Het Bloedige Kruis 1: Heilige Oorlog

Tekenaar(s)
Dan Ianos Catalin
Scenarist(en)
Marko Stojanovic
Drazen Kovacevic
Uitgeverij
Daedalus
Verschijningsdatum

Geen woorden, maar daden, aub

Filips, de zoon van Yves van Crécy (een van de grootste helden van de derde kruistocht), wilt zich graag belangrijk maken en stelt voor zich aan te sluiten bij de kruisvaarders, net als zijn vader, om in het Heilige Land te vechten tegen de Saracenen, en het land van ongelovigen te verlossen. Zijn vader vindt het te gevaarlijk voor hem en keurt het idee af. Maar de opstandige zoon die Filips is, bewandelt zijn eigen weg en trekt er — gehuld in het roemruchte wit-rode-gewaad — op uit naar Rouen om een doortocht te vinden naar Venetië en zich aldaar aan te sluiten bij andere kruisvaarders. In eerste instantie moeten deze stoere, vechtlustige kerels niks hebben van dit onderdeurtje en weren ze hem. Maar wanneer Filips zich kranig opstelt tijdens een schermutseling op straat wordt hij door een groep opgepikt om mee te gaan. Maar dan moeten ze wel eerst Venetië zien te verlaten, en zonder geld is dat lastig.

Precies zoals een goede oorlog betaamt, schuwen scenarist Marko Stojanoviç (De Onsterfelijken) en tekenaar Dražen Kovaçeviç gruwelijke, bloedige details niet. De titel van de reeks dekt perfect de lading. Direct op de eerste bladzijdes worden de afgehakte hoofden en liters bloed in je gezichtsveld gedrukt en wordt de toon van het verhaal duidelijk gemaakt. Dit is ‘mouwen-opstropen-en-hakken’-werk. En dat mogen we uiteraard ook wel verwachten van een verhaal over kruisvaarders, die erom bekend stonden geen half werk te leveren en van moorden — onschuldig of schuldig — hun hobby te maken. Zeker wanneer de verveling toeslaat, zoeken de brutale bebaarde mannen in een reden om bloed te vergieten. Maar wanneer de kruisvaarders door een gebrek aan (betaal)middelen letterlijk vastlopen in Venetië, en dus niet verder raken naar het Heilige Land, laaien er een interne irritaties op, en vinden er onderlinge discussies plaats. Bloedvergieten wordt ingeruild voor vuile praat. Maar daadkrachtig optreden, ho maar. Ook de schrijvers lijken zich hierin vast te lopen. De tekstballonnen vullen steeds meer de vlakken, in plaats van de ellendige slachtpartijen van het begin. Een soort surplace in zowel de kruistocht als in de strip.

Het is zoals de situatie nu eenmaal is, en bij vlagen is dit ook zeker boeiend, maar het kabbelt (en babbelt) net wat te lang door. We willen gewoonweg wat meer actie! De stoere praatjes van de mannen matchen niet met hun daden, en dat geldt in het speciaal voor Filips. Vanaf het moment dat hij zijn vaders advies in de wind slaat en zijn eigen koers volgt, pretendeert hij zichzelf als een dappere jongeman die strijd wilt leveren. Echter is het in werkelijkheid een angsthaas. Dat wordt nogal benadrukt doordat hij veelvuldig met angstuitdrukkingen op zijn gezicht wordt afgebeeld. Het is tot nog toe totaal geen heldhaftig personage en daardoor snap je de aanvallende, plagerige reacties van sommigen andere kruisvaarders maar al te goed. Met Filips win je geen oorlog. Toch?

Of de makers in de volgende delen de strijd met de lezers winnen, moet blijken. Dan moeten de tekstballonnetjes doorgeprikt worden en er meer gaatjes gevuld worden met de fel en hard ingekleurde tekeningen. Geen woorden, maar daden, aub.

MADS BRUYNESTEYN

Reeks
Het Bloedige Kruis
Deel
1
Pagina's
56
Uitvoering
Softcover en hardcover
Genre(s)
avontuur
drama
geschiedenis
oorlog
Prijs
softcover
€ 9,95
hardcover
€ 21,95