Mucha, Smudja en Hergé

Na het herfstavontuur in de Somme keert voormalig politie-inspecteur Amaury Broyan terug naar Parijs. Voormalig? Ja. De man is ontslagen nadat hij de zoon van een vooraanstaande, steenrijke bankier in elkaar heeft geslagen. De jongeman had zijn dochter misbruikt en zijn oogappel stierf toen ze abortus wilde plegen. Sindsdien is Broyan zichzelf niet meer. Hij zoekt steeds meer toenadering tot nationalistische kringen die de gevestigde orde van de troon willen stoten. Intussen blijkt het te spoken in de Parijse opera Garnier. Een losgekomen kroonluchter doodde er vorig jaar een dame op stoel 13. En vanavond voeren ze er Berlioz’ De Verdoemenis van Faust op. Net die opera wil president Fauré nu bijwonen. Gelukkig waakt zijn persoonlijk lijfwacht, kolonel Tréveaux, over de president. Maar Tréveaux lijkt verdwenen... om enkele minuten later, halfnaakt en ogenschijnlijk gedrogeerd, vanuit de nok van het operagebouw naar beneden te springen. Als een gekruisigde Jezus hangt hij dood te bengelen boven het verschrikte publiek. Een schaduw vlucht weg.

Vanuit het niets veroverde Herfst in de Baai van de Somme de 59ste plaats in onze recente top-100 van 2023. Volledig terecht. Op de rotslechte openingspagina na was dit een uitstekende strip. Een boeiend politieonderzoek, prachtig getekend en boordevol extraatjes, zoals de verschillende verwijzingen naar de impressionistische schilderijen van Jean Béraud en Gustave Caillebotte. Winter in de Opera zet de ingeslagen weg moeiteloos verder. Scenarist Philippe Pelaez levert ons een goede politiethriller met een flinke scheut esoterisme. Het stukje mystiek werkt wonderwel in de dromerige art nouveauwereld.

Opnieuw zijn de tekeningen van Alexis Chabert (Bourbon Street, Taxi Molley,...) de grote verrassing van de reeks, ja, reeks. Na de herfst is er nu de winter. Ik ga er vanuit dat we Mucha-gewijs de andere seizoenen ook nog zullen krijgen met speurder Broyan in de hoofdrol. Chaberts prachtige, luchtige aquarellen houden het midden tussen Fabrice Meddour en Gradimir Smudja. Opnieuw bevat het verhaal enkele toffe easter eggs. Qua hernomen schilderijen herken ik, als halve cultuurbarbaar, enkel Salvador Dalí’s De Christus van de Heilige Johannes van het Kruis, maar er zit ook subtiel wat Kuifje in verwerkt. In een opiumkit is De Blauwe Lotus aanwezig en natuurlijk kan Bianca Castafiori niet ontbreken bij een Faust-opera. Leuk.

Winter in de Opera evenaart moeiteloos de kwaliteit van Herfst in de Baai van de Somme. Een stevig politieverhaal versterkt door ongelofelijk straffe tekeningen. Blijvertje.

WOUTER PORTEMAN