Spektakelplaatjes

De befaamde Meta-Baron slaagt erin de oversteek te maken van zijn universum, dat ophield te bestaan, naar een parallel universum op de planeet Algoma waar gigantische voorraden kostbaar Epifyt beschikbaar beschikbaar zijn. Hij heeft alles verloren, tot zelfs zijn kleren toe, behalve een minibol waarin bezittingen zoals de Meta-bunker en het robotje Tonto zitten opgeslagen als numerieke datapatronen. Op Algoma krijgt hij te maken met Meta-Bewakers in wie hij zijn gelijke, zelfs zijn meerdere, moet erkennen. Dat is heel wat als je de kracht van de Meta-Baron kent. Zij zien hem als een rover van Epifyt, maar de knappe Rina neemt het voor hem op. Ze is op de hoogte van hun gezamenlijke afkomst van de planeet Algoma. Zij geeft hem ook een nieuwe arm. Tot dan zag het ernaar uit dat hij enkel oog had voor haar kont. Zijn enige doel bestaat er nog steeds in zijn eigen universum re redden.

Oorspronkelijk was het de bedoeling dat vier verschillende tekenaars elk een tweeluik zouden tekenen. Van dat plan werd afgestapt. Valentin Sécher heeft al het eerste tweeluik getekend en mag in dit derde tweeluik andermaal de lezer verbluffen met zijn teken- en schilderkunstjes vol spektakelplaatjes. Het scenario van Jerry Frissen naar een verhaal van Alejandro Jodorowksy is als vanouds groots en brutaal, uitzinnig en bij momenten verrassend intimistisch.

Vanaf dit album geeft Daedalus de reeks uit in plaats van Dark Dragon Books. Op zich maakt dat niet veel verschil uit. Daedalus gebruikt voor de reeksnaam wel het oorspronkelijke lettertype in het Frans. Dark Dragon Books koos voor een grotesk, gotisch lettertype dat niets te maken had met sf-strips. Het koppelteken in de reeksnaam is daarentegen behouden, terwijl we in het Nederlands toch al langer vertrouwd waren met De Metabaronnen. Ach, ja. Daedalus zal de albums voortaan uitgeven in softcover en hardcover. Dark Dragon Books gaf ze uit in softcover en bundelde vervolgens de tweeluiken in een hardcoverbundeling. Dat verschil is er ook wel.

DAVID STEENHUYSE