Winkel in de kijker: Stripwinkel Beo (Antwerpen)

Beo Hanssen is sinds het prille begin eigenaar van Stripwinkel Beo. Maar van waar komt die overeenkomst in de naam?

Beo: "In het stripmilieu kent iedereen mij als Beo, dus hou ik het bij die naam. In 1977 begon ik met de zaak, 240 m² groot, toen nog in Hopland, hier vlakbij. Sinds 2006 is de winkel op zijn huidige plaats en grootte van 300 m² gevestigd, dus we zijn steeds in de buurt van de Vogeltjesmarkt gebleven.

Zelf sta ik nog zelden in de zaak, dat laat ik over aan mijn werknemers. Effi is hier al het langst, maar ook Simon en Willy werken hier al geruime tijd. Over twee jaar vieren we onze vijftigste verjaardag, en dat gaan we in de verf zetten. Veel kan ik er nog niet over kwijt, het is trouwens nog enige tijd voor het zover is. We kijken er wel al naar uit.

Misschien zal mijn zoon dan de zaak van mij overnemen, want ik doe het natuurlijk al lang. Ik ben in 1977 begonnen als twintigjarige. Toen heb ik meteen de naam Beo gekozen. Ik was een stripverzamelaar en had Nero van Het Volk volledig, op het album Beo de Verschrikkelijke na. Dat was toen al een zeldzame uitgave waarvan de bladzijden van krantenpapier gemaakt werden. Op een bepaald moment vond ik dat album, en ik maakte me de bedenking dat Beo een goede naam voor mijn stripwinkel zou zijn, want het was een vogel, en ik zat toen vlakbij de Vogeltjesmarkt. Ook omdat het een korte naam was, met de eerste twee letters van België. Bovendien is B de tweede letter van het alfabet. Ik maakte toen reclame voor mijn zaak en wou vooraan in de Gouden Gids staan.

Toen ik met de winkel begon, liep de zaak voor geen meter. Ik had dagen van 140 frank (3,50 euro) en na drie jaar zei ik tegen mezelf dat ik met de zaak ging stoppen. Ook omdat ik weinig tweedehands binnenkreeg in mijn winkel, die voornamelijk tweedehands en antiquariaat in het aanbod had. Maar je moet in je leven altijd een beetje geluk hebben. Toen ik wou stoppen, kreeg ik telefoon van iemand die een groothandel in boeken had, met ook stripalbums. Hij zei dat hij zes paletten Suske en Wiske-albums te koop aanbood. De prijs was belachelijk laag. Ik heb toen geld geleend bij mijn vader, want het was wel een investering. Toen de strips geleverd werden, vroeg ik aan die man waarom hij bij mijn winkel gekozen had voor zijn koopwaar. Hij antwoordde dat hij eerst naar de ramsjzaak De Slegte gebeld had, maar daar nam niemand de telefoon op. Daarna heeft hij in de Gouden Gids gekeken, en Beo was de eerste naam die vermeld stond bij de stripspeciaalzaken.

Mijn verkoop was een succes. Een Suske en Wiske-album kostte toen 59 frank, en ik verkocht ze per drie aan 99 frank. Dat stond ook te lezen op een affiche op mijn raam. En zie waar we nu staan: een succesrijke winkel van 300 m²! Ik denk dat wij een van de grootste zijn in de Benelux. Voor zover ik weet, zijn wij de derde oudste stripspeciaalzaak in Europa, na Lambiek in Amsterdam en The Skull in Brussel.

"Wij kopen alles in wat er te koop wordt aangeboden aan Nederlandstalige strips, zelfs al is het maar één exemplaar. Dat is tegenwoordig allemaal moeilijk te volgen, want er komt zoveel uit. Wat het best verkoopt, zijn de succesreeksen, zoals Suske en Wiske en de Kiekeboes. Verrassend is dat hier Piet Pienter en Bert Bibber nog steeds goed verkoopt. Dat is een fel onderschatte reeks, wat ook wel een beetje de schuld van tekenaar Pom zelf was. Hij was koppig en ging weinig signeren. Bovendien zat hij aanvankelijk bij een slechte uitgeverij, De Vlijt. Dat miskende talent had veel beter kunnen scoren.

Alle reeksen staan hier op nummer geklasseerd, dus als je een bepaald nummer zoekt, vind je dat hier binnen de minuut. De stripbakken zijn geschilderd in exact dezelfde kleur rood als de vroegere Suske en Wiske-albums.”

"Manga en comics doen wij niet omdat er geen plaats voor is. Eigenlijk zou ik een winkel van 600 m² moeten hebben om alles een plaats te kunnen geven. Franstalig en Engelstalig hebben we in beperkt aanbod. En Kuifje hebben we in dertig talen. Suske en Wiske heb ik ook in het Japans. Dat wordt allemaal werkelijk verzameld door sommige kopers.

Tweedehands en antiquariaat hebben we dus ook. Wij zijn nog een van de weinige antiquariaatzaken. In ons aanbod zijn onder meer eerste drukken van Kuifje, Suske en Wiske, De Rode Ridder en Blake en Mortimer te vinden. We hebben ook veel uitgeputte reeksen en die zitten gewoon tussen de andere exemplaren aan een goedkopere of duurdere prijs, naargelang de zeldzaamheid.

Ik heb graag dat — wanneer iemand binnenkomt — vindt wat hij zoekt. Vorige maand kwam er iemand in de winkel die al vijf jaar een bepaald nummer van De Rode Ridder zocht, want daar zijn veel albums van uitverkocht. Hij vond dat album hier aan 8 euro en hij begon te huilen van geluk. Ik antwoordde hem: 'Daar doen we het voor, meneer!' Het zijn hier allemaal vrolijke klanten en het is een vrolijke werksfeer.

