Jean-Yves Ferri

Elke aanwezige journalist diende op de covervoorstelling vooraf een forse geheimhoudingsclausule met embargo te ondertekenen. Na het afgeven van hun telefoon mochten ze vervolgens eventjes het album snellezen in aanwezigheid van persattachés die streng op hen toekeken. Daarna volgde een strikt geregisseerd interviewmoment. Desondanks waren we er graag bij geweest, maar een uitstapje naar Parijs voor een groepsinterview kregen we thuis niet verkocht. We moesten het anders zien te regelen.

Na het ondertekenen van de clausule, zouden de deuren van Asterix’ paradijs wel voor ons opengaan. We kregen al vlug de kans om de strip in bijzijn van iemand van de uitgeverij te lezen... in Amsterdam. Euh, voor ons is Parijs nog dichter. Lukt Eindhoven op een andere dag ook? Heb je echt niet genoeg met de persmap? Of misschien kan je je vertaalde vragen gewoon per mail doorsturen? Maar hoe kan je dit doen als je niet eens het album hebt gelezen? En wilden we zelf wel zo strak beteugeld worden door een promoteam? De dagen tikten voorbij zonder oplossing. De interviewafspraak werd gelukkig mee opgeschoven. Intussen dook het nieuws op dat Anne Goscinny net nu een verloren Asterix-scenario van haar vader René had teruggevonden. Asterix beheerst de pers. De promotiecampagne draait op volle toeren, en elke journalist hield zich (terecht) aan de omerta. Er lekte niets over de strip zelf. We werden lichtjes nerveus. Van één ding zijn we nu al zeker: je kan makkelijker backstage een Fristi drinken met James Hetfield van Metallica dan vooraf de nieuwe Asterix te lezen krijgen. Gelukkig lukte het ons dankzij de steun van de Nederlandse persattaché om de naam van een beroepsjournalist door te krijgen. En zo konden we de namiddag voor ons interview eventjes bellen met de eminente Geert De Weyer en ons informeren over de strip zelf. Oef. Nu het album inmiddels een feit is, keren we nog even terug naar ons gesprek met Ferri dat je hieronder uitgeschreven ziet.

Promobeeld dat in maart 2021 voor het eerst werd verspreid om Asterix deel 39 aan te kondigen.

Woensdag 20 oktober mochten we aanschuiven aan de heel lange interviewtafel. Onverwachts kregen we een halfuur online interviewtijd met scenarist Jean-Yves Ferri in plaats van het initiële kwartiertje. Wat een meevaller! Nu nog verbergen dat we de strip niet gelezen kregen. Dat moest lukken. We vielen al snel door de mand toen Ferri ons direct vroeg wat we ervan vonden. Euh... hij zuchtte diep. Een dikke week non-stop interviews geven doet al iets met een mens, en dan nog dit meemaken. We schonken ons een scheutje eigen toverdrank in, toasten even virtueel met de scenarist en vlogen er net zoals Asterix en de Belgen met de voeten vooruit in. 

Asterix is heel expressief getekend. Didier Conrad zei me enkele jaren geleden dat dit komt omdat de handen en mimiek de tekst voortdurend ondersteunen. Dit is de echte visuele kracht van Asterix. Is het daarom dat de helden in het ijskoude sneeuwlandschap zich maar induffelen met een paar vingerloze handschoenen en een nietig sjaaltje?

Ferri: "Als je de cover ziet, lijkt het inderdaad zo dat Asterix en Obelix zich in hun sas voelen in de sneeuw. Maar het hoort bij de traditie van de reeks. Ze zijn al vaker in sneeuw beland. Het verhaal van de Picten bijvoorbeeld begon in een ondergesneeuwd dorp en ook toen bleven ze in hun vertrouwde klederdracht. Het zijn ook echte helden. Die kunnen wel tegen een stootje." (lacht)

Het is dus niet omdat je verplicht bent om ze in hun traditionele klederdracht te houden?

Ferri: "Nee, helemaal niet. Conrad en ik hebben er eventjes over nagedacht om ze toch in een soort dekentje of jasje te wikkelen. Uiteindelijk vonden we dat niet passen bij het onoverwinnelijke dat de Galliërs moeten uitstralen. Het gevoel van kou bij de personages brengen we nu vooral over door de verkouden Panoramix en de verkleumde Romeinen."

