Bohemian Rhapsody

Ergens in een middeleeuws aanvoelend land staat de wereld stil. Graaf de Saunhac heeft zelfmoord gepleegd. Zonder sterk gezag valt de streek ten prooi aan verschillende roversbendes. De twee jonge kinderen van de graaf vluchten samen met hun moeder naar sterke man De Brifaut, met wie ze al snel huwt. Zo is ze en zijn haar kinderen beschermd tegen de plunderaars. Nog maar net aangekomen in het veilige huis van haar stiefvader, slaat dochter Hélis op de vlucht. Ze gaat op zoek naar haar vader van wie ze denkt dat hij nog leeft. De soldaten van De Brifaut kammen onmiddellijk de streek uit, maar vinden haar niet. Jonkheer Gabriël twijfelt. Moet hij zijn moeder en De Brifaut gehoorzamen? Of heeft zijn zus gelijk? Uiteindelijk vertrekt ook Gabriël, enkel gewapend met wat geneeskrachtige ingrediënten die hij vond in het lab van zijn vader. De jongen is nog maar net vertrokken of hij botst al op een roversbende.

Verloren Ziel is een integrale bundeling van het Franstalige drieluik Messire Guillaume dat Matthieu Bonhomme afwisselende met zijn machtige jeugdreeks Esteban. Wat oorspronkelijk begint als een eerder klassieke reis van twee tieners om het rouwproces van hun overleden vader en mentor te verwerken, verandert halverwege in pure fantasy. Gabriel komt terecht in een originele droomwereld van rompmensen, gedrogeerde dolfijnen, menshonden en een reactionaire Sint-Nicolaas. Het voelt aan als een machtige mix van Alef Thau, De Kleine Prins en Paul Cuveliers Epoxy.

Het moet straffe wiet zijn die scenarist Gwenaël de Bonneval heeft gesmoord, maar het werkt wel geweldig. We waren helemaal klaar voor een knetterende finale vol magie en avontuur. Maar opnieuw verandert hij het geweer van schouder. Gabriël en zijn kompanen beleven hun verhaal nu in de beslotenheid van de burcht van De Brifaut. Een pure huis clos waar de poëzie en magie vervangen wordt door een harde whodunit. Elk van de drie scenario’s hebben iets strafs waar je voor valt. Maar samen, in deze integrale, krijgen we vooral een soort Bohemian Rhapsody-gevoel. Een gekunsteld geforceerd gedoe waar we hard van willen weglopen. Bij een tweede lezing, enkele dagen later, was onze mening al veel genuanceerder. Dankzij de geweldige tekeningen van klasbak Bonhomme had dit drieluik al eerder de complexe eenheid van een Radioheads Paranoid Android. Helaas riep de deadline, waardoor een derde lezing niet lukte, maar misschien ontpopt deze Verloren Ziel zich toch nog tot een magistrale Three Days van Jane’s Addiction. We laten het je nog weten.

Verloren Ziel maakt het de lezer niet gemakkelijk. Drie totaal verschillende verhalen die afzonderlijk elk hun fans zullen hebben, worden hier gebundeld in één integrale waar je als lezer mentaal flexibel moet instappen. Gelukkig is de tekenaar de übergetalenteerde Matthieu Bonhomme (De Moordenaar van Lucky Luke en Wanted Lucky Luke, Keizerin Charlotte, Esteban, De Heer der Dolende Zielen), die vooral in het tweede deel alle registers opentrekt. We vinden het wel onbegrijpelijk dat Dark Dragon Books niet een van de bestaande, enorm aantrekkelijke covers van de losse delen koos om deze op te waarderen tot cover voor de integrale. De huidige cover is een en al doorsnee. Net iets wat deze strip niet is.

Verloren Ziel is er eentje voor de durvers en stripliefhebbers met een brede smaak.

WOUTER PORTEMAN