Opgewonden

We zijn altijd een beetje opgewonden als er een nieuw album van een van onze jeugdhelden verschijnt. En dan nog eentje met Lady X in de hoofdrol. Ach... Lady X. Oneindig veel spannende avonturen met haar doorgebracht (in tegenstelling tot Bianca Castafiore, IJzerlijm, Sophie, Bellefleur, Marie en andere brave heldinnen). Maar we dwalen sterk af en verwijzen graag naar pagina 5. Beelden zeggen zo veel meer dan woorden.

Album 54 al. En het is een tweeluik geworden. We moeten bekennen dat we geen grote verwachtingen hadden na deel 53 (Zwarte Cobra) wegens de manke tekeningen en het rammelend scenario, duidelijk een van de mindere episodes van de laatste jaren. Maar sindsdien hebben we scenarist Frédéric Zumbiehl terug in ons hart gesloten na de twee Classic-albums Sabres boven Korea en Duel boven Mig Alley. Tekenaar Winis daarentegen werd vervangen (hoewel hij toch een bijdrage leverde, zie het dankwoord) door Gil Formosa en dat is niet bepaald een achteruitgang.

Het actieterrein is deze keer de eilanden en zeeën tussen China en Japan. Een Japans legervliegtuig wordt door een stealthjager neergehaald. Japan verdenkt China ervan, maar het blijkt opgezet te zijn door een ultranationalistische Japanse groep, de Kokuryu-Kai. Lady X werd ingehuurd om het vuile werk te doen en er zo mede voor te zorgen dat er een oorlog uitbreekt tussen Japan en China, waarbij de Verenigde Staten als bondgenoot van Japan, verdragsrechterlijk moet tussenkomen. Het vliegdekschip Ronald Reagan, met onze vrienden aan boord, wordt uitgestuurd om een en ander uit te zoeken. Zowel Tumbler in zijn Hornet als Danny in zijn Raptor moeten het onderspit delven tegen Lady Stealth. Gelukkig is er nog Tuckson met zijn Turtle.

Spannend? Ja. Onderbouwd? Ja. Bladzijden vol met tekst, opgesmukt met ondersteunende tekeningen? Ja. Kortom, een rechttoe-rechtaan strip die Victor Hubinon en Jean-Michel Charlier zelf konden gemaakt hebben. Wel moeten we toegeven dat we de gewoonte om Tuckson steeds als een halve idioot voor te stellen, langzaamaan beu worden. Zeker zijn strapatsen in de villa zijn er voor ons bijgesleurd. Ook het einde van de strip is iets te veel James Bond door Roger Moore en dat zijn niet bepaald de beste afleveringen.

Prijs voor de originaliteit gaat naar de naam van de Japanse firma: Yamasaki. Waar zou dat vandaan komen? We vinden Kawamaha persoonlijk toch iets beter bekken.

JOHAN DECLOEDT