De tekeningen ondersteunen ook vandaag nog naadloos de tekst. Er wordt nauwelijks iets gesuggereerd. Vereist dit een andere manier van schrijven?

Ferri: "Ja, toch wel. Asterix is een heel, heel klassiek vertelde stripreeks. Het is echt een uitdaging om je verhaal op die manier te vertellen binnen een strak kader van 44 pagina’s. Na elke pagina of twee pagina’s moet er ook een cliffhanger zijn. Een Asterix-scenario is bijna een gedicht. Ook in de poëzie moet je rekening houden met regeltjes, schema’s en andere beperkingen. Het komt erop aan om binnen dit strikte kader te schitteren. Ik hou wel van die beperking, want het stimuleert je geest en inspiratie. Door zijn vorm dwingt Asterix je om je eigen grenzen op te zoeken."

Dat klinkt boeiend, maar ook moeilijk.

Ferri: "Dat is het ook. De moderne stripreeksen hanteren een veel vrijere vorm en manier van vertellen. Dat is gemakkelijker. Aan de andere kant denk ik niet dat die totale vrijheid zou werken voor Asterix. Het format hoort bij het engagement dat je maakt voor de reeks."

Een andere adept van deze visuele tekstondersteuning was Morris. Er zouden al 300 miljoen albums van Lucky Luke en 370 miljoen van Asterix verkocht zijn. Is die visuele herhaling net dé succesformule?

Ferri: "Het is alleszins de bevestiging dat deze klassieke manier van vertellen lezers blijft aanspreken. Je moet ook niet alles willen veranderen. Op een gegeven moment wou men de bekende kaart van Gallië niet meer gebruiken. De uitgeverij heeft toen doodsbedreigingen gekregen. Onze lezers hechten veel belang aan tradities."

Kaart met de streek van de Sarmaten waar het nieuwe verhaal zich afspeelt.

Hoeveel Morris zit er in Asterix en de Griffioen? Het verhaal is een boeiende reis geworden in een onbekende streek vol wijdse landschappen waar de Apaches amazones zijn. Het is eigenlijk een western in de sneeuw.

Ferri: "Inderdaad. We noemen het een 'eastern'. De klassieke westernelementen komen terug, zoals acties te paard, de moeilijke expeditie, de vijandige natuur en wilden die aanvallen. Het allerleukste was dat ik de Galliërs kon meenemen naar een totaal onbekend gebied dat haast volledig verzonnen is. Ze trekken naar het grondgebied van de Sarmaten. Dat is een streek tussen Rusland, Kazachstan en Rusland. In dit verlaten gebied werden verschillende graven van vrouwelijke krijgers gevonden. De Griekse dichter Aristaeus van Proconnesus noemde deze Sarmatische krijgsters ooit amazones. Ik heb de actie wat verplaatst naar het Altajgebergte en er mijn eigen amazones aan toegevoegd. Het grootste voordeel is dat er nauwelijks iets beschreven staat over die volkeren. Ik kon er dus een volledig denkbeeldig land van maken met eigen gebruiken en geloven. Zo creëerde ik voor mezelf extra vrijheid waardoor ik meer mijn eigen toon aan de strip kon geven. Belangrijke actuele thema’s als ecologie, emancipatie,... slopen zo heel spontaan in het verhaal. Hierdoor is Asterix en de Griffioen bij momenten een echt 'Ferri-eriek' sprookje geworden. (grijnst) Ja, ook woordspelletjes horen bij Asterix."

Zijn de uitstapjes van de Galliërs naar de bekende landen dan te verstikkend voor u?

Ferri: "Dat nu ook weer niet. Ik heb de zaken gewoon gemakkelijker gemaakt voor mezelf. Het is soms gewoon lastig om iets origineels te doen met de stereotiepe benadering van sommige landen."

Mag je vandaag eigenlijk nog lachen met dergelijke clichés?

Ferri: "Het is alleszins veel moeilijker geworden. Overal zijn er gevoeligheden of gewoon te lange tenen. Voor Asterix speelt dit nog meer, want onze lezers zitten verspreid over heel de wereld. Bovendien zijn dit vaak geen geoefende striplezers. Daarnaast heb je nog mensen die een klein detail uit de context halen en dit extrapoleren om hiermee te scoren."

Zoals die beruchte Canadese? (Een katholieke schoolconsulente uit Providence wou exemplaren van enkele albums van Asterix, Lucky Luke en Kuifje verbranden omdat deze als te racistisch werden geacht tegenover de oorspronkelijke bevolking. Lees dit bericht.)

