Matthieu Bonhomme over Wanted Lucky Luke

Over benodigdheden en kleuren: "Een gijzeling. We hebben het gezicht nog niet gezien van de man op wie Lucky Luke heeft geschoten en die Luke aan diens rechterschouder verwondde. Vandaar het verband. Phil IJzerdraad — nu ja, zijn zoon voor wie ik een voornaam moest zoeken — was een van mijn grootste pleziertjes om dit album te tekenen. Ik plaats op deze pagina alle benodigdheden bij elkaar die voor de volgende pagina dienen: het karrenwiel, het touw aan de koets en zelfs een kookpot. Ik speel met kleuren, ik probeer die een zekere gelijkmatigheid te geven in de verschillende sequenties. Vandaar de grote dominante kleuren, een beetje zoals Morris deed. Hij beschouwde kleuren als een grafisch element van groot belang."

Over achtergronden: "De achtergronden versterken een beetje de effecten. Volledig blauw of rood bijvoorbeeld leveren een grotere meerwaarde aan de tekeningen dan een aquarelinkleuring vol nuances. De inkting komt onverwachts terug in de uithoeken van de prenten. Hier, in de woestijn, baadt alles in beige. Met twee uitzonderingen. Lucky Luke loopt gekleed in levendige kleuren en het hemelsblauw in de tweede strook die de handelingen van de twee mannen benadrukken. Muggenzifters zullen me misschien zeggen dat Lucky Luke een hoogstandje kan uithalen zoals op pagina 6, maar hier is het te riskant voor de arme Bonnie."

Over spelen met de computer: "Per pagina kies k één referentieprent uit. Hier is dat prent 4, die ik heel erg Blueberry-achtig vind. Daaruit haal ik de hoofdkleur voor de hele pagina. En dan is een computer een magisch instrument. Ik amuseer me door te spelen met positief-negatief. En zo raken de kleuren in prent 2 en 7 precies omgekeerd."

Over groot-klein: "De prent in het midden is gebaseerd op een scène uit The Last Wagon, een western uit de jaren 1950 door Delmer Daves, de regisseur van 3:10 to Yuma. Richard Widmark bevindt zich daarin in dezelfde situatie, vastgebonden aan een karrenwiel. Een heel iconisch beeld. De kadrering van de beelden van Rusty IJzerdraad is symbolisch voor zijn gedaante en zijn overheersing op dat moment van de andere personages, die klein zijn weergegeven. Het beeld herneemt uiteraard de cover van het album Lucky Luke en Phil IJzerdraad, waarop de cowboy minuscuul tussen de eindeloze benen van de moordenaar verschijnt."

Over roken: "Rusty spot, en hij zal niet de enige zijn, met het strohalmpje dat de sigaret van de held heeft vervangen. Hij praat over een bloempje om aan te tonen dat Luke in zijn ogen een boer is geworden. In de mythologie van het Wilde Westen is een boer minder glorieus in de ogen van gangsters van allerlei allooi. Vandaar de ergernis van Lucky Luke. Als een sadist blaast Rusty twee rookslierten uit. Ik wou een Lucky Luke die volledig in die rookwalm wordt verstikt. Vandaar ook de beige kleurverlopen op de achtergrond die de prenten nog wat meer uitroken."

Over notities en een storyboard maken: "Ik maak overal notities, overdag, 's nachts, op straat, in de metro... En niet alleen over Lucky Luke. Ik maak er een erezaak van om het hele album eerst in een ver uitgewerkt storyboard uit te werken, ook al is dat niet verplicht. Drie maanden zonder een pagina te tekenen, dus zonder iets van betekenis te kunnen factureren. Wanneer mijn casting ten einde is, werk ik op een formaat dat 30-40% groter is dan het album, met penseel en Chinese inkt en pen voor de zwarte vlakken. Daarna wordt alle potlood uitgegomd, alles ingescand en ingekleurd in Photoshop."

