845 of 1728
Maarten Milaan Compleet 2: Luchtschipper
1. IJs voor de Maharadja - 4. De Emir met de 7 Bedoeïenen - 6. Mijn Vriend Jan - 8. Van Eilandjes en Mensen...
Omgekeerde Buck Danny
Piloot Maarten Milaan is geen authentieke, onkreukbare held. Hoewel hij stevig breedgeschouderd, voor niets bang en steeds tot actie bereid is, vormt dat maar de voorgrond. Maartens achtergrond is veel boeiender. Hij is non-conformistisch, rechtvaardig en heeft steeds een plekje in zijn hart voor de zwakkeren. Bovendien heeft hij een grondige hekel aan hiërarchie en menselijke domheid. Et alors? En dan? Wat is daar vandaag zo speciaal aan? We spreken hier wel over een luchtvaartstrip uit de jaren 1970. Dik vijftig jaar geleden hadden alle stripbladen hun eigen Buck Danny, Tanguy en Laverdure en andere Dan Coopers. Mannen uit één stuk. En dan mocht de jonge Christian Godard plots een antiheld in het stijfdeftige weekblad Kuifje opvoeren. Zijn gammele luchttaxi en de bijhorende luchtcapriolen waren bovendien gewoon een alibi om Maarten de hele wereld te laten overvliegen. Het is de Fransman om de emoties te doen, en net daardoor blijven zijn verhalen ook vandaag nog meer dan relevant.
In de verhalen in deze tweede integrale begint Godard op dreef te komen. Meer en meer zet hij zich af tegen de toen heersende verwachtingen, en begint zijn eigen ding te doen. Hij was een punk avant la lettre. Zijn absolute doorbraak kwam er met het melancholische korte verhaal Mijn Vriend Jan, over Maartens jeugdvriend die op hem wou lijken en alles wou doen zoals hij. Alleen was Jan een geboren pechvogel. Het waren amper acht pagina's, hyperbeknopt zonder ook maar één prentje of letter te veel of te weinig. Toen het verhaal in Kuifje verscheen, werd de redactie overspoeld met laaiend enthousiaste lezersbrieven van opgeschoten pubers. Dit was nieuw. Dit was de gevoelige snaar. Decennia later wordt dit verhaaltje nog steeds aanzien als een van de absolute klassiekers van de negende kunst. Het klopt nog steeds. Ook vandaag haalt die strip je onderuit en is Mijn Vriend Jan alleen al meer dan voldoende reden om deze integrale aan te schaffen. Mijn Vriend Jan deed Godard helemaal uit zichzelf breken en dit leverde sterke albums als De Emir met de 7 Bedoeïenen (Maarten als beschermer van de zwakkeren), Van Eilandjes en Mensen (Maarten als eco- en economische beschermer ) en IJs voor de Maharadja (een grappige, poëtische fabel over cryogenie) op. Ja, ja, dit is echt een goede integrale inclusief een uitstekend dossier! Natuurlijk zijn en blijven het echt jaren 1970-strips met typisch egaal ingekleurde achtergronden waar ook Lucky Luke toen in uitblonk, slecht vertaalde woordgrappen (Huild’ah Rachid, of arachideolie, werd toen en nu vertaald als Rachid Olied’ah) en doordrenkt in de toenmalige politieke thema's (de Haïtiaanse dictator Papa Doc krijgt hier een gastrol als Papa Knock). Het is grotendeels puur nostalgie, maar wel nog steeds grappig, stoer en breekbaar poëtisch.
Christian Godard is geen toptekenaar, hoewel hij vanaf IJs voor de Maharadja wel zijn beste grafische niveau bereikt. Maar de man, die ook Axel Moonshine schiep (en waarvan ook sluimerende integrale plannen bestaan), kan wel verhalen vertellen als de beste. Zijn scenario's staan er nog steeds. Maarten Milaan is een integrale reeks om te koesteren. Onverslijtbare klasse.
WOUTER PORTEMAN
845 of 1728