Tarantino door en door

Amazing Ameziane werd in 1972 geboren in Parijs en is tot nu toe een onbeschreven blad voor de Nederlandstalige stripliefhebbers. Daar gaat nu verandering in komen met de uitgave van Quentin over Tarantino, een graphic novel die je kan omschrijven als een biografie van filmregisseur Quentin Tarantino, die elke filmliefhebber kent van films als Pulp Fiction, Reservoir Dogs, Kill Bill en recenter nog Once Upon a Time in... Hollywood.

Een biografie maken over een van de beroemdste filmregisseurs is één ding, maar daarmee ook nog in zijn voetsporen treden, lijkt een stapje te ver. Amazing Ameziane is daar echter helemaal in geslaagd. De opzet, de verpakking, het verhaal, alles ademt Tarantino uit. Alleen al de cover en backcover geven aan dat we met een geniale artiest te maken hebben. Zo worden er in de cover maar liefst zevenenveertig 'Ronins' verwerkt uit het œuvre van Tarantino. De cinefielen die het werk van Tarantino door en door kennen zullen er een hele kluif aan hebben om ze alle zevenenveertig terug te vinden. Gelukkig kan je aan het eind van het boek even gaan spieken. De backcover geeft aan hoe lang het duurt voor je de 240 pagina's zal gelezen hebben. Reken maar op verlengingen, want om dit in honderdvijftig minuten tot je te nemen moet je een snelle lezer zijn en zal je van het tekenwerk niet echt veel meenemen.

Wie de films van Tarantino allemaal gezien heeft, weet dat daarin heel wat geweldadige scènes in voorkomen. Sommigen zijn zo van de pot gerukt dat ze door heel wat mensen als geniaal omschreven worden. Om datzelfde gevoel over te brengen in deze biografie kwam Amazing Ameziane op het sublieme idee om voor het scenario Tarantino zichzelf te laten interviewen. En die aanpak werkt voortreffelijk. Het geeft de kunstenaar de mogelijkheid om dingen te vertellen in het verhaal die je als derde niet zou kunnen doen. Door Quentin het verhaal zelf te laten vertellen, kan hij zijn verering voor de man in elk woord dat hij neerpent kwijt zonder dat die aanbidding er bovenop komt te liggen.

Een ander voordeel om Tarantino zichzelf te laten interviewen, is dat hij het verhaal ook de toon kan meegeven die je verwacht in een Tarantino-film. Hopelijk is de echte Tarantino niet de arrogante, zichzelf roemende man die in dit boek wordt opgevoerd. Die gehanteerde stijl zorgt echter wel voor een sterk verhaal waarin het leven van Tarantino verteld wordt en zowel de liefhebbers van zijn films als Tarantino-leken heel wat te weten zullen komen over de man.

Naast een unieke manier om het scenario aan te pakken, weet Amazing Ameziane dat verhaal ook op te fleuren met uitmuntend tekenwerk, dat constant aangepast wordt aan de periode waarin het verhaal zich afspeelt of de personages of films die op dat moment de revue passeren in het scenario. Het zorgt voor heel veel afwisseling in tekenstijlen, waarbij de kunstenaar alle registers van zijn kunde kan opentrekken. Als lezer zal je je geen moment vervelen met dit verhaal en het tekenwerk. En aan het eind (reken toch maar na dik drie uur) ken je Tarantino door en door.

Tot slot nog meegeven dat Quentin over Tarantino het tweede deel is van een oorspronkelijk drieluik genaamd Ciné Trilogy. In het eerste deel werd Martin Scorsese bewierookt. Later dit jaar zou het derde deel in deze reeks moeten verschijnen. Amazing Ameziane heeft de voobije jaren echter nog een twintigtal andere werkstukken uitgebracht. Hopelijk opent deze Quentin over Tarantino de deur om meer werk van hem te vertalen in het Nederlands, want wat de man ons hier voorlegt, is absoluut het betere beeldromanwerk.

PETER ROTTHIER