Een mastiff van een strip

Bestaat er liefde bij dieren? Bestaat er haat bij dieren? Geen idee. Dieren leven samen in de natuur. Soms mogen ze elkaar niet en lusten ze elkaar letterlijk rauw. Soms hebben ze elkaar nodig om te kunnen overleven. De wet van de sterkste is omnipresent in het dierenrijk. En die is verstript in de dierenstrip Love.

Voor het alweer vijfde deel van deze gedramatiseerde natuurdocumentaire trekken we naar Australië. We volgen een jager die met zijn mastiff — een gigantische buldogsoort die al eeuwen gebruikt wordt in oorlogen — op hertenjacht* gaat. Net voor hij de trekker wil overhalen, wordt de man gebeten door een gifslang. Hij sterft onmiddellijk. De mastiff treurt, aarzelt, maar blijft waken bij het lichaam van zijn baasje. Een roedel dingo’s — een verwilderde geïmporteerde hondensoort die soms als wolven samen jagen — ruikt het lijk. Opportunisten als ze zijn, gaan ze volop voor deze gemakkelijke maaltijd. De dingo’s vallen allen samen aan. De mastiff bewaakt met zijn laatste krachten de jager, maar moet uiteindelijk het onderspit delven. Hij vlucht de zandrode bush in. Daar komt het beest volop in aanraking met de bijzondere fauna van het Australische continent.

Na het wat teleurstellende De Dinosaurus is De Hond** er weer vol op. Het scenario is coherent en biedt met de conflicten tussen gedomesticeerde en wilde dieren enerzijds, en tussen de oorspronkelijke en geïmporteerde verwilderde dierensoorten anderzijds genoeg stof om er een boeiende strip van te maken. Scenarist Frédéric Brrémaud bouwt het verhaal prima op, verrast met het vogelbekdier als charismatische rode draad en laat het geheel netjes landen. Mooi werk. Alleen jammer dat in de twee sleutelscènes tweemaal een slangensoort de hoofdrol kreeg.

Intussen weet iedereen wel dat de hoofdrol van het tekstloze Love is weggelegd voor tekenaar Federico Bertolucci. Dit is zijn podium waarop hij kan schitteren. Ook nu weer pakt de Italiaan ons in met zijn dynamische tekeningen en prima observaties van de lokale fauna en flora. Enkel bij zijn emoes gaat hij uit de bocht. Die lopen erbij alsof ze figureren in een tekenfilm van Wile E. Coyote en Road Runner. Zonde.

De Hond verschijnt eindelijk op een groot formaat. Zo komen de tekeningen optimaal tot hun recht. Samen met dit deel geeft Dark Dragon Books de vijf delen opnieuw uit in een collector pack van vijf softcovers. Een ideale oplossing voor wie het formatengerommel van de vorige delen, van hardcover naar softcover, van A5- naar A4-formaat, te storend vindt in zijn boekenrek

Love is en blijft een prachtig alibi om zoveel mogelijk dieren geforceerd in contact met elkaar te brengen, maar de formule blijft werken. De Hond is een prima aflevering van deze gedramatiseerde natuurdocumentaire geworden.

WOUTER PORTEMAN

* Ja, herten! In de achttiende eeuw werden door de kolonisten zes hertensoorten ingevoerd. Samen met konijnen, vossen, dromedarissen en dingo’s vormen ze nu een grote plaag in Australië. 

** In het Frans heet dit deel La Molosse, de naam van de voorvader van de Mastiff. Hopelijk voor de vertaler wordt het volgende deel geen ander hondenverhaal.