Ferri: "Ja. Gelukkig is ze niet geslaagd in haar opzet. Er kwam zoveel wereldwijde kritiek op haar dat ze moest inbinden."

Heeft de reeks eigenlijk ooit problemen gehad met de Italianen? Die worden toch voortdurend door de mangel gehaald?

Ferri: "Eigenlijk niet. Voor de meeste Italianen lachen we met de Romeinen. En dat vinden ze echt niet erg." (lacht)

Ondanks alle gevoeligheden kan ik me wel voorstellen dat er landen zijn die vragende partij zijn om te mogen figureren in een Asterix-strip. Wie zijn de hardste smekers?

Ferri: "Zonder twijfel de Portugezen! Al decennialang dringen ze aan. Ik kan er mijn gezicht niet laten zien of ik word bestookt met die ene vraag. Ooit zal het ervan komen, maar je moet de juiste invalshoek voor een volledig verhaal vinden."

Elk album wordt minimaal vijf miljoen keer verkocht. Ik kan me wel voorstellen dat toeristische diensten van landen zouden betalen voor dergelijke publiciteit. Is dit al gebeurd?

Ferri: "Nog niet zo lang geleden werd ik in contact gebracht met de ambassadrice van Andorra. Zij vroeg me expliciet om een Asterix even in haar land te laten voorbijkomen. Toen voelde ik echt het promotionele belang van de strip. Op zich maakt me dat niet veel uit, maar wat kan je in hemelsnaam vertellen over het Andorra ten tijde van de Galliërs?"

Asterix is nog steeds niet in Nederland, of eigenlijk bij de oude Batavieren of Friezen geweest. In 2013 legde Gerben Valkema met bovenstaande Asterix-cover en illustratie uit waarom dat komt. Het is allemaal de schuld van zijn Elsje.

Wij zijn apetrots op het album Asterix en de Belgen, maar onze Nederlandse collega’s van de redactie hopen al lang op een bezoekje van Asterix naar hun land.

Ferri: "Ook daar zit ik met hetzelfde probleem als met Portugal of Andorra. Welke insteek pak je? Er woonden toen ongetwijfeld heel wat mensen in die regio, maar welke verhaal vertel je? Ik wacht nog steeds op een goddelijke inval. Momenteel heb ik die niet. Heb je zelf een ideetje?"

Niet direct. Ik zou je in contact kunnen brengen met Martien Meiland die perfect de verschillen kent tussen Frankrijk en Nederland.

Ferri: "Martien wie?"

Laat maar. (lacht) In uw "Ferri-erieke" wereld is er volop plaats voor mythologische dieren. In Asterix bij de Picten dook het monster van Loch Ness op. In De Papyrus van Caesar zag u plots een paarse eenhoorn en nu pat u uit met een griffioen. Is dit uw dada?

Ferri: "Misschien wel. Alleen wou ik er nu geen vriendelijk knuffelmonster van maken zoals Nessie. Ik wou zo ver mogelijk wegblijven van elk Disney-gevoel. Mijn griffioen moest zowel mysterieus als hyperrealistisch zijn."

Geloofden de Romeinen echt dat griffioenen bestonden? Of waren dit toen ook al voor hen fantasiedieren?

Ferri: "Ik heb doelbewust gekozen voor een griffioen omdat dit dier weleens zou kunnen bestaan. Een beest met een adelaarskop en een leeuwenlichaam is voor de doorsnee Romein niet vreemder dan een giraf, struisvogel of een neushoorn. Centauren, cyclopen of minotaurussen waren voor hen ook al meer imaginair. De Romeinen die op expeditie trekken naar de Sarmaten, geloven niet echt in het bestaan van die griffioen. Maar het leuke is dat hoe dieper ze het gebied intrekken, hoe meer ze gaan twijfelen."

Een van die soldaten gebruikt zelfs voortdurend ontkenningsargumenten die zo geplukt lijken uit de grote antivaxxershandleiding.

Ferri: (lacht) "Ja, er zit inderdaad een echte complotdenker tussen. Hij twijfelt aan de stand van de zon, aan de vorm van de aarde,... je weet wel. Aan de andere kant kan je die Romein makkelijk bijtreden, want hij heeft geen voorkennis en aanknopingspunten met zijn leefwereld. Vandaag roept zo’n houding veel minder begrip op, want we weten gewoon veel meer."

