Sprankelende chemie

Wie de fraaie cover van De Rvieren van het Verleden 1: De Inbreekster ziet, zal wellicht een sprookjesachtig verhaal verwachten. Een roodharige jongedame, staand op een dak, een zwarte kat naast haar, tegen een nachtelijk blauw Parijs op de achtergrond. Niets doet vermoeden dat we te maken hebben met een sluwe inbreekster en dat de inhoud van het album bestaat uit bloeddorstige wezens die de regenachtige straten van Parijs donkerrood kleuren.

Deze raadselachtige, rode verschijning heet Linn, en vormde voor de ervaren scenarist Stephen Desberg de basis van waaruit hij een nieuw verhaal wilde vertellen. Hij verzon een magische, parallelle wereld die connecties heeft met onze eigen wereld. Linn geraakt per abuis in deze alternatieve zijde wanneer zij, achtervolgd door wraakzuchtige opdrachtgevers, door een deur glipt en hierdoor terechtkomt in een haar onbekend Parijs. Voordat zij deze val maakt, werkt Linn aan een opdracht om een eeuwenoud medaillon te stelen, die mogelijk een waardevolle boodschap herbergt over het allereerste monotheïsme uit het oude Egypte. Een farao geloofde destijds enkel in de zonnegod Aton, waarvan hij dacht dat hij zijn herrezen vader was. Zowel de farao als de god werden bruut afgeslacht, vergeten en opzijgeschoven, en men ging verder met het geloof in meerdere goden. Het gewilde sieraad houdt verband met Aton en lijkt dus van onschatbare waarde te zijn.

Het ruwe script van dit omvangrijke verhaal legde Desberg voor aan tekenaar Yannick Corboz, bekend van onder andere Moordenaar op Maat en meer recent van De Verhoeven Brigade. Corboz was onder de indruk, vroeg om iets meer structuur in het verhaal, maar besloot al snel de samenwerking met de alom geprezen Desberg aan te gaan. En met succes, want De Rivieren van het Verleden is een prachtig vormgegeven en origineel avontuur. Tussen de actuele verhaallijn door krijgen we passages uit het verleden te zien waarin Shayks — monsters op vier poten — diverse wereldsteden dreigen te verslinden. Ridder Hert is de hoop van Parijs om hen te behoeden voor dit gevaar. Maar wat heeft dit met de gebeurtenissen in het heden te maken?

De geschetste aquarelstijl van Corboz laat precies de juiste details zien, het geeft de belangrijkste personages een duidelijk aanzicht en laat de omgeving een rol op de achtergrond spelen, zonder onbelangrijk te zijn. De donkere setting gecombineerd met de fel ingekleurde Linn is een goede zet, want zij spat van de pagina’s en neemt de leidende rol met verve. Al is Laima, de mysterieuze dame die later in het verhaal haar intrede doet en waar het tweede album om zal draaien, tevens een sterk vrouwelijk personage. De plot van Desberg laat dus voldoende ruimte voor meer invulling en informatie, en die duiding zal ongetwijfeld in het tweede boek tot uiting komen.

De Inbreekster zit vol actie, mysterie en markante personages, en dat maakt nieuwsgierig. Want ondanks dat het album maar liefst 72 pagina’s telt, willen we toch (nog) meer weten over deze bijzondere wereld, de geheimen die het eeuwenoude juweel met zich meedraagt, de mysterieuze personages en vreemde moordlustige wezens. Dit eerste album is veelbelovend en toont de sprankelende chemie tussen twee gelauwerde stripartiesten.

MADS BRUYNESTEYN