Aanpassingsvermogen onder druk

De drie jongeren achter De Linx zijn hun jeugd al even kwijt en schikken zich in hun rol als plaatselijke verzetsgroep. Na een aantal fikse tegenslagen zit alles hen eens relatief mee. Ze ondervinden snel dat dat ook wel gevaarlijk kan zijn, want zo word je onvoorzichtig. Wanneer vlak bij de drie jongeren een vliegtuig neerstort willen ze de piloten helpen, maar voor het eerst ligt het initiatief of de informatie niet aan hun kant en zijn ze dus afhankelijk van andere verzetsgroepen. Ondertussen verandert ook de oorlogssituatie zelf. De regeringen in ballingschap en de geallieerde legers verlangen van de verzetsgroepen dat deze zich steeds meer centraal gaan organiseren en met hen gaan samenwerken. Lukt dat ook voor De Linx, kunnen ze met de andere groepen communiceren zonder zichzelf te verraden?

Aan kleine hints voel je dat deze stripreeks geleidelijk van aanpak aan het veranderen is. Waarschijnlijk kiest scenarist Vincent Dugomier bewust voor die benadering omdat ook de oorlog, die zijn thema is, gaandeweg veranderde. Wie weet is die andere benadering niet eens zo slecht, want hoewel we nog steeds erg gecharmeerd blijven door deze frisse jeugdreeks, voelen we voor het eerst ook wat gewenning in het scenario sluipen. Maar de sfeer die deze reeks zo uniek maakt, blijft mooi overeind.

Hoe dan ook blijft deze reeks aan de toekomst bouwen en de blik vooruit werpen. De reeks zal sowieso niet ophouden bij het einde van de oorlog en voorziet in de toekomst ook nog een verhaallijn over de Bevrijding en de naoorlogse wederopbouw. Twee elementen die, zeker in jeugdstrips, maar al te vaak vergeten of slechts terloops behandeld worden. Misschien is dit net daarom zo’n topreeks. Altijd is er net dat tikkeltje extra dat Kinderen in het Verzet onderscheidt van vergelijkbare reeksen als Jong Verzet en andere. Zelfs over een mogelijke spin-off wordt nagedacht.

Uiteraard is Benoît Ers' bijdrage aan het succes van dit project onschatbaar. De man blijft frisse taferelen op papier toveren die noch zijn compagnon de route, noch zijn lezers teleurstellen. We kijken dus uit naar meer, maar hopen tegelijk stilaan al wat richting te krijgen over de toekomstplannen van de reeks.

DIEDERIK VAN DE VELDE