In enkele woordgrapjes verwijs je ook naar de hele coronacrisis. 

Ferri: "Inderdaad. Dat geeft een fijne actuele toets aan het verhaal."

De nevenpersonages zijn vaak bekende karikaturen. Kiezen jullie die in functie van diezelfde actualiteit?

Ferri: "Nee, dit hangt af van het verhaal. Deze keer is dit Michel Houellebecq die de rol van geograaf Terinconus (Ondecjeplecjus in het Nederlands, nvdr) speelt. Kennen jullie die eigenlijk?"

Kennen is veel gezegd. Hij haalt het scherm en de boekskes niet, maar hij heeft wel een markant gezicht waardoor je hem direct herkent. Ferri: "Dat was ook de bedoeling. We hebben hem gekozen puur omwille van zijn dankbare fysiek."

Personagestudies waarin de Franse schrijver Michel Houellebecq is te herkennen.

Moeten jullie je beperken tot één karikatuur?

Ferri: "Nee, maar als je er te veel instopt, leidt dit de lezer af van het verhaal. We willen ook niet dat de lezer bij elke nieuw personage op zoek gaat wie dit in realiteit is."

Versterkt een karikatuur niet het karakter van een personage? Neem nu de dochter van de veldheer die jullie Greta Thunberg is.

Ferri: "Dat is nu eens echt grappig. Toen ik het scenario geschreven had, was er van de klimaatactiviste nog geen sprake. Didier had al schetsen van Vercingetorix’ dochter gemaakt, inclusief haar beroemde vlechtjes, nog voor Thunberg op tv was verschenen. Dat was echt een gelukje. Dat moet je af en toe eens hebben."

In het album De Race door de Laars heet de boeman van het verhaal Coronavirus. Drie jaar later beheerste het coronavirus de hele wereld en gingen plaatjes uit het album viraal.

Ferri: "Ook een gelukje." (lacht)

Coronavirus, Greta Thunberg,... Geef het maar toe: u bent een ziener. Welke voorspelling het u er nu in gesmokkeld?

Ferri: (lacht) "Nu de aarde aan het opwarmen is, zit de kans erin dat men echt een griffioen zal ontdekken. Ik denk zelfs dat er eentje begraven ligt onder de Place de la Concorde in Parijs." (lacht)

Het album werd aangekondigd met een fantastische teaserpagina waarop een dromerige Panoramix verschrikt zijn schaakbord omgooit en luidkeels de naam van zijn vriend Kankaloppidine roept (in het Frans is dit Cékankondine). Dit is overduidelijk een eerbetoon aan de Tchang-scène uit Kuifje in Tibet.

Ferri: "Ja, inderdaad. Ik ben gek op dat album. Het is het buitenbeentje in de reeks, en deze Griffioen is dit ook wel wat. Bovendien zijn er aardig wat parallellen te trekken met het verhaal. In beide albums gaat het over een reis waar de personages uit hun schulp moeten komen en heel gevoelig worden. In de twee strips speelt een mythologisch wezen een grote rol. Ook grafisch is er een link met de vele sneeuwlandschappen."

En in beide verhalen draagt de held een geel sjaaltje.   

Ferri: (grijnst)

Teaserpagina die niet in het album voorkomt met het knipoogje naar het album Kuifje in Tibet.

Asterix heeft wereldwijd bijna tweemaal zoveel albums verkocht als Kuifje. Gaat Moulinsart u nu betalen voor de promotie?

Ferri: (lacht) "Het werkt gelukkig in twee richtingen. Ik wou absoluut dit knipoogje erin. Ik heb ze nog niet gehoord, maar ik hoop dat Moulinsart hiermee tevreden was. (gortdroog) Misschien verkopen ze hierdoor nog enkele Kuifjes."

Heeft Albert Uderzo zaliger deze grap nog kunnen zien?

Ferri: "Nee. Hij heeft enkel de pitch van het verhaal gehoord. Zoals steeds luisterde hij heel vriendelijk en geamuseerd naar ons voorstel, en eindigde opnieuw met de wijze woorden 'Allez-y! Au travail!' ('Vooruit met de geit! Aan het werk!')."

De Asterix-verhalen moeten het ook hebben van de terugkerende scènes. Ik denk maar aan de vastgeknevelde bard Kakofonix, de vechtpartijen tussen de visboer en de smid, de piraten,... Wat is uw favoriet?

