Easy as 1, 2, 3

In tempore non suspecto, toen we nog heel groen achter de oren waren, stond de oude bibiliothecaris van de kleine dorpsboekerij wel eens oogluikend toe dat we stiekem tussen de grotemensenboeken aan het grasduinen waren en een kapotgelezen exemplaar van een Agatha Christie meegristen. De René Struelensen, Johan Ballegeersen en Thea Beckmannen hadden we allemaal al meerdere keren gelezen en de man had ook wel door dat in Christies schrijfsels het bloed niet van de gestucte plafonds droop en de ingewanden tamelijk netjes hun plaats in de buikholte mochten blijven innemen. Bij de Britse schrijfster draait immers alles om de spannende plot: een whodunit die je tot de laatste bladzijde aan het boek gekluisterd hield: niet meer, maar ook zeker niet minder. We denken niet dat de bib haar volledige œuvre in de verweerde boekenrekken had staan, maar alle aanwezige exemplaren hebben we zeker een keertje mee naar huis gehad. Sommige zelfs meerdere keren, aangezien titels en plot weleens inwisselbaar bleken... Onze voorkeur ging in elk geval uit naar de avonturen met Hercule Poirot in de hoofdrol. Misschien omdat hij Belg was, maar vooral omdat hij wel wat tics had die we veel leuker vonden dan het gekakel van de betweterige Miss Marple. Of we deze Het ABC-mysterie ooit gelezen hebben, kunnen we ons niet echt meer herinneren, maar het verhaal volgt mooi het stramien dat Christie voor zichzelf heeft uitgetekend.

Poirot wil het al een tijdje wat rustiger aandoen, maar raakt geïntrigeerd door een brief die bij hem in de bus valt en waarin de schrijver een moord aankondigt. Als de bekende detective die niet kan voorkomen, bijt hij zich vast in de zaak, zeker als blijkt dat de moordenaar telkens een spoorgids achterlaat en een aantal moorden in alfabetische volgorde lijkt af te werken.

Vaak gaan verstrippingen van antieke detectiveromans nogal eens de mist in omdat ze — gebonden aan een vast aantal pagina's — te veel info in een album moeten proppen. Frédéric Brrémaud slaagt er echter in om er een mooi opgebouwde en duidelijke vertelling van te maken. Ook de tekeningen van Alberto Zanon vinden we uitermate geslaagd. Hij weet mooi de sfeer van het interbellum op te roepen en zijn verleden als animator zorgt voor de nodige schwung bij personages en decors.

Blijkbaar werd deze ABC Murders in 2018 nog als driedelige serie verfilmd door de BBC, deze keer met ene John Malkovich in de rol van Poirot. Die moeten we toch ook nog eens opsnorren...

MARIO STABEL