Tussen de betere monsterthrillers en pure horrortrash

Het is duidelijk dat er zich in het graafschap Yorkshire afwijkingen bevinden op de door Charles Darwin gekende fauna. In dit album komt Darwin willens nillens tot het besef dat hij zelf zo'n afwijking is. Nog een geluk voor hem, want de monsterlijke gedrochten, die elders de mensen aan stukken rijten of hen met een uithaal van hun ellenlange klauwen doormidden klieven, kan hij benaderen als waren het schoothondjes. Niet voor lang echter. Door zijn eigen soortgenoten, "tweewezens" genoemd of ook de elite van de dominanten, wordt hij gevangen genomen en onder druk gezet om zich aan hun zijde te scharen om voor eens en altijd de leiding te nemen over de kaste van de mensen... 't Is inderdaad allemaal gek bedacht, maar het leest wel als een bloedstollende thriller. Beide auters zijn hier in zeer, zéér goeie doen, al blijft het wel ergens besluiteloos slingeren tussen de betere psychologische monsterthriller en pure horrortrash.

Met elk nieuw deel ovetreffen Eduardo Ocaña en Sylvain Runberg de wrede, bloederige horrorscènes. Zo is het niet moeilijk om een spectaculair prentje te kiezen om het album te helpen aanprijzen bij een liefhebberspubliek. Waarom De Aantekeningen van Darwin grotendeels onder de radar blijft, is ons een vraag. Maar dergelijke vragen stellen we nu eenmaal vaak bij reeksen die ons inziens een extra grote aanbeveling verdienen.

DAVID STEENHUYSE