Vrouwelijke onafhankelijkheid in een sekte

Frederik Hautain debuteerde in 2019, samen met Hanne Dewachter, met de graphic novel De Walvis. Een jaar later maakte hij het scenario voor Inbreker, het eerste deel van een trilogie, met tekeningen van Mattias Ysebaert. Juist deze twee tekenaars brachten Hautain tot Lode Peeters (Drakenridders), een beginnend tekenaar die zich twee jaar lang op de invulling van het nieuw bedachte scenario van Hautain stortte. Het resultaat mag er wezen, Meisjes van Medusa is een geweldig coming-of-age-verhaal die de zoektocht naar een eigen identiteit op een uiterst originele wijze vertelt.

We volgen Charlien, een tienermeisje dat als dochter van een gerenommeerde choreografe enige prestatiedruk ervaart. De eisen die moeder Vera aan het balletdansen van Charlien stelt, zijn hoog en te gortig voor de breekbare tiener. Het helpt niet dat haar zelfverzekerde klasgenoten haar uitlachen en haar op elke fout wijzen. De enige vrienden die ze heeft, zijn haar hond Blinker en Ruben, de begripvolle jongen uit haar klas. Maar Ruben haakt af als Charlien zich niet volledig aan hem durft over te geven. Op een dag ontmoet ze Mel, een intrigerende dame die haar uitnodigt mee te gaan naar een geheimzinnige sekte langs de kust. Deze "Meisjes van Medusa" volgen de mythe van Medusa, de slangengod, die in de vorm van een masker dragende leidster haar volgers de weg wijst. En deze weg bestaat uit het vinden van jezelf. De sekte heeft het vrouw-zijn hoog in het vaandel staan, en laat het de meisjes hun seksuele identiteit ontdekken. Aan de andere kant heeft het ook iets dwingends, en heeft het mysterie rondom het genootschap iets beangstigends. Toch besluit Charlien het roer om te gooien en sluit ze zich aan bij dit vrouwenclubje. Hoe ver is zij bereid te gaan om zichzelf te vinden?

Er is duidelijk met zorg en aandacht aan dit album gewerkt. De makers hebben met 200 pagina’s de tijd genomen om het verhaal van Charlien te vertellen. Het afzetten tegen haar moeder, haar worsteling met haar lichaam en de onzekerheid die daarmee gepaard gaat, hebben zowel Hautain in de teksten als Peeters in de tekeningen geweldig tot uiting gebracht. De subtiele bewegingen, de passende gezichtsuitdrukkingen en het juiste gebruik van kleuren om de sfeer te benadrukken, matchen bij het verhaal dat beide heren willen vertellen. Dat twee mannen een jonge vrouw beschrijven, is op voorhand misschien een gek idee, maar zoals Hautain in een interview aangeeft: "Sommige dingen zijn vrij universeel en onafhankelijk van het geslacht."

De mythe van Medusa staat ook synoniem aan het thema dat wordt uitgelicht: zij wordt in de verhalen rondom haar neergezet als een monsterlijke slechterik, maar in werkelijkheid is zij het buitenbeentje dat staat voor vrouwelijkheid en schoonheid. Dat de sekte haar hebben gekozen als ‘leider’ van hun groep is dus zo gek niet.

Meisjes van Medusa staat voor pure vrouwelijkheid, opgroeien en onafhankelijkheid. Het ontdekken van het leven, de liefde en het eigen lichaam zijn processen die hand in hand gaan. Dit album huisvest deze thema’s perfect, en is zodoende voor iedere jonge stripliefhebber een must-read. Maar ook volwassenen die denken het leven al uitgevonden te hebben, zullen zich rijkelijk vermaken met de geweldige tekeningen en het vloeiende scenario.

MADS BRUYNESTEYN