Vakkundig solowerk

Boston 1919, een enorme silo met melasse van The Purity Distilling Company begeeft het onder de druk. Het goedje komt vrij en vernietigt een groot deel van de omliggende wijk. Eenentwintig mensen komen om het leven. Vijf jaar later is hetzelfde Boston getuige van een moordgolf die lijkt te herinneren aan de gebeurtenissen uit 1919. Alle slachtoffers waren immers op een of andere manier werkzaam bij The Purity Distilling Company. Allen lijken ook verdronken te zijn in melasse en zijn telkens in het bezit van een klinknagel, gelijkend op die van de destijds ontplofte silo. De moordenaar slaagt er alvast in om de politie netjes om de tuin te leiden, maar dat is buiten Isaac Shelton en Thomas Felter gerekend. Een reporter met spierballen en een kleine, intelligente boekhandelaar slaan de handen in elkaar. Elk met een eigen drijfveer, maar vastberaden om de zaak op te lossen.

Shelton en Felter zijn de protagonisten van dienst. Mits een aantal flashbacks leren we dat Isaac Shelton het er als bokser niet slecht vanaf bracht, maar na een ernstige blessure de bokshandschoenen aan de muur mocht hangen. Ook zijn pogingen om sterreporter te worden, brachten voorlopig nog niet het gewenste resultaat. Financieel staat het water hem aan de lippen, waardoor hij er niet voor terugdeinst om net dat stapje verder te gaan. Zoals het hoort krijgen we met Thomas Felter de tegenpool voorgeschoteld. Klein van gestalte, ziekelijk maar superintelligent en de eigenaar van een succesvolle boekenzaak. Tot dusver een vrij klassiek detectivegegeven. Wat de strip alvast wel originaliteit geeft, is de historische setting. Het Boston ten tijde van de drooglegging. Alcohol was verboden, maar illegale stook en maffiabendes zorgden voor een florerende zwarte markt, obscure cafés en heel wat geldproblemen. Jacques Lamontagne voert de lezer beetje bij beetje informatie, waardoor deze zijn aandacht bij de zaak houdt. Het tekenwerk is in tegenstelling tot zijn meer gekende realistische tekenstijl erg karikaturaal, maar past uitstekend bij de setting en het verhaal op zich. De combinatie wist ons alvast geregeld een grijns te bezorgen. Het enige echte minpunt vonden we de soms nogal langdradige verklaringen. Uiteraard hoort dit bij een detective, maar de soms lange tekstpartijen halen bij momenten de vaart net iets te veel uit het verhaal.

Lamontagne kennen we onder meer als tekenaar van de reeksen Aspis, Detectives van het Onbekende, De Druïden en Wild West. Met Shelton en Felter maakte hij tussendoor een eigen project waarvoor hij niet enkel het tekenwerk, maar ook het scenario op zich neemt. Sinds 2017 zijn er in het Frans al drie delen van verschenen. En zo vertaalt uitgeverij Kennes alvast een stukje degelijk vakwerk. We kijken uit naar het tweede deel en zijn benieuwd hoe de reeks en zijn personages verder zullen evolueren. To be continued!

JACKY CORNELIS