Het geweldige sociale vangnet

Dit album begint in de ik-vorm met het verhaal van Louise, een schattige baby van één maand oud die in het ziekenhuis ligt en geopereerd moet worden aan het hart. Het verhaal gaat dan terug in de tijd naar het moment waarop een jong echtpaar — de vrouw is hoogzwanger — aan het avondeten wil beginnen, maar zich plots moet reppen naar het moederhuis omdat haar water gebroken is. Kort daarop wordt dochtertje Louise geboren en zijn de ouders moe maar gelukkig. In enkele tekstkaders vernemen we terloops wat een bevalling wel kost en hoeveel ten laste is van de patiënt. Louise moet daarop verschillende onderzoeken ondergaan en ze blijkt een hartafwijking te hebben waarvoor een operatie noodzakelijk is. Het zet een domper op de vreugde van de kersverse ouders, maar alle moderne medische infrastructuur is voorhanden en de (dure) ingreep wordt meteen gepland. Ook in deze kosten zal de sociale zekerheid tussenkomen. Het verhaal maakt dan een verder sprongetje naar het verleden, hoe het er aan toeging in 1919 wanneer er geen sociale voorziening was. Toen er complicaties optraden bij de bevalling was dit dramatisch voor veel arme gezinnen. Een bijgeroepen dokter moest immers direct kunnen betaald worden of hij kwam misschien niet. De meerderheid van de bevolking was arm, werkte voor een karig loon in fabrieken, verenigde zich en kwam stilaan in opstand. Er moest absoluut overleg komen tussen de rijke industriëlen, de werkgevers en de werkende massa, de werknemers. Tegelijkertijd wordt de geschiedenis geschetst van het ontstaan van onze huidige sociale zekerheid. Een sociale zekerheid die zowel instaat voor de werkloosheidsvergoeding, de persioenen als voor de medische zorgen en de bescherming bij arbeidsongevallen en dergelijke meer. We zien hoe tijdens de Tweede Wereldoorlog regelmatig overleg plaats heeft tussen de vertegenwoordigers van alle betrokken partijen: werkgeversfederaties, vakbonden en overheid.

In het album wordt zo met regelmatige tussenpozen geswitcht tussen nu — de situatie van Louise — en vroeger, met daartussen de vele vergaderingen tussen afgevaardigden van alle partijen onder leiding van Henri Fuss, directeur-generaal van het ministerie van arbeid en sociale voorzorg. Hoe dit eindelijk resulteert in een sociaal pact en hoe dit gefinancierd kan worden door bijdragen die verhoudingsgewijs betaald worden door álle betrokkenen.

Toen we dit album zagen liggen in de stripwinkel was er even twijfel. Vooral de ondertitel Het Verhaal van de Belgische Sociale Zekerheid schrok een beetje af. Was dit niet te saai en al te educatief? We doorbladerden het en de luchtig, cartooneske tekenstijl trok ons over de streep. Als lezer word je meteen meegezogen in het verhaal van Louise, nergens wordt de ontstaansgeschiedenis van de Belgische sociale zekerheid saai. Om de overgang naar andere scènes te verduidelijken, krijgen de deelnemers aan het sociale overleg aangepaste dierenhoofden. Je krijgt almaar meer respect voor het ganse systeem en vindt het volkomen normaal en logisch dat iedereen zijn steentje bijdraagt. Een elementaire vorm van solidariteit in onze westerse wereld, "een hart voor elkaar".

Het album is getekend en geschreven door Harald Franssen. Het is zijn eerste album, en het gaat autobiografisch over zijn eigen dochtertje Louise. Het laatste plaatje laat een foto van moeder en dochter zien. Het is uitkijken naar nieuw werk van Harald, maar dit is een aanrader!

JAN GOFFIN