Nog een leuke anekdote is dat op een dag Jef Nys binnenkwam in de winkel. Hij vertelde me dat hij in zijn eigen collectie drie albums van Jommeke ontbrak, en hij was er al enige tijd naar op zoek. Zelfs de uitgever kon hem hierbij niet helpen. Als bij wonder hadden we die drie albums in ons aanbod, en was zijn collectie eindelijk compleet!"

"We zijn heel erg gespecialiseerd in beeldjes van stripverhalen. Ook beeldjes die elders niet meer te vinden zijn. Dat neemt wel veel plaats in, maar het zijn leuke artikels. En we staan erom bekend dat we heel veel originele pagina’s te koop hebben van allerlei tekenaars.”

Beo vindt het moeilijk om één artikel te kiezen dat hem het meest aanspreekt, want dat zijn er veel. Toch duidt hij emailborden aan van Blake en Mortimer, Guust Flater en van andere stripreeksen. Deze zijn van de jaren 1990. Het zijn medewerkersexemplaren. "Ze zijn nergens anders te vinden", geeft hij er als extra uitleg bij.

Beo: "We hebben klanten van alle leeftijden. Bij de jongeren is dat wel iets verminderd en dat is te wijten aan de verleiding van computerspellen en dergelijke meer. Aan de andere kant zijn er ook klanten van de derde generatie: grootvader, vader en kleinzoon die soms met hun drieën tegelijk strips komen kopen, fantastisch!

Signeersessies doen we dikwijls. Indien het weer het toelaat vinden die buiten voor de etalage plaats. Er hebben in het verleden zelfs signeersessies plaatsgevonden in de etalage, onder meer met Karel Biddeloo. Dat was een groot succes, maar dat doen we tegenwoordig niet meer, want het is te veel werk en het was altijd te warm in de etalage.

Marc Sleen heeft hier verschillende keren gesigneerd, evenals tekenaars zoals Bob De Moor en Don Lawrence, en scenarist Jean-Michel Charlier. Onlangs is Dany hier nog geweest.

Stripbeurzen doen we niet. We zijn open tijdens de weekends en hebben bij wijze van spreken onze stripbeurs binnen in de winkel. Elk weekend vindt de beroemde Vogeltjesmarkt plaats voor onze deur. Dan passeert er hier enorm veel volk. Veel van hen komen dan onze zaak binnen. Daar zijn ook toeristen bij, die de winkel een beetje bekijken alsof het een museum is. Sommigen kopen dan dingen zoals een sleutelhanger of een T-shirt of zelfs een Kuifje-album in het Japans.

Vooral tijdens de weekends zijn onze vele stripdozen met tweedehands strips aan 1 euro succesvol. Deze staan buiten voor de etalage. Het gaat om licht beschadigde albums, of albums waar in geschreven is."

“We hebben vlak voor de coronapandemie een Antwerpse versie van het Suske en Wiske-album De Raap van Rubens uitgegeven. Er waren al andere albums in het Antwerps uitgegeven, maar er is toch niets Antwerpser dan Suske en Wiske en Rubens? Ik heb dan een deal gemaakt met Standaard Uitgeverij. Toevallig had ik een originele pagina van dat album gevonden. Het gaat om een pagina die te veel getekend was en die niet in het album staat. Ik heb die pagina ook naar het Antwerps laten vertalen en op het eerste schutblad van het album gedrukt. Op het laatste schutblad staat die pagina opnieuw, maar dan in kleur en in het Algemeen Nederlands.

Van de schepen van Cultuur heb ik kunnen bekomen dat de persvoorstelling van het album in de atelier van het Rubenshuis gehouden werd. De verkoop was een succes en de oplage was snel uitverkocht, ook van het luxe album, waarvan ik momenteel nog enkele laatste exemplaren te koop heb.”

Als foto van zichzelf voor deze reportage toont Beo een afbeelding van hemzelf in 1977, toen hij net begonnen was met zijn stripwinkel.

Hij heeft ook nog een paar zaken meegebracht uit zijn persoonlijke collectie.

• Een brief van Hergé. Die dateert van 1979, toen Beo hem gevraagd had om te komen signeren in de winkel. Hergé antwoordde met een heel vriendelijke brief, waarin hij zei dat hij niet op de uitnodiging in kon gaan.
• Een doodsbrief en doodsprentje van Willy Vandersteen.
• De bril van Willy Vandersteen. Het is dezelfde bril die hij draagt op de foto van het doodsprentje.
• Een pijp van Pom.
• Een paspoort van een voormalige Sabena-piloot. Toen Marc Sleen in 1973 alweer naar Afrika vloog voor een van zijn talrijke safari’s, werd hij door de piloot uitgenodigd in de cockpit. Hij vroeg aan Sleen om een tekeningetje voor hem te maken. Er was geen blanco papier voorradig, dus werd de tekening in het paspoort van de piloot gemaakt, vergezeld van een tekst.

• Oppervlakte: 300 m²
• Adres: Oude Vaartplaats 16, 2000 Antwerpen
• Telefoon: +32 (0)3 2332536    
• E-mail: beostripwinkel@skynet.be
• Website: https://stripwinkelbeo.be  
• Openingsuren: dinsdag tot zaterdag van 10.00 tot 18.30 uur - zondag van 10.00 tot 14.00 uur