1264 of 1728
Carthago 4: De Monolieten van Koubé
Onderwaterwereld vol mysteries
Het eerste deel van deze intrigerende reeks verscheen inmiddels alweer bijna tien jaar geleden. Scenarist Christophe Bec staat bekend om de suspense-elementen die hij in zijn verhalen stopt en van die spanningsopbouw moet je lekker langzaam genieten. Dus je hoort ons niet klagen dat we nu pas het vierde deel in handen hebben.
We pikken de draad op in het verhaal over de mysteries van de diepzee waarin prehistorische zeemonsters toch niet zo uitgestorven zijn als we eerst dachten. Daar zou toch iedereen blij van worden zou je denken, maar oliegigant Carthago ziet het als een bedreiging voor de exploitatie van haar olievelden en doet alles om het bestaan van deze zeemonsters te verhullen. Andere partijen lijken weer meer belang te hebben bij het als eerste vinden en vangen van levende fossielen. Maar niet alles is te regisseren. Zo spoelt er tijdens een tsunami op de kust van Borneo een dode, vijftien meter lange prehistorische haai aan. De broer van de excentrieke verzamelaar Feiersinger is er ondertussen in geslaagd een exemplaar te vangen en wil geld verdienen met het tentoonstellen van de prehistorische haai tijdens een grote show in Dubai. Maar het arme beest legt voortijdig het loodje. Door dit soort incidenten wordt het steeds moeilijker de geheimen van de diepzee voor het grote volk verborgen te houden. De wedren naar de geheimen van de mysterieuze onderwaterwereld gaat ondertussen onverminderd door. De avontuurlijke oceanografe Kim Melville wordt voor een tweede keer gerekruteerd door de excentrieke Feiersinger die nu een onderwaterstad op het spoor is, niet in de laatste plaats vanwege haar dochter Lou. Via de scènes in het verhaal over de aboriginals en hun mythen, leren we dat Lou zeker geen gewoon meisje is, ze speelt voorwaar een centrale rol in dit mysterie.
Christophe Bec was eerder van plan de reeks in acht delen af te ronden. Inmiddels is duidelijk het geen acht, maar meer delen zullen worden in meerdere cycli. Deze cyclus is nog maar één deel van het einde verwijderd en dat doet ons deugd. Tekenaar Milan Jovanovic heeft zich aan deze reeks verbonden, ook voor de vervolgdelen en daar kunnen wij prima mee leven. De realistische stijl van Jovanovic past voortreffelijk bij deze nabije sciencefictionvertelling.
Uitgeverij Daedalus mag zich gelukkig prijzen met deze kwalitatief sterke strip in haar fonds, zeker nu de makers hebben aangegeven het tempo op te gaan voeren naar tenminste één verhaal per jaar. Of dat gaat lukken, moeten we afwachten. Daar de verhaallijn zich uitstrekt van het verre verleden naar de nabije toekomst kijken wij ook niet meer op een jaartje meer of minder. Tijd is een relatief begrip, toch?
JEROEN VERMEIJ
1264 of 1728