Metablij weerzien

Uit het grensverleggende sf-epos De Incal vloeide een waaier aan spin-offreeksen voort met De Metabaronnen (en daaruit weer de prequelcyclus Castaka) als een van de populairste afgeleiden. Met Meta-Baron (waarom nu ineens met overbodig koppelteken?) startte in oktober 2015 in het Frans een groots opgezette, nieuwe reeks op scenario van de in Brussel geboren en in Los Angeles wonende Thierry "Jerry" Frissen naar een oorspronkelijk idee van Alejandro Jodorowsky (met "j" in de voornaam, niet met "x"). De vertaling gebeurt deze keer niet door Arboris, wel door Dark Dragon Books. De paleo's, meta's en techno's vliegen je als vanouds om de oren, het sappig vertellende robotje Tonto is opnieuw van de partij (maar niet voor lang), de schaakstukken worden uitgezet op een galactisch speelbord, er wordt niet gekeken op een vloedgolf bloedvergieten en afgehakte ledematen meer of minder, het is kortom een metablij weerzien met de technowereld die alleen Jodorowsky uit zijn koker zou kunnen persen. Frissen levert dus topwerk!

In dit vervolg sturen de auteurs aan op een titanenstrijd tussen enerzijds het al een eeuwigheid gekende hoofdpersonage de Meta-Baron en anderzijds ruimtepiraat Wilhelm-100, de Techno-Admiraal die gekend is voor zijn onoverwinnelijkheid en zijn wreedheid. Omdat de Meta-Baron op weg is naar Marmola, waar de enige energiebron voor interstellaire reizen zich bevindt en waar hij de hand op wil slaan, schakelen de van hun monopolie profiterende Techno-Techno's de Techno-Admiraal in. Maar kan Wilhelm-100 werkelijk de machtigste krijger van het heelal verslaan en ondertussen ook nog de plaats van de Techno-Paus innemen? Een dienaar van Wilhelm-100 heeft een oplossing: een nieuwe Meta-Baron creëren...

Over de tekeningen niets dan goeds. Over Valentin Séchers tweeluik Khaal wisten we al op te merken dat er verwantschap was met De Metabaronnen. Het was moeilijk te geloven dat hij met die serie debuteerde. Diezelfde verbluffende indruk zet hij verder met dit eerste album van Meta-Baron. Hij is een meester van alle details, van het uiterlijk en de aankleding van de personages tot de somberste decors op uitmuntend origineel gevonden locaties. Hij bracht ons trouwens op het idee dat Jason Statham de ideale vertolker van de Meta-Baron zou zijn, mocht het tot een allicht peperdure filmproductie komen. Liefhebbers van de oorspronkelijke reeks De Metabaronnen zullen dit met instemmend gemompel lezen en goedkeuren.

Deze nieuwe reeks zal acht delen tellen, onderverdeeld in vier tweeluiken. Elk tweeluik wordt door een andere tekenaar getekend. Als ze Fransman Sécher willen overtroeven, zullen ze van ver moeten komen. En dat is precies letterlijk op te vatten. Na Sécher is namelijk Canadees Niko Henrichon aan de beurt. Met Pride of Baghdad en het vierdelige Noach werkte hij zich de laatste jaren in de kijker. Voor het derde en vierde tweeluik wordt een beroep gedaan op comictekenaars. Vooreerst Indiër Mukesh Singh (All-New Invaders) en tot slot de Kroaat Esad Ribic (Thor - God of Thunder, Secret Wars, Silver Surfer: Requiem).

DAVID STEENHUYSE