Ferri: "Ik hou enorm van de manier waarop de kwieke Nestorix de show steelt met zijn jonge, knappe vrouw. Op een dag ga ik jullie uitleggen waarom die twee elkaar gevonden hebben. Het is een van de vele ideetjes die ik heb. Hiermee heb ik niet gezegd dat dit het onderwerp is van het volgende album."

Het is wel een heel toffe insteek. Bovendien kunt u zo opnieuw een vrouw centraal stellen.

Ferri: "Inderdaad. Toen Asterix gecreëerd werd, was de rol van de vrouw in strips totaal anders dan vandaag. De laatste jaren maken we dat manco inderdaad wat goed door vaker meisjes of vrouwen centraal te zetten. In Asterix en de Griffioen gaan we nog een stuk verder door amazones op te voeren. Zij voeren de strijd. De mannen, die verdacht goed lijken op de Galliërs, blijven in het dorp. Asterix en Obelix weten hierdoor maar half hoe zich te gedragen, wat ook de wereld van de amazones weer doet bewegen."

In Asterix en de Griffioen duiken de piraten vanuit het niets in één prentje op. Het levert een tof knipoogje op naar de reeks. Bent u verplicht om die te laten figureren?

Ferri: "Nee, helemaal niet. Wij hebben hierover geen enkele richtlijn gekregen. Iedereen blijft maar denken dat we in een strak keurslijf moeten lopen en gebonden zijn aan duizenden regeltjes, maar dat is helemaal niet zo! Intussen weten ze wel dat ons hart bij de reeks ligt. Ook Uderzo zag dit en hij liet ons echt ons ding doen. Natuurlijk weten we ook dat we de vaste grappen moeten laten terugkomen. Dat hoort bij een Asterix. Maar ze moeten niet allemaal afgevinkt kunnen worden. Het is juist belangrijk dat we perfect doseren."

Obelix is als kind in de ketel met toverdrank gevallen. Hierdoor is hij onoverwinnelijk. Is het lastig om verhalen te verzinnen met een held die door wat meppen uit te delen, elk probleem kan oplossen?

Ferri: "Dat is helemaal niet gemakkelijk. Een van de grote uitdagingen is om steeds weer nieuwe hindernissen en zorgen te bedenken voor de helden zodanig dat ze het probleem al niet op de eerste pagina met hun brute kracht oplossen. In Asterix en de Griffioen ligt het probleem bij de toverdrank die door de vrieskou niet meer werkt. Asterix moet hierdoor al zijn verstand en creativiteit gebruiken om het verhaal tot een goed eind te brengen."

Eigenlijk saboteert u voortdurend uw eigen personages. 

Ferri: "Inderdaad, maar ook Goscinny deed dit al. Asterix heeft altijd veel aan zijn hoofd. Ofwel zit hij zelf met iets, ofwel wordt het dorp of iemand bedreigd,... Je moet altijd een reden bedenken."

Deze zes teaserstroken verschenen voorafgaand aan de release van het album in onder meer de Franse krant Le Figaro, in Eppo en op de Facebookpagina van Asterix-distributeur Van Ditmar. Net zoals bij het vorige album het geval was, worden de hoger vermelde teaserpagina en de teaserstroken in de luxe-uitgave gebundeld. Helaas besloot men deze luxes niet meer in het Nederlands uit te brengen omdat de verkochte oplage te klein is. In het Frans loopt deze luxereeks nog wel. Het kost 39 euro (128 pagina's, hardcover met linnen rug) en daarin zit het volledige verhaal in kleur, alle pagina's in potlood en een dossier van 30 pagina's.

In tegenstelling tot Goscinny zit uw humor meer in de personages dan in de situaties. Klopt dit?

Ferri: "Jazeker! De situatie hier is eigenlijk een groot drama. Net zoals in een klassieke western heb je hier een noodlottige expeditie waar talloze mensen sneuvelen door de natuurelementen of door vijandige aanvallen. Veel valt daar niet mee te lachen. De humor zit hem volledig in de dialogen en in de karakters van de personages."

Daarover gesproken. Ik vind dat uw Obelix wat aan diepgang verliest. Hij wordt meer en meer getypeerd als een domme kracht.

Ferri: "Hmm. Hij heeft in dit verhaal toch een serieus excuus. Hij is er met zijn hoofd niet bij, want zijn Idefix heeft hem verlaten om op te trekken met een roedel wolven. Het leek me juist interessant om hier de diepere relatie die Obelix heeft met zijn hondje uit te diepen."