Over Jolly Jumper: "Hoe komt het at Jolly Jumper niet ingrijpt bij het zien van zijn baasje in zo'n moeilijk parket? Eerlijk gezegd slaat het paard Rusty IJzerdraad bewusteloos met een goeie hoefslag. Ik vond die scène wat too much, maar behield Jolly Jumper in de eerste prent, want daardoor kan Lucky Luke met zijn folteraar spotten. Bij mij praat Lucky Luke met zijn paard die hem begrijpt, maar die hem niet antwoordt, in tegenstelling tot wat zijn baasje denkt... en al wie huisdieren heeft."

Over sadisme en angst: "Ja, deze scène heeft een verrassend sadistische kant voor een Lucky Luke. Maar ik wou dat de twee mannen de tijd hadden om te discussiëren en om aan te tonen wat voor gevaarlijke gek tegenover Lucky Luke staat. Ik vind niets uit. In het Wilde Westen kwam het regelmatig voor dat wie ertoe kwam een revolverheld te doden een morbide trofee inde. In hetzelfde genre zijn de kaarten die Wild Bill Hickok vasthad toen hij aan de pokertafel in de rug werd neergeschoten beroemd geworden onder de naam dead man's hand (schoppen aas en acht en klaveren aas en acht, nvdr). Ik speel met de opeenvolging van close-ups om aan te geven dat Luke deze keer echt bang is. Het zweet breekt hem uit door die tot alles bereide smeerlap."

Over de vrouwen: "Een andere reden om Jolly Jumper terug te trekken, is mijn keuze om de drie vrouwen voor te nemen. Tegenover alle bedreigingen hebben ze Lucky Luke nodig om hun kudde te leiden. Maar het was uitgesloten om in megasekisme te vervallen en van hen zwakke, hulpeloze vrouwen te maken. Het leek me dus belangrijk om te laten zien dat Bonnie de moed opbrengt om een zo gevaarlijke freak te overmeesteren."

Over macht en camerastandpunten: "In de eerste strook zijn de mannen machteloos. De ene is bewusteloos, de andere vastgebonden. En de vrouwen hebben de macht in handen met een pan, een pistool en een mes. Ik vraag me steeds af waar ik mijn camera moet plaatsen. Hier staat ie ter hoogte van de grond waar alles zich afspeelt vanuit het standpunt van de vastgebonden Lucky Luke en op het einde vanuit Rusty IJzerdraad standpunt."

Over symboliek: "Een stomende scène, zoals ik het wou. Ook wat symbolisch. Sommigen zullen zich inbeelden dat Cherry net zo goed iets anders dan een mes in haar hand zou kunnen vasthouden terwijl ze op Lucky Luke ligt. Dezelfden zullen denken dat Rusty een ander orgaan te lijf kon gaan dan de vinger van zijn slachtoffer. Een beetje symboliek kan geweldig grappig zijn om in beeld te brengen. En zo laat Lucky Luke zijn vinger in de vorm van een penis niet afsnijden, maar op de volgende pagina trapt hij de sigaar van Rusty uit."

Over de historische kus: "Voor de drie close-ups van de kus — ze komt dichter, ze kust, ze trekt zich terug — wist ik welk effect ik beoogde, maar niet hoe ik dat kon bereiken. Het zwart-wit heeft iets monotoons, terwijl ik een verrassing, iets sterks zocht. Ik heb van alles getest en vond dat het geel de lezer moest wakkerschudden. De scène is dan ook historisch! En het blauwgroen in prent 7 geeft een terugkeer naar het normale aan. Het heeft geen equivalent op de pagina, behalve de strakke jeansbroek van Cherry er net boven... De witte achtergrond in de twee daaropvolgende prenten symboliseren de tijd die Rusty nodig heeft om weer bij zijn positieven te komen. Als hij weer ten volle bij bewustzijn is, verschijnt de hemel achter hem terug. En de eerste prent is een antwoord op de middelste prent van pagina 27. De macht is van kamp gewisseld."

Bron: Casemate 145, april 2021