Dankbare nazi's

In dit What if?-verhaal hebben de Duitsers de Tweede Wereldoorlog gewonnen. Engeland en de Sovjet-Unie werden op de knieën gedwongen. Een en ander heeft te maken met de neutrale positie van de Verenigde Staten. Charles Lindbergh, die sinds 1941 president van de Verenigde Staten is, kiest ervoor om neutraal te blijven in het Europese conflict. Zonder de financiële en militaire steun van de VS krijgt Hitler vrij spel. In 1945 is hij dan ook dé grote man. Hoewel Hitler lijdt aan Parkinson en steeds minder in the picture lijkt te lopen, zit zijn militaire apparaat niet stil. Ook in de ruimte ligt er lebensraum voor de nazi’s. Met de geniale Wernher Von Braun aan het hoofd van de nieuw opgerichte Reichsraketenabteilung (zeg dat eens vijf keer snel na elkaar) wordt in een mum van tijd een ballistische raket gebouwd die tot in de ruimte vliegt. Een doorn in het oog van de Amerikanen die zich plots niet meer zo veilig voelen. De raketten kunnen immers de Verenigde Staten bereiken en hun eigen raketprogramma zit hopeloos in het slob. Tijd voor actie! De ruimtewedloop lijkt begonnen, maar dan net dat tikkeltje anders dan de geschiedenis die wij kennen!

Space Reich is de tweede spin-offreeks van Wunderwaffen. Over geschiedenis valt altijd wel te filosoferen, dat is overduidelijk het motto van scenarist Richard D. Nolane (Wunderwaffen, Millennium). Uiteraard zijn de nazi’s op dit vlak een dankbaar onderwerp. Hun occulte visie op het leven, hoogheidswaanzin en geniale wetenschappers, al deze aspecten komen aan bod in het introducerende deel van wat een drieluik moet worden. Actiescènes worden afgewisseld met heel veel feiten en kleinere gebeurtenissen. Uiteraard is alles fictie, maar op zich leest dit als een realistisch verhaal. Een kunst op zich. Vergis je echter niet, wie diepgang in de personages verwacht, is eraan voor de moeite. Nee, het draait hier om het grotere geheel, de raket en raketgeleerden van Duitsland versus die van de Verenigde Staten. Fine for us, het moet niet altijd zwaarbeladen zijn.

Het tekenwerk van Marco Nikolic wist ons eveneens te overtuigen. Karakterkoppen uit de geschiedenis zijn duidelijk herkenbaar en ook hij staat zijn mannetje bij het tekenen van vliegtuigen en raketten. De juiste camerastandpunten dragen enorm bij aan de sfeer van vliegtuigstrips, al was het maar om snelheid weer te geven of om een duidelijk beeld te geven van de omvang van een voorwerp. Meer dan degelijk werk voor een nieuwkomer.

Dit eerste deel van Space Reich maakt ons benieuwd naar het vervolg. Waar gaat dit allemaal naartoe? Alleen al de plot boeit ons mateloos en dat is een zeer gunstig teken. Onder de vleugels van Maza (Wunderwaffen) kan dit bijna niet mislopen! Daedalus mag er vaart achter zetten.

JACKY CORNELIS