Standpunt vanuit de zondebok

Met Een Engelse Romance brengen de Amerikaan Miles Hyman en de Fransman Jean-Luc Fromental de Britse Profumo-affaire nogmaals op de voorgrond. Deze affaire was een van de grootste schandalen uit de Britse politiek en werd eerder al verfilmd (Scandal, 1989). Enkele jaren geleden keerde de zaak terug op het kleine scherm maar dan bekeken vanuit het standpunt van de in 2017 overleden Christine Keeler (The Trial of Christine Keeler, 2019).

Hyman en Fromental bekijken het verhaal dan weer van uit het standpunt van Stephen Ward, de osteopaat die minister Profumo en juffrouw Keeler aan elkaar voorstelde. Gewild of ongewild, Ward kwam hiermee, toen de romance tussen de minister en de callgirl uitkwam, in het midden van de storm terecht. Hij werd uiteindelijk de zondebok van de hele affaire waarin niet alleen buitenechtelijke trouw, maar ook afpersing, racisme, voyeurisme en spionage naar boven werden gehaald. Ward was ook de enige die terechtstond in deze zaak. En hoewel heel wat van de aanklachten werden geklasseerd, merkte hij zelf op dat zijn vroegere, hooggeplaatste vrienden hem allemaal hadden laten vallen. Stephen Ward werd echter nooit veroordeeld, want de dag vóór de strafmaat werd uitgesproken, nam hij een overdosis slaappillen.

Hyman en Fromental vertellen deze geschiedenis dan ook vanuit een heel ander perspectief dan het verhaal dat we kennen. De effectieve gebeurtenissen die uiteindelijk tot het schandaal en het proces hebben geleid, worden door het duo niet uit de weg gegaan. Door het verhaal vanuit het perspectief van Ward te bekijken, voegen ze echter fictie toe aan het verhaal, want Ward was een mysterieuze figuur die dan wel heel wat hooggeplaatste vrienden mocht hebben, hij liet zich ook in met schijnbaar dubieuze zaken. Hyman en Fromental kregen op dezer manier dan ook heel veel ruimte om hun idee uit te werken en in het hoofd van Stephen Ward te kruipen.

PETER ROTTHIER