Onze Techno-Vader in de hemel!

Wat zou Hergé hiervan gevonden hebben? Of Edgar P. Jacobs? Zouden de grondleggers van de Klare Lijn in rabiate bewondering gestaan hebben voor de perfectie van deze computertekeningen of zouden ze vertwijfeld hun heil gezocht hebben in hun vertrouwde potlood en gum. Feit is dat de tekeningen van Zoran Janjetov (De Jeugd van John Difool) en Fred Beltran (Megalex) hun felle voor- en tegenstanders hebben. Enerzijds zijn ze koel en afstandelijk, anderzijds zorgen de miljarden bits en bytes voor diepte en megadetails, steeds afgebakend in een pure, trefzekere lijnvoering. Feit is dat De Technovaders al na vier albums uitgegroeid is tot dé absolute sf-strip van het ogenblik, zijn grote broer De Metabaronnen kwalitatief de loef afstekend.

Net zoals die De Metabaronnen is dit een geschifte familiekroniek. Nadat de mooie priesteres Panepha verkracht werd door drie ruimtepiraten, besluit ze haar verdere leven te wijden aan het nemen van wraak. Bizarre sf-verhalen waar de avontuurtjes van Storm, Nikopol en andere Ravians onmiddellijk bij verbleken. Pure vertelklasse die van 'Jodorowsky' terecht een onwrikbaar stripkeurmerk maakt! Als in: "En? Hebt u de nieuwe 'Jodorowsky' al in huis?"

WOUTER PORTEMAN