Toffe liefdesverklaring aan het boek

Miljardairs en hun geld. Het blijft iets raars. Elon Musk koopt het sociale mediaplatform van 280 tekens, Twitter. Meer dan duizend en een jaar geleden verzamelt de kalief van het Spaanse Córdoba vuistdikke boeken. Zijn vermaarde bibliotheek telt meer dan vierhonderdduizend unieke stukken. Zo’n vijfhonderd bibliothecarissen en kopiisten werken mee aan de verspreiding en instandhouding van het intellectuele verstand van de moderne wereld van de tiende eeuw. Maar niets is voor eeuwig. De kalief sterft en zijn zoon is amper elf jaar. Hij verdiept zich liever in wijn, muziek en wulpse slavinnen. Enter de grootvizier Muhammad Amir. Geruggensteund door stuurse religieuzen trekt hij liever ten strijde om het woord van Allah te verspreiden. Om de heilige schrift te eren, moeten al die profane boeken verbrand worden. Torenhoge brandstapels worden aangelegd. De eunuch en bibliothecaris Tarid en de kopiiste Loebna kunnen het niet aanzien en besluiten enkele honderden boeken te stelen en te vluchten naar veiligere oorden. Terwijl ze totaal onvoorbereid de bibliotheek verlaten, botsen ze op de zakkenroller Marwan. Samen met zijn nukkige ezel is de zwerver op weg naar de grootvizier die hij nog kent uit betere tijden. Alsof het in de sterren geschreven staat, wordt het viertal met elkaar verbonden en zijn ze, samen met honderden boeken, op zoek naar een veilige haven.

Er zijn van die strips die, wanneer je eenmaal thuis bent je na een stripshoprondje direct afvraagt waarom je ze eigenlijk gekocht hebt. De Boekenezel van Córdoba is er zo eentje. Een WTF?-titel, een suffe cover en een karikaturale tekenstijl zonder weerhaakjes. Maar de scenarist is Wilfrid Lupano (Krasse Knarren, Alim de Leerlooier, Azimut,...)  die ons de laatste jaren nog niet ontgoocheld heeft. Hopelijk bevestigt hij... En hij doet het weer! De Boekenezel van Córdoba is niet alleen een echt grappig boek, van platte slapstick tot ironische tederheid, maar ook een harde aanklacht tegen religieus - en politiek fanatisme. Bovendien knettert de wisselwerking tussen de drie personages en de ezel — ja, vooral de ezel — als een gepekelde heks op een brandstapel. Soms is het gemeen, soms aandoenlijk, soms intriest, soms lekker dwaas, maar altijd is het goed geschreven. Hoe verder de ezel de boeken sleurt, hoe gelaagder het verhaal wordt. Deze 264 bladzijden dikke klepper eindigt dan ook terecht met een knap dossier. Mooi!

Een strip moet het echter ook hebben van de tekeningen. Na enkele bladzijden gewenning, blijkt de stijl van Léonard Chemineau een opvallend hoog knuffelgehalte te hebben. Die past wonderwel bij zowel het koldereske verhaal als het verzachten van bepaalde teksten en geweldscènes. De mayonaise pakt en zorgt ervoor dat we deze Boekenezel in één ruk hebben uitgelezen.

De Boekenezel van Córdoba is een uiterst aangename verrassing geworden. Grappig, informatief en prima verteld. Deze liefdesverklaring aan het boek maakt zijn eigen boodschap meer dan waar.

WOUTER PORTEMAN