In de eerste vier albums liep Idefix eerder in de weg. Ook nu weer houdt u het hondje zoveel mogelijk uit het verhaal. Tolereert u het beestje?

Ferri: "Tja. Idefix heeft me tot nu toe niet echt geïnspireerd om er iets mee te doen. Het is gewoon een klein, schattig hondje dat wat huilt om een omgevallen boom. Veel meer zit er niet in. Bij mij blijft hij hierdoor vaak discreet op de achtergrond. Ik heb nog geen manier gevonden om het beestje definitief te laten verdwijnen. (lacht) Ik had hem nu moeten laten opeten door de wolven." (bulderlach)

Ook Idefix saboteert u dus. (lacht) In Asterix bij de Picten het u hem ook al thuisgelaten.

Ferri: "Ja. Jonge lezers namen me dat wel kwalijk, want zij vereenzelvigen zich wel met het hondje."

U heeft met Manu Larcenet de ecologische stripreeks Terug op Aarde gemaakt. Didier Conrad en Yann schopten vroeger met De Onnoembaren fors tegen de schenen van de gevestigde stripmakers. Conrad, Yann, Larcenet en u lijken me allemaal een gezonde dosis rebellie in hun karakter te hebben. Waarom hebben ze net jullie gekozen om de succesvolste Europese stripreeks verder te zetten? 

Ferri: "Het is een heus mysterie. Ik zou echt niet kunnen zeggen waarom, maar ik weet wel dat het een prima keuze was. (lacht) Ach, ze zijn met hun gat in de boter gevallen, want beide auteurs koesteren de reeks, de vorm en de tijdsgeest waarin ze werd geschreven. Veel auteurs willen die codes uitdagen en zelfs breken, wij willen ze net omarmen. Wij denken door terug naar de basis van de reeks te gaan dat de nieuwe albums net veel krachtiger gaan worden. Dit idee kan je niet forceren in één album, maar het is wel een proces dat merkbaar moet zijn over de verschillende strips. In elk album evolueren we. Bovendien willen we absoluut vermijden om iedere keer hetzelfde verhaal te vertellen."

Zijn jullie eigenlijk exclusief verbonden aan Asterix?

Ferri: "Nee, ik mag nog andere scenario’s schrijven. Een paar jaar terug is er nog een Terug op Aarde uitgekomen (enkel in het Frans, nvdr). Maar Conrad is wel exclusief verbonden aan de reeks. Het is ook superbelangrijk dat hij de figuren en de stijl helemaal in zijn vingers blijft houden."

Veel uitgevers van klassieke stripreeksen, zoals Corto Maltese, Robbedoes, Lucky Luke,... geven hun helden uit handen en laten er andere auteurs op los. Dit levert opvallend vaak prima strips op. Zijn er plannen om dit met Asterix te doen?

Ferri: "Nee. De uitgevers willen hier niet aan mee doen. De hoofdreeks staat er nog altijd én elk nieuw deel verkoopt nog miljoenen albums. Ze hebben er dus geen enkel belang bij om te experimenteren met een uiterst succesvol product. De visie is om de klassieke collectie gewoon uit te breiden met kwalitatieve albums."

Toch is er onlangs een spin-off gekomen van Idefix.

Ferri: "Er zijn recent tekenfilms over Idefix gemaakt. Hiervan is een klein stripalbumpje afgeleid. Niet omgekeerd. Asterix komt ook niet voor in de reeks. Het gaat echt over Idefix en de andere hondjes."

Ik wil nog een keertje pleiten voor een bezoekje van Asterix aan het land van de Batavieren of Friezen. Het u eigenlijk het volgende scenario al geschreven?

Ferri: (droog) "Ik heb er al vijftien geschreven."

Vijftien?!

Ferri: (lacht) "Nee, dat is niet waar. Ik heb helemaal geen voorsprong. Didier en ik wachten steeds tot het album effectief verschenen is alvorens aan een nieuw verhaal te beginnen. Een publicatie is voor ons een mooi moment om alles af te ronden. Als we continu blijven doorwerken, riskeren we naast de tijdsgeest te zitten. We zitten nu momenteel volop in de brainstormfase."

U hebt dus vijftien mogelijke verhaallijnen klaar.

