Ridderlijk anachronisme

Juicht en jubelt! Er is een nieuwe deeltje van de gagstrip De Ridder uit. En nog meer goed nieuws: de hopeloos uitverkochte eerste twee delen zijn eindelijk herdrukt. Dat kan maar één ding betekenen: De Ridder bereikt een steeds groter publiek. Dit is volledig terecht, maar eigenlijk is dat best vreemd. De hoofdfiguur, een anonieme ridder, is een graatmagere spriet die meestal gehuld blijft in zijn harnas. Altijd, zelfs in bad omringd door een handvol wulpse jonkvrouwen, houdt deze vrouwenmagneet en drakendoder zijn helm op. In tegenstelling tot pakweg de Teutoonse ridders uit de komische stripreeks Robin Hood, is zijn helm nog eens rigide. Geen enkel oogcontact is mogelijk. Emoties kunnen we enkel afleiden uit wat bewegingsstreepjes. Wie de Ridder echt is, krijgt haast The Masked Singer-proporties. Maar eigenlijk maakt het geen bal uit. De Ridder is niets meer en niets minder dan een aangenaam vehikel om een grap te vertellen. Hij bepaalt het onderwerp en als leidend of lijdend voorwerp neemt hij je mee naar de clou van de grap.

En die grappen mogen er zijn! Auteur Frodo De Decker begint de meeste grappen in een middeleeuwse setting en voegt er steeds een anachronisme aan toe. Een beetje zoals de eerder genoemde klassieke gagstrip Robin Hood, maar dan meer verrijkt met sprookjes, films of dagelijkse actualiteit. Poetin, baby Yoda, Sneeuwwitje, Asterix, tot zelfs de barden van Nickleback. Alles en iedereen wordt door de mangel gehaald. Visuele - en woordgrappen wisselen elkaar netjes af. In tegenstelling tot veel andere gagstrips bouwt de man uit Heist-op-den-Berg zijn album crescendogewijs op. De beste grollen en thema’s bewaart hij voor het laatst. Wat proeflezer en Urbanus-tekenaar Willy Linthout de volgende quote ontlokte: “Naargelang ik verder las, begon ik alsmaar onbedaarlijker te lachen. De tranen rolden over mijn wangen en ik moest naar adem snakken tussen het bulderlachen door.” Geloof ons maar, hier is niets van overdreven. Dit is één langgerekt lachsalvo.

Voor de die hard fans verscheen er ook een boekje in beperkte oplage met meer actualiteitsgebonden gags die Frodo de Decker tekende voor de Nederlandse krant Trouw in 2021. Het was het jaar van Covid-19, Greta Thunberg en de Olympische Spelen. Zaken die nu wat gedateerd aanvoelen. Maar in De Trouwe Ridder staat op pagina 26 wel de allerbeste woke-mop die we tot nu toe gelezen hebben. Alleen hiervoor zou je je moeten reppen naar je stripspeciaalzaak.

Linthout noemde De Deckers tekenstijl ironisch bedoeld wat mottig. Zelf vinden wij die uitermate charmant en herkenbaar. Het maakt van De Ridder een perfecte gagstrip voor een breed, en soms wat nerdy, publiek.

Na het succes van het striptweeluik Het Verhaal van Vlaanderen en opnieuw een geweldig deeltje van De Ridder, klopt Frodo De Decker zo steeds harder op de grote doorbraakpoort. Uitstekende gagstrip.

WOUTER PORTEMAN