Voor de fans

De komende weken drukt Jean Van Hamme weer zijn directe of indirecte stempel op menig album die je kunt vinden in de stripspeciaalzaak. Een van de bijzonderste albums in deze drukke periode wijkt niet alleen qua formaat af van de gangbare titels, maar ook inhoudelijk.

Barmhartigheid luidt de titel van een album dat meer een grafische striproman is dan een heuse Van Hamme-actiethriller zoals we vaak van hem gewend zijn. Zeven tekenaars, onder wie de Nederlandse rising star Aimée de Jongh, maar ook Christian Durieux en José Luis Munuera stellen hun grafische kwaliteiten ten dienste van grootmeester Van Hamme. Het zijn zeven losse verhalen waarin het onderwerp barmhartigheid een rol speelt. De personages en verhalen hebben geen onderlinge samenhang met elkaar en het lijken vooral wat losse onderwerpen die Van Hamme nog ergens in zijn creatieve brein had liggen en deze in de nadagen van zijn carrière nog een eens wou vertellen.

Persoonlijk vinden we het eerste verhaal ook het meest geslaagd. Het vertelt over een schrijver die in zijn verhalen alle personages op een gruwelijke manier aan hun einde laat komen. Uit nieuwsgierigheid leest hij na een lange carrière voor het eerst zijn eigen werk na en ontdekt dingen die hij duidelijk anders had bedoeld. Veelzeggend is de inleidende zin op de eerste pagina waar Van Hamme het verhaal opdraagt aan zijn eigen vrouw, alleen zij weet waarom. Zou de toekomst van Xlll, Thorgal of Largo Winch er eerst anders uit hebben gezien?

Het tweede verhaal gaat over een overvaller van een vliegschool en hier proeven we weer veel meer het bekende Van Hamme-sausje. Daarna is Christian Durieux aan de beurt en leren we meer over het lot van een ongelukkige date. De kenmerkende stijl van Munuera past goed bij het verhaal over het stopzetten van de tijd. De verbeelding van de lezer wordt ook op de proef gesteld in het vijfde verhaal over de aanslag op een koning. Liefhebbers van het Victoriaanse tijdperk komen aan hun trekken in het zesde verhaal en die van het betere detectivegenre in het laatste deel. Al lezend krijgen we de indruk dat er bij sommige verhalen meer in had gezeten, maar dat een album in bijvoorbeeld de collectie Vrije Vlucht of Getekend niet haalbaar was. Wat resteert, is een leuk album voor de fans van Jean Van Hamme.

DAI HEINEN