En dan is er koffie

Geen Walking Dead of Angel Wings op het einde van het jaar, maar Silvester kan ons deze maand niettemin uitermate bekoren met het aanbod. Ook het nieuwe Café Noir valt bij ons in goede aarde.

Na reeksen over wijn (Châteaux Bordeaux, In Vino Veritas en nog een sliert niet-vertaalde reeksen), cognac (Cognac) en een spin-off van Châteaux Bordeaux die zich in de gastronomische wereld afspeelt, schenkt scenarist Eric Corbeyran zich een bakje troost in. Hij neemt er namelijk nog een reeks bij over koffie. Café Noir wordt een trilogie, getekend door Luc Brahy (Climax, Cognac, Insiders Genesis). In deze reeks ontdekken we de minder frisse praktijken van de koffiemarkt waarbij economische en maatschappelijke belangen op het spel staan.

Net zoals in voornoemde reeksen gebruikt Corbeyran een vrouw in de hoofdrol die als een nieuwelinge in een voor haar voorheen onbekende wereld terechtkomt. De Franse Albana Laroche is haar baan als parfumsamensteller beu en vindt nieuw werk bij Ethic Café om koffiemelanges voor een veeleisend publiek samen te stellen. Ze stort zich met overgave op haar nieuwe job tot een Colombiaanse opzichter zich op haar stort. Ondanks die tegenslag aanvaardt ze een nieuwe uitdaging om door te reizen naar Brazilië. Een kleinschalige, noodlijdende koffieplantage kampt daar met tegenslagen die geen toeval zijn. Albana's baas blijkt ook niet zuiver op de graat te zijn als het om manipulatie van de markt gaat en het verloochenen van de idealen van het bedrijf om zich in te zetten voor een eerlijke handel. Voldoende stof voor drama... bij een kopje koffie.

Deel 1 is een prima geschreven aanzet waarin Corbeyran tal van leed op elkaar stapelt. Het realisme van Brahy blijft daarentegen matig. Het franjeloze, functionele stijltje zal geen potten breken, maar storen doet het ook niet.

DAVID STEENHUYSE