En de pelsjager, hij moordde voort...

Nadat een bende Crow-indianen zijn vrouw heeft vermoord, neemt de wraakengel in Jeremiah Johnson 100% zijn denken en doen over. Ook in dit tweede deel worden er heel wat stroken gevuld met bloederige scènes en doet Johnson zijn bijnaam van levereter alle eer aan. Zelfs als hij gevangengenomen wordt door een concurrerende stam, weet hij zich op een brute manier richting freedom path te vechten.

Hoewel je alle begrip hebt voor de beweegredenen van de protagonist, kan je het personage door zijn onlesbare bloeddorst bezwaarlijk sympathiek noemen. Dat er een paar serieuze vijzen los zaten onder zijn vettige Stetson lijkt ons anno 2023 overduidelijk. Maar Amerika zou Amerika niet zijn als men deze seriemoordenaar niet zou vereren met een heus standbeeld op zijn graf.

Aangezien er best wel wat oorspronkelijk bronnenmateriaal is, hebben scenaristen Fred Duval en Jean-Pierre Pécau heel wat informatie om een stripverhaal uit te puren en leveren ze een vlot verhaal af. Tekenaar Jack Jadson speelt vlotjes met perspectief en pagina-indeling, maar over het algemeen vinden we zijn tekeningen te rudimentair om ons over de wild frontier te trekken.

Als we de korte inhoud van de volgende twee delen lezen, lijkt er nog niet snel een einde te komen aan Johnsons koelbloedige killertoer. Volgens bepaalde bronnen zou hij bijna driehonderd Crows hebben gedood over een periode van vijfentwintig jaar en zo lijkt het kosmisch evenwicht toch serieus uit balans te zijn.

MARIO STABEL