormde als het ware een ontspannende tegenhanger voor zijn ernstige en beklijvende weergave van de Eerste en Tweede Wereldoorlog in albums zoals Loopgravenoorlog en Stalag IIB, Ik René Tardi, en een historisch werk zoals De Stem van het Volk.

De titel van deel 10 verwijst naar het park Buttes-Chaumont nabij Parijs. De baby waarvan sprake, is een klein kindje dat door de rode tentakels van een soort reusachtige inktvis werd weggenomen uit een kinderwagen naast een koppel op een zitbank in het park, oorspronkelijk te lezen in Allemaal Monsters (2007).

Het Parijs van de jaren 1920 en de sfeer die Tardi creëert, is weer om duimen en vingers af te likken. In vergelijking met het eerste album is de tekenstijl vloeiender en speelser geworden met steevast karaktervolle figuren. De mooie inkleuring is verzorgd door Jean-Luc Ruault. Dit album nodigt als het ware uit de vorige albums te herlezen. De huidige personages verwijzen in hun dialogen immers naar hun vroegere belevenissen. Voetnoten refereren naar het album in kwestie om het toenmalige plot of mysterie te duiden en om het nu soms zelfs op te helderen.

Leuk detail is dat covers van Tardi's vroegere albums in sommige tekeningen ook getoond worden. Vooral het album De IJsdemon (1974) verschijnt regelmatig, op straat toevallig gevonden bij oud papier en daarna terug weggesmeten onder een zitbank in het park. Terloops maakt Tardi van de gelegenheid gebruik om het stadsbestuur een veeg uit de pan te geven door enkele figuren te laten opmerken dat Parijs echt vuil is geworden met zoveel afval op straat.

Wanneer je fan was van de knettergekke avonturen van Isabelle Avondrood kan dit album niet ontbreken.

JAN GOFFIN

Reeks
Isabelle Avondrood
Deel
10
Pagina's
64
Uitvoering
Hardcover
Genre(s)
drama
geschiedenis
Extra
laatste deel
Prijs
€ 19,99