Wij Willen Will Ferdy Weer

Hoewel deel 1 zo’n 395 eeuwen besloeg, voelt deel 2 in de geschiedenis van Vlaanderen, waarin van de zestiende eeuw tot nu ‘slechts’ zes eeuwen aan bod komen, heel wat drukker aan. Van Karel V tot Jambon I is er dan ook veel gebeurd dat de moeite van het verhalen waard is. Geen gemakkelijke opgave voor Harry De Paepe en Frodo De Decker om daar het meest relevante uit te halen zonder te vervallen in een opsomming van feiten en zonder de impact op de gewone man uit het oog te verliezen.

Achtereenvolgens komen de Grote Gebeurtenissen wel allemaal aan bod: van de Tachtigarige oorlog en de Brabantse Omwenteling tot de Wereldoorlogen en de onafhankelijkheid van Congo, waarbij de hoofdrolspelers prominent aanwezig zijn (van hertog Alva tot premier Lumumba), maar ook belangrijke maatschappelijke ontwikkelingen als de industrialisatie of de seksuele bevrijding. Toch is er ook plaats voor minder bekende anekdotes en details die deze ‘saaie’ leerstof kleur geven: een mislukte poging van de Antwerpenaars om de Spaanse blokkade te doorbreken, de gewelddadige betogingen voor het algemeen stemrecht of de arrestatie van Will Ferdy in de Blankenbergse duinen. Nee, hij was daar niet voor Tien om te Zien...

In de verhalen van oom Harry en oom Frodo is echter ook aandacht voor de gewone man: boerkes die afzien van de Franse revolutionairen, collaborateurs versus verzetslui, gastarbeiders die racisme ondervinden... Aandachtige (oudere) lezertjes bemerken zelfs Asterix en Obelix onder de sansculotten en Gaston en Leo onder de toeschouwers van Napoleon. De auteurs doen hun best er wat humor in te steken, zoals de prins van Oranje die in Waterloo een Heineken uitspuwt of de eerste trein die met vertraging rijdt. Een erg leuke pagina is die waarin het initialengrapje van Wij Willen Willem Weg tot in de dialogen volgehouden wordt. Heel aardig is ook het gebruik van terugkerende plaatjes om de opeenvolgende buitenlandse troepen of de evolutie van de kieswet te illustreren. Het moet gezegd dat Frodo De Deckers tekeningen hier dankzij veel zorg voor detail overtuigender zijn dan in deel 1.

Inhoudelijk is het tweeluik (en de tv-serie) duidelijk een bewijs van hoe geschiedschrijving eigenlijk meer zegt over de tijd waarin ze geschreven wordt dan de tijd die ze beschrijft. Zo is er meer aandacht voor Congo dan de vrouwenemancipatie, allang geen hot item meer. Bij de Tweede Wereldoorlog en de aanloop ertoe is er veel aandacht voor het fascisme, maar geen voor de Holocaust. Opvallend is toch dat er bij de polarisering in de jaren 1930 een duidelijk verschil gemaakt wordt tussen nationalisme en fascisme. En bij de koningskwestie wordt de indruk gewekt dat voor en tegen een kwestie was van Vlaams versus Waals, terwijl in werkelijkheid katholieken en socialisten hier tegenover elkaar stonden. Een geschiedschrijving zegt allicht ook iets over de opdrachtgever ervan... "Leuven Vlaams" en de IJzerbedevaart ontbreken dus ook niet.

Bij de obligate vaststelling dat Vlaanderen vandaag zijn eigen politieke boontjes dopt, is het lovenswaardig dat de auteurs toch de liberalisering en de multiculturele samenleving als sluitstuk voor dit verhaal zien. Zo is het kleine Vlaanderen vandaag toch nog een beetje een afspiegeling van Karel V’s rijk waar de zon nooit onderging.

KOEN DRIESSENS

P.S.: Permitteer oom Koen nog even een taalkundige tussenkomst: sommige kijkers van de tv-serie Het Verhaal van Vlaanderen ergeren zich aan Tom Waes’ tussentaaltje. Iets wat in een boek te vermijden is. Jammer dus van het herhaalde verkeerde gebruik van "omwille van" om een oorzaak of reden aan te geven. In de standaardtaal geeft "omwille van" een doel of streven aan. Migrantenkinderen gaan dus niet "omwille van", maar "vanwege" taalachterstand naar het beroepsonderwijs.