Verdienstelijke poging

In een verre toekomst is alle water op aarde in de bodem verdwenen en verhuisden de gefortuneerden naar een basis op de maan waar een Steve Jobs-achtige figuur over hen waakt. Wardane, ooit een gevierd Martial Artist, keerde terug naar de Aarde en gidst er reizigers door de Marianentrog. In die kloof is alle logica zoek, gebeuren de vreemdste zaken en regeert de angst. Dat kan Wardane geen barst schelen, hij houdt zich overal buiten. Tot op een dag een groepje van twee mannen, een vrouw en een kind beroep op hem doet, het volledig uit de hand loopt en Wardane niet langer aan de zijlijn kan blijven.

Meer dan dit eenvoudige gegeven hadden Patrick Cornelis en Marc Legendre niet nodig om een even intrigerend als fascinerend eerste deel van een nieuwe, driedelige reeks in elkaar te boksen. Toch is het te vroeg om euforisch te worden.

Patrick Cornelis timmert al jaren aan de weg en werkte zich in de kijker toen hij van Standaard Uitgeverij de opdracht kreeg om een remake van De Toverspiegel te tekenen, een titel uit De Rode Ridder. Het had zijn doorbraak kunnen worden, maar de wisselende kwaliteit van de tekeningen en de amateuristische opbouw legden een aantal pijnpunten bloot die we eerder ook bij Virus en Waldin, twee van Cornelis' reeksen, zagen. Is het koppigheid, onkunde of is hij verblind door het succes dat hij bij z'n fans geniet? Feit is dat Cornelis weinig of niet schijnt te evolueren, iets wat ook bij Wardane opvalt. Meer tekenaars vertrekken van foto's, maar Cornelis kleeft poppetjes en dingetjes bij mekaar en doet verder weinig moeite om die met elkaar te verbinden. De kleuren van Shirow Di Rosso moeten die klus maar klaren, lijkt het uitgangspunt. Maar ook al kan Di Rosso aardig schilderen, toveren kan hij niet. Het is sneu dat aan de opbouw van de platen, de plaatsing van de personages en het kadreren niet meer zorg besteed werd. Dat dit ondertussen een stijlkenmerk van Patrick Cornelis is, zou een alarmbelletje moeten doen afgaan.

Net zoals zijn kompaan Charel Cambré lijkt Marc Legendre op professioneel vlak in te gaan op elk voorstel dat hem gedaan wordt. Legendre is snel enthousiast en stort zich onbezonnen in elk avontuur dat zijn pad kruist. Horror is niet Legendres biotoop en dat voel je. Bovendien wordt hij niet vaak verwend wat het aantal pagina's om een verhaal te vertellen betreft. Terwijl Franse albums meer body krijgen, wordt aan Nederlandstalige kant vooral beknibbeld (met als triest hoogtepunt De Rode Ridder die door zijn uitgever vakkundig ten grave gedragen wordt). En ook Wardane is veel te dun. Natuurlijk is het financieel interessanter om drie losse delen uit te brengen, maar dit was typisch een concept voor een mooi uitgegeven klepper van een honderdtal pagina's.

En zo zijn we bij de kern van de zaak aanbeland. Wardane is een project dat via crowdfunding tot stand komt en op het gebied van geld inzamelen is Cornelis een grootheid met een respectabele achterban die hem continu looft en backt. Het geld voor het ene album is maar net binnen of Cornelis kondigt een volgend initiatief aan. Dat is begrijpelijk, zijn winkel moet draaien. Maar wij kunnen ons niet van de indruk ontdoen dat het allemaal wat te veel om die winkel en niet om de strips draait. Wij houden van auteurs die hun werk omarmen, liefhebben en pushen en dat niet enkel doen op het moment dat er centen binnengehaald moeten worden.

Niettegenstaande dat alles vinden wij Logischerwijs een verdienstelijke poging van twee Vlaamse auteurs om een genre aan te snijden dat in onze contreien alles behalve gangbaar is. Dat Cornelis zijn achterban bedient met schokkende scènes en Legendre op zoek gaat naar meer diepgang maakt Logischerwijs interessant, maar het gevaar van halfslachtigheid loert om de hoek. Met andere woorden, Wardane heeft nog het een en ander te bewijzen, maar dit eerste deel is voldoende overtuigend en heeft overduidelijk potentieel. Dat vonden meer mensen, want het album ligt, terecht, ook in de supermarkt en in de boekhandel. Kom ons dus niet vertellen dat je het nergens kon vinden.

FLO VAN DIJCK