Moord aan het meer

Een dubbelde (passionele?) moord in een poepsjieke villa aan het Lac Léman doet getuige en illegale Turkse poetsvrouw Esma op de vlucht slaan. Terwijl de moordenaars jacht maken op haar, wordt een onschuldige verdachte opgepakt. Geholpen door tuinierster Audrey, die een oogje op haar liet vallen, gaan de twee vrouwen, die vanwege Esma’s visumsituatie liever geen beroep doen op de politie, op zoek naar de ware toedracht, wat uiteraard uitloopt op een gewelddadige finale.

Esma raast als een lawine van de Matterhorn door de dik 150 bladzijden van deze polar. De plot houdt je bij de lurven, de personages krijgen de tijd om body te krijgen, de spanning bouwt op als een modernistisch architecturaal kunstwerk vol onverwachte hoeken en kanten. De tekeningen zijn aantrekkelijk toegankelijk, doen met de nodige suggestieve kracht een beetje Bastien Vivès-achtig aan en baden consequent in de ijsblauwe gloed van het meer van Genève, enkel afgewisseld door sepia flashbacks. En vooral, er staat geen woord te veel in.

Aangenaam kennis te maken met Iwan Lépingle. Slim van de uitgever om het recentste werk van deze 49-jarige auteur, afkomstig uit Orléans, te vertalen, want zo ligt er nog een back catalogue van oudere, maar niet minder interessante titels in het verschiet, zoals de ecologische thriller Akkinen, het tsaristische Kizilkum of de groen-Russische combinatie daarvan, Un île sur la Volga. We zeggen geen nee tegen meer van dit soort moorden aan het meer.

KOEN DRIESSENS