938 of 1728
Yakari - Nieuwe Avonturen 3: De Zoon van de Adelaar
Zonnestraal op een regenachtige dag
Wie Derib zegt, zegt Buddy Longway, maar in één adem horen ook Yakari en het one-shot Go West thuis in dat rijtje. Het is dus kristalhelder dat Derib graag tekent in een Far West-setting, maar dan wel met een minimum aan westernclichés. In Buddy Longway draait het niet zozeer om outlaws en revolverhelden, maar eerder om een gezin dat een alledaags leventje probeert te leiden in een huisje midden in de natuur. Nog atypisch is dat Buddy effectief ouder wordt en dus ook sterft in de reeks. Zijn andere creatie daarentegen blijft dan weer wél voor eeuwig jong. Yakari is al ruim vijftig jaar kind en dat zal ook niet snel veranderen. Dit is het derde verhaal van zijn nieuwe avonturen, hoewel de reeks in het Frans gewoon doorloopt qua nummering. In het Nederlands zou dit het achtendertigste album zijn, in het Frans is het deel 41. De reden is simpel: nummer 36, 37 en 38 werden niet vertaald.
Het scenario van Deribs nieuwste telg komt ditmaal van Xavier Giacometti, die we eigenlijk nog niet kennen in de stripwereld. Hij zit wel in het team van Yakari's tekenfilmserie en de in augustus verschenen langspeelfilm, dus hij kent het personage als zijn broekzak.
Yakari's avonturen staan erom bekend vooral jonge lezers aan te spreken met erg makkelijk te volgen verhaallijnen en korte, eenvoudig geschreven dialogen. We kunnen ook nu over het verhaal dus vrij beknopt zijn: de zoon van een adelaarskoppel is door een rukwind op zijn hoofd gevallen en in een kloof beland. Die kloof heet de Adelaarsklauw en Yakari moet hem proberen te redden. Onderweg komen hij en zijn paard Kleine Bliksem de thuis weggelopen Linde de bever tegen. Ze wil niet terug naar haar ouders, dus vergezelt ze haar Lakota-vriendje op de reddingsmissie.
Het verhaal is één grote reddingsoperatie die kwalitatief alweer prima in elkaar zit. Je merkt de prille stripervaring van scenarist Giacometti allesbehalve, maar het is ook niet dat dit verhaal erboven uitstijgt. Derib levert op zijn beurt dan weer grafisch een erg knap verhaal af met enkele oogstrelende landschappen en flukse tekeningen van Amerika's fauna. Ook zijn totaalplaten en kadreringskeuzes zijn weldoordacht en noodzakelijk om de lezers van alle leeftijden aan te blijven spreken. De decors van de Zwitserse tekenaar zijn vaak erg kleurrijk en zorgen voor een zonnestraal op een grijze, druilerige herfstdag.
SEPPE COOLS
938 of 1728