Blijven lachen!

Onlangs waren we bij de huisdokter om een rare uitstulping op onze linkermiddenvinger te laten verwijderen. De goede man haalde uit zijn annex een grote bus met vloeibare stikstof en begon met een wattenstaafje de wrat te bevriezen, terwijl hij een licht sadistische grijns niet kon onderdrukken. Deze keer hadden we niet echt veel moeite om de helse pijnen te verbijten. Die bus met stikstof deed ons namelijk terugdenken aan een sleutelscène uit album nummer 37 van Piet Pienter en Bert Bibber: Atoombrandstof Warwinkelarium. De geniale professor Warwinkel struikelt met een gelijkaardige bus over een of ander apparaat en moet volledig onderkoeld gered worden door Piet, Bert en collega Kumulus. Zover kwam het gelukkig niet in het kabinet van meneer doktoor en we ondergingen vrolijk grinnikend de folterpraktijken van onze lijfarts.

Uitgeverij 't Mannekesblad ontrukt weer twee albums van Piet en Bert aan de vergetelheid: voornoemd album uit 1981 en de klepper De Anti-Zwaartekracht-Generator uit 1959. Het was alweer even geleden dat we nog eens een Pom-album ter hand genomen hadden en we vreesden dat het na al die jaren allemaal nogal ouwe kouwe kak zou zijn. Maar nee hoor, we schrokken er van hoe 'leesbaar' die albums nog zijn, ook al hebben ze ondertussen een respectabele leeftijd bereikt. Beide avonturen draaien rond een spectaculaire uitvinding (denk: atoomenergie en vliegende auto's) die de obligate mensen met slechte bedoelingen op het spoor van de professoren Warwinkel en Kumulus zet.

In tegenstelling tot collega's Jef Nys, Marc Sleen en Willy Vandersteen (die hun pseudowetenschappelijke verzinsels serieus over-the-top lieten gaan), slaagt Pom er steeds in om een geloofwaardige draai aan zijn uitvindingen te geven zodat je volledig mee bent in het verhaal. Natuurlijk zal zijn ingenieursopleiding daar wel voor iets tussen zitten. Ook de typische Pom-humor doet verwonderlijk genoeg allesbehalve belegen aan.

Daarnaast brengt de uitgeverij ook een album van Harry Humus op de markt: De Valse Basuras. Pom en zijn protegé Danny De Haes hebben hier rond 1990 samen aan gewerkt . Hoewel PP, BB en Susan op heel wat pagina's hun opwachting maken, is dit toch nooit het crossoveralbum geworden waar beide auteurs van droomden. Volgens het dossier bij het album "woog de samenwerking zwaar op hun vriendschap". We weten ondertussen allemaal dat Pom nogal een karaktertje was...

In elke strip vind je ook nog een pagina met extra info terug. In de reguliere albums gaat dit vooral over de auto's die een prominente rol spelen in het verhaal, meestal van het merk Ford. Zijn we trouwens de enige die vinden dat Pom prachtige auto's kan tekenen? De wist-je-datjes bij Harry Humus rakelen toch wel weer een akkefietje op uit het Vlaams stripwereldje. Een gerenommeerd stripauteur wordt hier namelijk zonder blikken of blozen van plagiaat beschuldigd.

Je kunt ongetwijfeld wel wat zaken aanmerken op de kwaliteit van deze heruitgaves door 't Mannekesblad. Zo zouden we hier een hele boom kunnen opzetten over de oubollige lay-out of tweede keus drukwerk. De fonkeling in de ogen van de mevrouw die we enkele nieuwe oude PP's & BB's zagen meenemen in de stripspeciaalzaak bewijst echter dat er zeker nood is aan een dergelijk initiatief. En zolang de grote spelers hun neus hiervoor blijven ophalen, mag de uitgeverij voor ons de ingeslagen weg verder bewandelen. Heel graag zelfs!

MARIO STABEL