Spreidstand

Aan het begin van de industriële revolutie is de Elzas het centrum van de kledingindustrie. Hun stoommachines, botweg gekopieerd van de Engelse voorbeelden, stuwden de regio naar een economische hoogconjunctuur. Maar de regio ligt afgelegen van de rest van de wereld. Om hun prijzen concurrentieel te houden, zijn de salarissen er laag. Dit zorgt dan weer dat kinderarbeid er schering en inslag is. Ver boven de armoede regeert de familie Kœchlin. Patriarch Nicolas heeft visie. Om de regio te ontsluiten, gaat hij een 20 kilometer lange spoorweg bouwen tussen Thann en Mulhouse. Stiekem is dit ervaring opdoen om zijn echte plan te realiseren: hij wil de eerste internationale spoorweg bouwen, en wel tussen het Franse Straatsburg en het Zwitserse Bazel. Zijn zonen worden nauw bij het project betrokken, maar het is vooral zijn dochter Salomé die van zich laat horen. Ze profileert zich, wars van alle huwelijksaanzoeken, als journaliste die de sociale wantoestanden aan de kaak stelt.

Toen we deze strip doorbladerden, vielen we als een blok voor de tekeningen van Florent Bossard, die we voornamelijk kennen als begenadigd inkleurder van François Boucqs Bouncer en Theo Caneschi's De Verschrikkelijke Paus. Zijn grafiek heeft de statige uitstraling van Paul Gillon zaliger, maar dan met een ruwe scheut Christophe Blain. Zijn opvallende inkleuring met veel egale vlakken in tinten rood en blauw zit er helemaal op. Dit is echt ons ding. Eindelijk nog eens een realistische tekenaar die fris en gedurfd voor de dag komt. Boordevol verwachting begonnen we te lezen.

Zoals je kan afleiden uit de eerste alinea is deze Kilometer Nul een traditionele, klassieke strip geworden. Scenarist Stéphane Piatzszek (De Eenhoornridder, Een Familie in Oorlog,...) houdt zich netjes aan de waargebeurde feiten die in een mooi uitgewerkt dossier extra worden belicht. Gelukkig verrast de Fransman ons een paar keer met zijn aanpak van de eigenzinnige dochter Salomé. Voorts focust Piatzszek zich in het eerste deel van zijn drieluik, waarvan deel 2 en 3 in maart en april verschijnen volledig op de sociale interactie ter ondersteuning van de vlotte dialogen. Dat is dan weer jammer als je Bossards schaarse stomende tekeningen van van gloeiende machinekamers ziet.

Kilometer Nul is een goede klassieke strip die veel traditionele striplezers heel graag zullen lezen. De vraag is alleen of zij niet afgeschrikt zullen worden door de wat ruwere, authentieke tekenstijl van Florent Bossard. Het omgekeerde is echter ook van tel. We vrezen dat die spreidstand deze stripreeks wat tussen de mazen van het net doet vallen. Jammer, want deze driedelige reeks heeft potentieel zowel op verhaaltechnisch als grafisch vlak.

WOUTER PORTEMAN