1129 of 1728
Alex Senator 8: De Gifmarkt
Tijd om op te hoepelen, Enak
Sinds 2012 kennen we Alex en Enak als rijpe vijftigers, elk gezegend met een jongvolwassen zoon, respectievelijk Titus en Kephren. Al acht albums volgen we graag hun nieuwe avonturen in Egypte, Rome en Klein-Azië, steeds op vraag van keizer Augustus. De vorige albums kenden absoluut geen happy end en steeds met Kephren in een allerminst benijdenswaardige rol. Zijn godsdienstwaanzin kostte hem immers eerst zijn mannelijkheid en dan zijn leven. We genoten nog na van de herlezing van het vorige album vanwege de spannende opbouw, de grandioze finale en de toch wel speciale familiale relaties van Augustus toen we vol verwachting deel 8 openden. De eerste pagina liet onmiddellijk de schuimbekkende Berserker in ons los. Kephren is dood, Enak, tijd om op te hoepelen. Je meerwaarde is nu echt beneden het Kelvin-vriespunt gezakt. En nu we toch bezig zijn, Alex en Livia mogen arm in arm de ondergaande zon tegemoetgaan en zich verlustigen aan de weldaden van een oude dag. En laat Titus volledig openbloeien, zonder bemoeienis van wie dan ook.
Zo, dat moest er even uit. Begrijp ons niet verkeerd, we kunnen de reeks Alex Senator best wel pruimen. De scenario's van Valérie Mangin zijn goed en spannend uitgewerkt, een mooie mix van geschiedenis, aardrijkskunde en avontuur met een persoonlijke toets... alleen is er die verdomde sidekick. De tekeningen van Thierry Démarez zijn geen absolute top, maar de vloeiende stijl en rake gelaatsuitdrukkingen zorgen voor een aangename kijkervaring.
In dit album maken we kennis met Alexander en zijn vader, minister Syllaios. De eerste wordt een liefdesrivaal van Titus voor de gunsten van Camma, de laatste is in feite de echte heerser van Nabatea. Koning Obodas is immers enkel geïnteresseerd in feesten, tot wanhoop van zijn overspelige vrouw Hagiru. De actie speelt zich af in Petra en de lokale markt is dé vindplaats bij uitstek voor liefdesdrankjes, geestenopwekkend poeder en gif in alle kleuren. Syllaios wil een pact sluiten met Augustus om zelf koning te worden van de Nabateeërs met het koninkrijk Judea als pasmunt. Maar dan slaat het politiek gekonkel ongenadig toe en stellen we met enig genoegen vast dat Titus een dodelijk geheim voor zich kan houden. Iets wat zijn keurige vader nooit zou gedaan hebben. Goed zo!
En zo kijken we alvast uit naar het volgende (en afsluitende?) deel van de cyclus waarbij we duimen voor een happy end voor Titus en Camma en een definitief einde voor... raad eens?
JOHAN DECLOEDT
1129 of 1728