Ferri: "Elke keer je een verhaal schrijft, krijg je ideeën die je op dat moment niet kan gebruiken. Die leg je dan maar even opzij. Het komt erop aan om geregeld die ideeën weer te doorlopen en ze met elkaar te combineren."

Jullie wisselen al een tijdje een reis- en een dorpsverhaal met elkaar af. Het volgende album wordt normaliter eentje dat zich in en rond het dorp zal afspelen.

Ferri: "Ook dat is geen dogma. Wij mogen dat zelf bepalen."

Jullie zijn echt wel vrij, hé?

Ferri: "Ik zeg dit al jaren, maar men gelooft me niet. Wij worden nog steeds aanzien als makkelijk te controleren slaafjes, maar we hebben echt wel de vrijheid om creatief uit de hoek te komen. We rammelen er ook niet mee, en willen dit ook niet. We zullen de karakters van de helden echt niet veranderen. We zullen Obelix geen volledig verhaal met een griepje in bed laten liggen. Dit zou echt niet werken. In dit album zag het er eventjes naar uit dat Obelix bij zijn knappe amazone zou blijven, maar hij keert logischerwijze terug naar het dorp. Dat neemt niet weg dat op een dag zijn amazone naar het dorp zal komen. We zien wel."

Ik zal het nog één keer proberen. Wordt de titel van het volgende album toch nog Asterix in Nederland (in principe de oude Batavieren of Friezen) of komt Asterix in het Circus er nog tussen?

Ferri: (bulderlach, gevolgd door lange stilte waar er blikken worden uitgewisseld met de meeluisterende persdame) "Tja, het hele circusverhaal. Ik heb dit nieuws, net zoals de rest van de wereld vernomen, via de pers en de sociale media. Ik wist helemaal niet dat er nog onontdekt werk van Goscinny was."

Komaan, dat kunt u me niet wijsmaken. 

Ferri: "Toch is het zo. Pas morgen (donderdag 21 oktober, nvdr) kan ik het bewuste scenario  zien en lezen." (stilte) 

En ik die dacht dat die ‘toevallige’ vondst naadloos paste in deze grootse marketingcampagne om alle ogen van elke stripliefhebber naar Asterix te doen richten. Een nieuw album of een ontdekking van een vintage scenario, het gaat uiteindelijk beide over het product Asterix en de daaraan verbonden verkoopcijfers.

Ferri: "Wat wil je dat ik zeg? Het is Anne, de dochter van René Goscinny, die het nieuws de wereld heeft ingestuurd. Morgen reis ik naar Parijs waar we elkaar zullen zien. Ik ben wel benieuwd. Enerzijds zal het een tekst zijn die geschreven is midden jaren 1970 met alle couleur locale van toen. Ik vraag me echt af in welke mate die nog bruikbaar zal zijn. Anderzijds is het wel een Goscinny. Het wordt hoe dan ook mijn beslissing niet wat er mee zal gebeuren. Ik weet zelfs niet of ik er aan zal werken. (stilte) Normaliter vertrekken Conrad en ik altijd van een maagdelijk wit blad dat we opvullen met onze ideeën."

Dat begrijp ik volledig. Jullie zijn al vijf albums bezig jullie eigen verhaal te creëren. En met succes. Jullie Asterix staat er en krijgt een steeds duidelijkere smoel.

Ferri: "Dank je wel. We zijn inderdaad flink bezig onze eigen geschiedenis binnen de reeks aan het schrijven."

En wat als men u toch vraagt om het verhaal te vervolledigen?

Ferri: "We zullen eerst eens luisteren wat de plannen zijn met het scenario. Persoonlijk zie ik dat als een project dat volledig naast de hoofdreeks valt. Het wordt hoe dan ook niet evident."

Is het dan een optie om het scenario uit te brengen zoals Kuifje en de Alfa-kunst (het laatste, onvoltooid gebleven verhaal van Kuifje)? Hergé stierf tijdens de productie ervan. Het album werd later onvoltooid, zoals het was, uitgegeven.

Ferri: "Dit kan een optie zijn. Misschien zelfs de beste. Maar nogmaals, ik weet nog niet wat er mee zal gebeuren."

Onze tijd zit er helaas op. Dank u wel voor dit openhartige interview.

Ferri: "Graag gedaan. Ik wens je nog veel leesplezier. Je zal het een tof album vinden." (lacht)

Asterix en de Griffioen verscheen op 21 oktober bij Les Éditions Albert René, telt 48 pagina's en kost 6,95 euro.