Specialiteit

We moesten bijna drie jaar wachten op het laatste deel van De Complete Tanguy en Laverdure. De reden was een geschil tussen de tekenaar van het laatste deel en de Franse uitgeverij Dargaud. Pas nadat dit was opgelost, kwamen de rechten vrij en kon het album worden opgenomen in deze laatste integrale uitgave.

Het was het lange wachten waard, want net zoals veel anderen hebben wij wel de nieuwe albums van deze Franse concurrenten van Buck Danny gelezen, maar niet de oude uitgaven. De eerste delen dateren uit de jaren 1960 en 1970 en sommigen hebben de tand des tijds beter doorstaan dan anderen. De laatste twee delen dateren uit de jaren 1980 en met name het laatste deel zou nu tegen de nieuwere albums kunnen aanschurken.

De Spion uit de Wolken is het eerste deel van een tweeluik en wijlen Jean-Michel Charlier bewijst voor de zoveelste keer wat een begenadigd verteller hij was. Tanguy en Laverdure willen stoppen met het werk voor Delta Airways, maar worden overtuigd om nog een keer een vlucht naar het Afrikaanse land Kombala uit te voeren. De vlucht blijkt om een andere reden te worden uitgevoerd dan alleen het ophalen van een gesneuvelde oud-collega. Aan boord worden de spionagecamera's in stelling gebracht wanneer ze vliegen over een deel van Kombala dat is afgeschermd voor buitenlanders. Russische straaljagers laten merken dat indringers niet gewenst zijn en de lokale dictator Ojumbe heeft interesse in het Franse vliegtuig en diens bemanning. Net als het vorige deel worden de tekeningen verzorgd door Patrice Serres, de vervanger van Jijé, die op zijn beurt Asterix-tekenaar Albert Uderzo opvolgde.

Net wanneer we zijn bekomen van het hoge verteltempo van Charlier, gaat het verhaal verder in het laatste deel, genaamd Verboden Zone. Dictator Ojumbe wil zijn land verkennen, maar is ook beducht voor aanslagen en hij neemt zijn voorzorgsmaatregelen. Dat belemmert de plannen van Tanguy en in mindere mate ook die van Laverdure. Zijn clowneske streken worden ons in beide albums bespaard en dat komt de leesbaarheid zeker ten goede. Wel opvallend, want in het uitgebreide achtergronddossier komt tekenaar Al Coutelis hier op terug. Een van de redenen waarom hij maar één album heeft getekend, komt uiteraard door het overlijden van Charlier na dit album, maar ook de uitgeverij was niet geheel tevreden. Ze vonden dat er te weinig bananenschilmomenten waren.

De setting van een geheime basis in een fictief Afrikaans land, inclusief dictator in een operette-uniform, past perfect bij de hele opzet die Carlier had bedacht. Ook dit verhaal zou prima in twee extra delen verteld kunnen worden. De tekeningen van Coutelis zijn een stijlbreuk met zijn illustere voorgangers, maar we begrijpen waarom Jean Giraud hem heeft aangedragen bij Charlier toen die een nieuwe tekenaar zocht. Jammer genoeg zijn alle klassieke albums van Tanguy en Laverdure nu gebundeld en zullen we op zoek moeten naar een nieuwe klassieker, het liefste in een integrale uitgave.

Het achtergronddossier is zoals altijd bij De Complete Tanguy en Laverdure zeer uitgebreid. Zelfs de Nederlandse Pep-covers zijn erin opgenomen.

Fraai vormgegeven integrale uitgaven vormen steeds meer de specialiteit van uitgeverij Arboris.

DAI HEINEN